M Harfiyle Başlayan Erkek Bebek İsimleri ve Anlamları

Macit: Onurlu, ün kazanmış
Mağrur: Gururlu kurumlu. 2. Gurur belirten.
Mahabat: Mehebat, eski İran’da tanınmış bir peygamber.
Maharet: İş görmeye becerikli, beceri, ustalık, yetenek.
Mahfi: Gizli, saklı.
Mahir: Hünerli, yetenekli.
Mahmur: Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Süzgün ve dalgın bakışlı göz.
Mahmut: Övülmeye değer.
Mahra: Değerli kimse.
Mahser: Huy, özellik
Mahsun: Güçlendirilmiş, güçlü.
Mahsut: Biçilmiş ekin.
Mahya: Ramazan ayında camilere ışıkla yazılan yazı, resim.
Mahzar: Yüksek makamlı bir kimsenin yanı, huzuru. 2. Yüksek bir makama sunulmak için yazılan çok imzalı dilekçe.
Mahzun: Üzgün, üzüntülü.
Mail: İstekli. 2. Eğik
Makal: Söz, kelam. 2. Söyleyiş,
Makbul: Kabul olunmuş, beğenilen.
Maksum: Taksim edilen, bölünmüş.
Maksur: Kısaltılmış. 2. alıkonulmuş. 3. Elinde olmadan zoraki.
Maksut: Ulaşılması istenen şey.
Makul: Akla uygun, mantıklı.
Malik: Hakim olan, egemen.
Malkoç: Osmanlıda akıncılar ocağının komutanı.
Mançer: Yabani kiraz ağacı.
Manço: Manda yavrusu.
Mansur: Tanrının yardımıyla üstün gelmiş.
Manzur: Nazar olunan, bakılan. 2. Beğenilen gözde olan.
Maruf: Herkesçe bilinen, tanınmış. 2. Şeriatın uygun gördüğü, beğendiği ve buyurduğu.
Masum: Suçsuz, günahsız. 2. Küçük çocuk.
Maşuk: Sevilen, aşık.
Matuk: Özgürlüğü bağışlanmış.
Mazhar: Bir şeyin göründüğü yer. 2. Erişmiş, erişen kimse.
Mazlum: Sessiz, uysal, boynu bükük. 2. Zulüm gören.
Mebruk: Kutlamaya değer kimse.
Mebus: Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili. 3. Öldükten sonra diriltilmiş olan.
Mecit: Şan ve şeref sahibi (Tanrı sıfatı). 2. Büyüklük, ululuk.
Mecnun: Çıldırmış, deli.2.Sevdadan ötürü kendini kaybetmiş.
Medeni: Uygar, terbiyeli, görgülü, kibar.
Medet: Yardım, imdat.
Medih: Övme, övgü.
Medit: Uzun, çok uzun süren.
Meftun: Tutkun, gönül yermiş, vurulmuş.
Mehcur: Ayrı, uzak.
Mehdi: Doğru yolda giden. 2. Kıyametin habercisi.
Mehmet: Aşure ayı. 2. Kutsal.
Mekin: Temkinli.
Melen: İşlenmemiş, bakir toprak.
Meli: Çılgın aşık.
Melih: Güzel, şirin, sevimli.
Melik: Hükümdar, hakan,padişah.
Melikcan: Hükmeden kişi.
Melikhan: Hükümdar.
Melikşah: Büyük Selçuklu İmparatoru.
Memduh: Övülecek, övülen.
Memik: “Mehmet” adının kısaltılarak söyleniş biçimi.
Memiş: “Mehmet” adının kısaltılarak söylenmiş başka bir biçimi.
Memnun: Sevinç duyan, kıvançlı, mutlu.
Memo: “Mehmet” adının kısaltılarak söylenmiş bir başka biçimi.
Memun: Cesaret sahibi, sağlam
Menderes: Bu akarsuyun ‘S’ şeklindeki yatağı.
Mengü / Mengi: Ölümsüz, sonsuz.
Mengüç: Yaşlı, ileri yaş.
Mengüer: Ölümsüz, yiğit.
Mengütaş: taş gibi ölümsüz olan.
Mengütay: Ölümsüz genç
Mensur: Saçılmış, serpilmiş. 2. Düzyazı.
Menşur: Yayılmış, dağıtılmış. 2. Ferman.
Menzur: Adanmış, adak olarak belirtilmiş.
Meran: Sis, duman.
Merani: Cesaret.
Merdan: Erkek, yiğit, mert.
Merdemer: Cömert, yüce gönüllü.
Merdi: Cesaret, mertlik, yüreklilik.
Mergen: Usta, nişancı.
Mergup: istenilen, aranan nitelikte. 2. Beğenilir, gözde.
Merksas: Cesur, yiğit.
Mert: Yiğit. 2. Sözünün eri, güvenilir kimse.
Mertcan: Yiğit can.
Mertel: Özü sözü doğru kişi.
Merter: Sözünün eri.
Mertkal: Her zaman sözünün eri ol.
Mertkan: Mert soydan gelen.
Mertkol: Yiğitliği her yerde konuşulan.
Mertol: Her zaman sözüne ve kendine karşı dürüst ol.
Merttürk: Yiğit Türk.
Merzuk: Mutlu. 2. Rızkı verilmiş, rızklı.
Mesih: İsa peygambere verilen adlardan biri.
Mesrur: Memnun, sevilen.
Mestan: Sarhoş, kendinden geçmiş kimse.
Mestur: Örtülü. 2. Gizli, saklı. 3. Namuslu.
Mesut: Mutlu: sevinçli, ongun.
Meşed: Şehitlik, şahadet.
Meşhur: Ünlü, tanınmış, herkesçe bilinen.
Meşkur: Beğenilmiş, övgüye değer.
Meşru: Yasaya, kurallara uygun.
Mete: Büyük Hun İmparatoru.
Metehan: Büyük Hun imparatoru.
Metin: Sağlam, dayanıklı, güçlü. 2. Kaynak yazısı.
Metiner: Sağlam ve yiğit.
Metinkaya: Kaya gibi sağlam.

Mevlana: 1207-1273 yılları arasında yaşamış, Mevlevi tarikatinin kurucusu. 2. Sahibimiz, efendimiz.
Mevlevi: Efendiliği, hazretliği haketmiş. 2. Mevlevilik tarikatine bağlı kimse
Mevlüd / Mevlüt: Doğma, dünyaya gelme.
Mevzun: Biçimli düzgün.
Mezit: Artırılmış.
Mezun: İzinli, izin almış. 2. Diploma almış kişi. 3. Yetki verilmiş.
Mihin: Büyük, ulu.
Mihri: Güneş ile ilgili. 2. Sevgi.
Mikail: Nimetleri bölüştüren melek.
Mir: Baş, komutan, amir, bey.
Mir: Emir
Miraç: Göğe çıkma; 2. Hz. Muhammed’in göğe çıktığı gece.
Miran: Beyler.
Miran: Botanda Kürt aşireti.
Miras: Birine, ölen bir yakınından kalan mal mülk, para veya servet. 2. Kalıtım yoluyla gelen herhangi bir
özellik. 3. Bir neslin kendinden sonra gelen nesle bıraktığı şey.
Mirat: Ayna. 2. Bir çeşit lale.
Mirat: Miras, kalıt
Mirek: Prens.
Mirkelam: Hatiplik yeteneği olan kişi.
Mirza: Bey, ağa.
Mirzat: Amir, komutan.
Mithat: Övme, methetme.
Mocan: Soğukkanlı, dayanıklı, direngen.
Molla: Büyük kadı. 2. Medrese öğrencisi. 3. Büyük bilgin.
Moran: Irmak,nehir, akarsu;
Moran: Sis, duman.
Moray: Mor renkteki ışık.
Muaffak: Başarılı olan, başarı kazanan.
Muallim: Öğretmen.
Muammer: Yaşayan, ,yaşamını sürdüren.
Muazzam: Çok büyük. 2. Saygıdeğer. 3. Önemli.
Mucip: Neden. 2. İcap eden gereken.
Mucit: İcat eden, buluş yapan.
Muhammed: Hz. Muhammed peygamber.
Muharrem: Haram kılınmış. 2. Kerbala olayının yıl dönümü.
Muhiddin/Muhittin: Dini geliştiren, canlandıran.
Muhlis: Katıksız, Saf. 2. Samimi, dost canlısı
Muhsin: İhsan eden.
Muhtar: Seçilmiş seçkin. 2. Kendi iradesiyle istediği gibi davranan.
Munar: Pınar, çeşme.
Mungan: Cömert
Munis: Cana yakın, sevimli. 2. Alışkın,
Murat: istek, arzu. 2. Amaç.
Muratcan: istekli kişi, arzulu.
Murathan: istekli hükümdar.
Murtaza: Beğenilmiş, seçilmiş. 2. Hz. Ali’nin lakabı
Musa: Musevi dininin kurucusu İsrail peygamberi. 2. Kanun koyucu.
Musaddık: Onaylayan.
Mustafa: Seçilmiş, seçkin. 2.Hz. Muhammed’in adlarından.
Muştu: Müjde, sevindirici haber.
Mut: Kader, talih, kısmet.
Mutahhar: Temizlenmiş, temiz.
Mutalip/Muttalip: Arzu eden, talep eden.
Muti: Boyun eğen, itaat eden, yumuşak başlı.
Mutlu: Mutluluğa ermiş olan, mesut.
Mutlualp: Yiğit ve mutlu kişi.
Mutluay: Mutluluğu ay parıltısı gibi yüzüne yansımış olan.
Mutlubay: Mutlu ve saygın.
Mutlubey: Mutlu ve saygın.
Mutluer: Mutluluğa ermiş kişi.
Mutluhan: Mutlu hükümdar.
Mutlukan: Geçmişi mutluluklar içinde olan.
Mutlutekin: Mutlu ve uğurlu.
Mutlutürk: Mutlu Türk.
Muvaffak: Başarılı olan, başarı kazanan.
Muvakkar: Ağır başlı olan.
Mübarek: Verimli, bereketli. 2. Kutlu.
Mübin: İyiyi kötüyü ayırabilen. 2. Apaçık, besbelli.
Mücahit: Kutsal ülküler uğruna savaşan.
Mücap: Duası kabul edilen.
Müderris: Medrese öğretmeni.
Müdrik: Anlayan, kavrayan. 2. Yaklaşan, ulaşan. 3. Ergin.
Müfit: Yararlı, faydalı. 2. Anlatan, ifade eden.
Müjdat: Müjdeler.
Mükerrem: Saygı değer, soylu.
Mükremin: İyilik sever, konuk sever.
Mükrim: Güleryüzlü.
Mülayim: Yumuşak huylu ağır başlı.
Mülazım: Bir kimseye bağlı olan.
Müldür: Berrak.
Mülhim: İlham eden.
Mülket: Ülke.
Mümin: İnanmış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış.
Mümtaz: Ayrı tutulmuş. 2. Seçkin.
Münci: Kurtaran, kurtarıcı.
Münib: Tanrıya yönelmiş kişi.
Münif: Yüksek, ulu.
Münim: Nimet veren, Yedirip içiren. 2. İyiliksever, velinimet
Münip: Tövbe eden. 2. Bereketli yağmur.
Münir: Işık veren, aydınlatan.
Münür: Yüksek, ulu, büyük.
Müren: Irmak, nehir, akarsu.
Mürit: Buyuran. emreden,
Mürsel: Gönderilmiş, yollanmış.
Mürşit: Doğru yolu gösteren, kılavuz, önder. 2. Tarikat şeyhi,
Müslüm: İslam dininden olan.
Müşfik: Sevecen, şefkatli, acıyan.
Müşir: Haberveren, bildiren, emir ve işaret eden. 2. Mareşal.
Müştak: Özleyen, can atan.