İsyan sözleri. İsyan ateşinin cayır cayır yandığı ve hayata düzene isyan eden sözlerden yamış olduğumuz seçkiler. En güzel isyan sözleri.
Rüyalarını gül yapraklarıyla yatagını papatyalarla süsledim, üzerini sevgiyle örtüp tüm kâbusları aldım ki en güzel rüyaları sen göresin.
Sarı giyer günes olursun, mavi giyer deniz olursun, siyah giyer matem olursun, kim bilir belki bir gün, beyaz giyer benim olursun.
Seni benim kadar sevenler, sana benim kadar hasret kalsın.
Bir ses beklemek senden. Soluk beklemek. Suskunlugun en acımasız oldugu zamanlardayım. Hic bu kadar uzun susmadın sevdigim. Hic bu kadar uzun gitmedin bilmedigim yerlere, gözlerimi götürmeden yanında!
Dünyan öyle bir kararsın ki, seni aydınlatan tek ısık gözlerim olsun.
Madem caresizlige hüküm giymis bu hayat, o zaman ölmek icin yasamak gerek.
Hasretin acıya bogmussa beni; gelmezsen unutmak hakkım degil mi?
Sevmek öyle bir sey ki onsuz bir hayat düsünmek bile zehir olur insana. üstüne üstelik hasret varsa sevgimin arasında… Dokunmayın icimdeki kimsenin duymadıgı isyanıma!
Basını gögsüme yasladıgında tek bir düsmanım vardır: gecip giden zaman.
Ask sevgiye isyanda, aglıyor gökler, yavasca günes batmakta, gök karanlık ay aglamakta.
Utanırım, söyleyemem yasadıgım yalnızlıgı, kelimeler yetmiyor ki, bu mu sevda dedikleri.
Kim bilir hangi aksam günesle beraber bende sönecegim kim bilir hangi ellerden son suyumu icecegim, belki göremeden ölecegim fakat yine de seni ‘ebediyen sevecegim.’
Dünyada iki kör tanıdım; biri beni görmeyen sen, biri de senden baskasını görmeyen ben.
Yanına gelecek yüzüm yok. Benim coktan doldu tanrım günah defterim, öyle cok günah isledim ki ben isyan etti günah defterim.
Eger beni bu sokakta, bu semtte, bu sehirde bulamazsan sevgilim bil ki ben, gözlerinin daldıgı yerdeyim…
Yalnızlık gecelerin, ümit bekleyenlerin, hayal caresizlerin, yagmur sokakların, tebessüm dudakların, sen ise yalnız benimsin bir tanem…
Yagmurdan sonra büyürmüs basak, sevgiler zamanla olgunlasırmıs… Bir gün gözlerimin icine bak anlarsın ölüler nicin yasarmıs…
Güller hep ellerinde acsın ama dikenleri batmasın sevda hep seni bulsun ama seni yaralamasın mutluluk hep yüregine dolsun ama beni unutturmasın.
Boynunda bir yaftayla bin cezaya hüküm giyen isyanların sesiyim. Yitik sevdalarda bir yüzüm adı bile bilinmeyen ve hep aska mahkûm ve hep… Affedilmeyen.
Sana seni anlatamam isyan edersin, askı tekrar istemem ziyan edersin, seninle vardım seninle soldum, bir varlıgım yok ki muradım olsun!
Gel isyanım ol, gel günahım ol, ne gelirse gelsin basıma sonunda sebep yeter ki sen ol.
Seni seninle sevmeme engel oldun ama ben seni sensiz de sevebiliyorum, buna da engel olabilecek misin?
Tutar yönünü sasırır hasret cehennemine düsersin. Sonra o kadar ugras ki o yangını söndüresin.
Biz deli rüzgarların deli dalgaların adamıyız sevdik mi destan kızdım mı katliam oluruz.
Ölmek icin sebebim yok ama yasamak icinde sınırdayım.
Ve bir gün kalem diyecek ki Bu kadar yazdıgın yeter. Artık ciz gitsin…
Bir gün benden ayrılırsan sanma ki ardından agıt yakarım dünyaya bir pembe gözlük takıp sana su lanet sözleri yagdırırım. Evlendigin kisi Azrail, damatlıgın kefen, kurdugun yuva mezarın olsun…
Asıklarla basa cıkacak gücün yoksa eger, aska öyleyse ne diye hayret ediyorsun? Etme! İsyan et ey arkadasım, söz söyleyecek an degil askın baygınlıgıyla ne mesk ediyorsun, etme.-Mevlana
Ölsen bile benden kurtulamazsın kefen olur bedenini sararım. Yagmur olur üzerine yagarım. cicek olur mezarında acarım. Ölsen bile benden kurtulamazsın.
Dönüp dolasıp aynı noktaya geliyorsan… Giderken aldıgın ” Ah “tandır.
Gece midir insanı hüzünlendiren, yoksa insan mıdır hüzünlenmek icin geceyi bekleyen? Gece midir seni bana düsündüren yoksa ben miyim seni düsünmek icin geceyi bekleyen?
Yaprak döken gencligimin satır aralarında altı kırmızıyla cizilmis ve tırnak icine alınmıs suskunlugumun bas harflerisin.
Sevgilim bas ceker, naz ederse, gamlara atar, kararsız korsa beni, bir kez olsun ah demem, inat icin. “Ah’a” da kızmısım ben!
Ne seni sevene düsmanım, ne de seni sevdigime pismanım, sadece senle olmak varken, sensizligedir isyanım…
Ben öyle bir zerreyim ki, bütün aleme isyan etmisim! Havaya, topraga isyan etmisim! Atese, suya isyan etmisim! Altı yöne isyan etmisim! Bes duyuya isyan etmisim! -Mevlana
Duy beni kalles karanlık duy beni ey yalnızlık. Sabahı bir gelin türkü cıgıracak kaval sesiyle, toylar kurulacak günün ilk günesiyle ve yürekler tutusacak, yürekler yanacak ask atesiyle…
Kaybolur zaman saclarında gözlerim sokaklarda sebebi isyan askım icim yanar, icim kanar da isyan! Geriye bir avuc yalan beni bu derde sen attın da, gittin ya kafam hep duman.
İsyan etme ey gökyüzü ugrasma bu kadar mümkün degil benim kadar aglayamazsın.
Üc kurusluk insana bes kurusluk deger verirsen kalan iki kurusa da seni satar!
Aglamak isyansa her gün aglıyorum, gülmek bir oyunsa o oyunu hic bilmiyorum, sevmek sucsa beni affetme cünkü seni her seyden cok seviyorum.
Huzur icinde ellerimi kavusturuyor ve bekliyorum, rüzgâra, gel gide ya da denize aldırmıyorum ve artık zamana ya da kadere isyan etmiyorum, bana ait bana gelecek cünkü…
Yanında benden yakın baska biri de olsa, her seyi inkâr etmis inandırmıs olsan da ve ona duygulanmıs sevdalanmıs olsan da, biliyorum bu gece beni düsüneceksin…
Seni düsünür, seni özlerim, sevgilerin özlemlerin derinliginde ne olur kır seytanın bacagını bir kez beni hatırla, bir sonbahar serinliginde…
Gül bahcesinde gecse de ömrüm, inan üstüne gül koklamam gülüm, seni koklamak olsa da ölüm, ugrunda ölmeye deger gülüm.
Yıllar vardır nasıl gectigini bilmezdim, bir gün vardır yasamın anlamını degistirdi bana dair; hissetmedigimi, bilmedigimi yasattı, iste o ani senle yasadım senle.
Eger cölde bir cicek olsan; seni kaybetmemek; icin gözyaslarımla sulardım eger gözümdeki bir damla yas olsaydın; seni kaybetmemek; icin hic aglamazdım.
Yok kimseye isyanım, isyanım kendime nasıl kandım senin o tatlı sözlerine!
Bir gün bir rüzgâr eserse oralara benim sana olan sevgimi fısıldarsa kulagına unutma sende bana bir tutam sevgi yolla…
Ömrümde yapabildigim en güzel sey adına ve askına isyan etmek isyankâr olmak…
Önce düstügümde kalkmayı ögrendim sonra aleve dokundugumda acıyı sevmeyi ögrendim sevilmeyi sonra terkedilip beklemeyi sayende unutulmayı da ögrendim her seyi ögrendim de yalnız unutmayı ögrenemedim.
Bir ses beklemek senden. Soluk beklemek. Suskunlugun en acımasız oldugu zamanlardayım. Hic bu kadar uzun susmadın sevdigim. Hic bu kadar uzun gitmedin bilmedigim yerlere, gözlerimi götürmeden yanında!
Sen geceyi bana bela ettin… Bense sana olan her seye lanet ettim…
İnsan ya asık olmalı yada sevmeli, insan ya nefret etmeli yada isyan bayragını cekmeli!
su yalan dünyaya, mutlulugumuzu engelleyenler, savasları baslatanlar isyanım sizleredir.
Ayrılıklar kücük sevgileri öldürür ama büyük sevgileri güclendirir. Tıpkı rüzgarın mumu söndürüp yangını güclendirdigi gibi…
Ecelle sözlü ölümle nisanlıyım, tesadüfen dogdum yasamak zorundayım, alayına isyan kralına ölüm…
Yaradan’a sitem etme günahkâr olursun her güzele gönül verme isyankâr olursun.
Madem caresizlige hüküm giymis bu hayat, o zaman ölmek icin yasamak gerek.
