Devekuşu Hakkında Bilgi

0
Advertisement

Devekuşu nasıl bir hayvandır? Devekuşunun özellikleri, yaşam koşulları, beslenmesi, üremesi hakkında bilgi.

Devekuşu Sürüsü

DEVEKUŞU

Afrika’nın sıcak bölgelerinde kalabalık sürüler halinde yaşayan koşucu bir kuştur. Başının ucundan kuyruğunun sonuna kadar 2 m. gelir.

Yeryüzünün en büyük ve en ağır kuşlarından olan devekuşunun vücudu uzun ve güzel siyah tüylerle kaplıdır. Kanatları beyazdır. Çıplak olan boynunda ince ince tüyler vardır. Dişilerinin rengi çoklukla esmerdir Kuvvetli ve kalın bacakları tüysüzdür. Yere iki parmağının üzerinde basar. Bu parmaklardan içteki daha çok gelişmiştir. Hayvan bunlara dayanarak çok hızlı koşar. Devekuşunun bir özelliği de uçamamasıdır. Kanatlarını ancak, koşarken, denge bulmak için kullanır.

Devekuşları çok kalabalık sürüler halinde yaşarlar. Fakat çiftleşme zamanlarında küçük kümelere ayrılırlar. Çoklukla bir erkek İki veya dört dişiyle birlikte gezer. Kuluçka mevsimi gelince dişilerin birkaçı birden toprağın üzerine yumurtlarlar. Devekuşu yumurtası ortalama olarak 1,5 kilo ağırlığındadır, 20-25 tavuk yumurtasına eşittir. Yerliler bunları gizlice alıp pişirerek yerler. Haşlanması 40 dakika sürer.

Kuluçkada, yumurtaların üzerine çoklukla erkek devekuşu yatar. Aradan 6-7 hafta geçtikten sonra yavrular yumurtadan çıkar. Yavruların vücudu atkestanesinin dikenlerine benzeyen dikenlerle kaplıdır. İkinci aya doğru bunlar düşer, yerlerine esmer tüyler çıkar. Üç yaşına doğru da hayatının sonuna kadar hayvanın rengini verecek olan asıl tüyler çıkar.

Advertisement

Devekuşu pek zeki bir hayvan değildir, yalnız, görme ve işitme duyuları çok gelişmiştir. Daha çok bitki, bazan da böcek, sümüklüböcek veya küçük omurgalıları yiyerek, pek çoğunu da olduğu gibi yutarak beslenir. Dikkati çekecek derecede çok su içer. Bu yüzden de daha çok suyu bol olan yerlerde yaşar. Kuluçka mevsimleri hariç, yuvaları yoktur.

Devekuşları evcilleştirilebilir. Güney Afrika ve Cezayir’de bu kuşları yetiştiren özel çiftlikler vardır, etinden de faydalanılma yoluna gidilmiştir; buna rağmen devekuşu yetiştiriciliği eski önemini kaybetmiştir. Tüyleri şapkacılıkta çok makbul sayıldığından geçen yüzyılın sonlarında, bu yüzyılın başlarında çok avlanmıştır.

Devekuşu çok hızlı koştuğu için yerliler onları atlara binerek kovalarlar. Hayvan bir saat kadar koştuktan sonra yorulur, o zaman avcı onun yanına yaklaşır, başına, boynuna vurarak öldürür. Ayrıca, yerliler üzerilerine devekuşu tüylerini takarak kendilerini kuşa benzetirler, hayvanları kuşkulandırmadan, yuvalarına kadar yaklaşıp, ellerindeki ok veya tüfekle öldürürler.

Devekuşunun birkaç türü vardır. Güney Amerika’da yaşayan cinsine «nandu» denir.

Kaynak – 2

Devekuşu; (Lat.Struthio camelus). Özdevekuşugiller familyasından bir kuş türüdür. Afrika’da savanlarda yaşar. Boyu 2-4 m, ağırlığı 90-100 kg kadardır. Başı ve uzun olan boynu ince tüylerle kaplıdır. Bol, uzun ve yumuşak olan gövde tüyleri ise erkeklerde genelde siyah, kuyruk ve kanatlarda beyaz, dişilerde ise koyu gri renktedir. Başı gövdeye oranla daha küçük olan kuşun geniş açılabilen ağzının bulunduğu gagası çok güçlüdür. Kanatları gelişmediğinden uçamazsa da çok güçlü olan ayaklarıyla en hızlı koşabilen hayvanlar arasında yer alır (saatte 70-80 km). Ayakları iki parmaklıdır. Ot, böcek, küçük kemiriciler yiyerek beslenir, yaklaşık 50 yıl yaşar. 3 ya da 4 yaşında cinsel olgunluğa ulaşır ve üreme dönemleri olan ilkbaharda dişi, 1.5 kg ağırlığındaki 15-20 kadar yumurtayı iki gün arayla derin olmayan çukurlara bırakır. Yaklaşık 6 hafta süreyle sarımtırak yumurtaları üzerine erkekle nöbetleşe kuluçkaya yatarlar. Yumurtadan çıkan tavuk büyüklüğündeki yavrular, yetişkinlerin yardımı olmadan beslenebilirler. Eti ve aksesuar olarak kullanılan tüyleri için avlandığından giderek azalan soyunu korumak amacıyla 1853’ten sonra çiftliklerde çoğaltılmaya başlandı.

Advertisement


Leave A Reply