Çanakkale Zaferi Şiirleri (Resimli), Çanakkale Savaşı ve Zaferini Anlatan Şiirler

0
Advertisement

Çanakkale, Çanakkale Savaşı, Çanakkale Zaferi şehitleri, Çanakkale Savaşı ile ilgili şiirler. Çanakkale Zaferini anlatan şiirler, resimler.

Çanakkale Savaşı Şiirleri

Bayrak Şairi Arif Nihat Asya’nın muhteşem DUA isimli şiiri :

“Biz kısık sesleriz;
Minareleri Sen, ezansız bırakma Allah’ım.
Ya çağır şurada bal yapanlarını,
ya kovansız bırakma Allah’ım.

Mahyasızdır minareler,
göğü de kehkeşansız bırakma Allah’ım.
Müslümanlıkla yoğrulan yurdu,
Müslümansız bırakma Allah’ım.

Bize güç ver, cihat meydanını,
pehlivansız bırakma Allah’ım.
Kahraman bekleyen yığınlarını,
kahramansız bırakma Allah’ım.

Bilelim hasma karşı koymasını,
bizi cansız bırakma Allah’ım.
Yarının yollarında yılları da
ramazansız bırakma Allah’ım.

Advertisement

Ya dağıt kimsesiz kalan sürünü
ya çobansız bırakma Allah’ım.
Bizi sen sevgisiz, susuz, havasız
ve vatansız bırakma Allah’ım”

Çanakkale Zaferi Şiirleri

ZAFERDEN DÖNENLERİN TÜRKÜSÜ

Anneler dindiriniz gönlünüzün yasını,
Düşman kanıyla sildik palamızın pasını…
Yeniden çizmek için vatan haritasını
Hep ateşten ve kandan bir sahneye çevirdik.
Gökleri çatırdayan bir vatan parçasını.

Anneler, ağlamayın dönmeyenlerinize,
Yurda saldıranları işte getirdik dize.
Şu dağların üstünden yol ararken denize
Çöktü hücumumzdan düşmanla dolu dağlar,
Gökler genişleterek denizler geldi bize.

Biz taze kanlarını hürriyete katan,
Bir nesliz, ülkemizde biziz biricik sultan,
Tan yeri nur alıyor gururlu alnımızdan.
Karşına çıktı düşman çelikten bir alayla.
Bizden zafer müjdesi belkiyor anavatan.

Kemalettin KAMU

Çanakkale Zaferi Şiirleri (Resimli)

Advertisement

ÇANAKKALE DESTANI

Çanakkale derler yokken hesapta,
Mahşerin dünyada kurulduğu yer,
Çanakkale derler topraktan kapta,
Şehitlik şerbeti verildiği yer.

Bayrakların karışması kanlara,
Kılıçların kükremesi kınlara,
Yanık bağırlara, ak alınlara,
Çelik yağmurunun çevrildiği yer.

Ejder ateş salan arslan böğrüne,
Timsah diş saplayan insan bağrına
İstanbul denilen cânân uğruna,
Yüz bin canın yere serildiği yer.

İstanbul’un gözler dolu baktığı yer
“Yavrularım!” diye ağıt yaktığı,
Dere dere yakut kanın aktığı,
Yiğit harmanının savrulduğu yer.

Parıldarken vicdanda din misali,
Direnirken şol Sedd-i Çin misali,
Tırpan girmiş körpe ekin misali,
Sıra sıra erin devrildiği yer.

Gelsin Aşık Ömer hisse kapmaya,
Toprak seccadede yurda tapmaya,
Çanak, çömlek değil Vatan yapmaya,
Toprağın al kanla yoğrulduğu yer.
Behçet Kemal ÇAĞLAR

Çanakkale Zaferi Şiirleri

ÇANAKKALE

Övün, ey Çanakkale, cihan durdukça övün!
Ömründe göstermedin bin düşmana bir düğün.
Sen bir büyük milletin savaşa girdiği gün,
Başına yüz milletin üşüştüğü yersin!

Sen savaşa girince mızrakla, okla, yayla,
Karşıma çıktı düşman çelikten bir alayla.
Sen topun donanmayla, tüfeğin bataryayla,
Neferin ordularla boş ölçüştüğü yersin!

Nice tüysüz yiğitler yılmadı cenk devrinden,
Koştu senin koynuna çıkar çıkmaz evinden.
Sen onların açtığı bayrağın alevinden,
Kaç bayrağın tutuşup yere düştüğü yersin!

Bir destana benziyor senin bugünkü halin,
Okurken duyuyorum sesini ihtilâlin.
Övün, ey Çanakkale ki, sen Mustafa Kemâl’in
Yüz milletle yüz yüze ilk görüştüğü yersin!

Advertisement

Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

Çanakkale Zaferi Şiirleri

ÇANAKKALE SAVAŞI ALANLARI

Çok destanlar yazıldı Çanakkale’de,
Atalarımızdan armağandır bize,
Şehit kanlarıyla sulanan bu belde,
Ölür… Vermeyiz bir karışını size…

Altmış dokuz yıl önce saldırmış düşman,
Paylaşmak için vatanımı utanmadan.
Uğrunda can vermiş binlerce kahraman,
Göğüs göğüse yaman vuruşmuş ölmüşler.
Rengine, diline, dinine bakılmadan,
Yan yana, kucak kucağa gömülmüşler.

Kalkar yavaşça karanlıkta bir el,
Şimdi korunmaya alınmış şu siperden,
“HÜCUM” emrini verir Mustafa Kemal.
Allah Allah sesleri yükselir her yerden.
Can alıcı kuş gibi bir şarapnel,
Dalar hızla Kumandanın göğsüne birden,
Yenilir saatin tiktakına Azrail,
Kurtulan orda yalnız Mustafa Kemal değil,
BİR YURT, BİR ULUS KURTULMUŞTUR, bunu iyi bil.

Ürpertir insanı gezerken savaş alanı,
Yaşar gibi olursunuz, o dehşetli anı.
Biri vurdu, biri öldü vermedi vatanı,
Urbasında duruyor, yüzbaşımın al kanı.

İşte bir kovan, bir matara ve çorba tası,
Ölüm kusmuş üzerime, düşmanın kurşunu, baltası.
Gülümser size alnındaki misketiyle şu kafatası,
Yırtılmak istenmiş burada, Türkiye’min haritası.

“Bu vatan nasıl kurtulmuştur?” sorusunu,
“Çanakkale Geçilmez” diye yanıtlar,
Her ölünün bulunduğu yerden fışkıran,
Beyaz mermerden küçük büyük anıtlar.
Ey insanoğlu!… Dur da bir bak!… Şu görkemli abideye…
Geçmişi anımsatıyor, “TARİH TEKERRÜR ETMESİN” diye!
Kazım Saymalı

Çanakkale Zaferi Şiirleri

ÇANAKKALE

İmdi seferberlik ilan olanda
Bir od düştü, cümle cihan ağladı
Çanakkale içinde aynalı çarşı
Anne ben gidiyorum düşmana karşı
Of, gençliğim eyvah!

Çanakkale içinde bir uzun selvi
Kimimiz nişanlı, kimimiz evli
Of, gençliğim eyvah!

Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni
Of, gençliğim eyvah!

Advertisement

Halk Türküsü / RUHİ SU


Leave A Reply