Alexander Fleming’in mucize gibi keşfi olan penisilin ilacı ile ilgili genel bilgilerin yer aldığı yazımız.
Penislin Kimyasal Bağları
PENİSİLİN, bir asklı mantar olan Penicillium notatum’un üretim ortamından elde edilen ya da yapay birleşim yoluyla üretilen bakteri öldürücü kuvvetli ilaçların ortak adı. 1928’de Alexander Fleming tarafından bulundu. Fleming, 1928’de üretim ortamlan-na stafilokokları ekti ve bu ortamlardan birinin küf mantarlanyla bulaştığını, küfün (daha sonra bu mantann Penicillium notatum olduğu belirlendi) çevresindeyse üremiş olan mikropların yıkıma uğradığını gözledi. Ayırdığı küf mantarını öbür mikroplar üzerinde deneyince aynı olayı saptadı.
Bundan sonra mantar tarafından salgılanan etkin maddeye penisilin adı verildi. Ancak bir süre unutulan bu buluşun güncellik kazanması ve geniş ölçüde üretilmesi 1940’lı yıllara rastlar. Önceleri Penicillium notatum kültürlerinin hava ile temas eden yüzey bölümünden elde edilen penisilin, günümüzde kültürlerin derin bölümleriyle de hazırlanır. İlk yöntemle birçok izomerden oluşan renkli bir ürün elde ediliyordu; bugünkü yöntemlerle, penisilin G adr verilen daha etkin, daha dayanıklı ve saf bir penisilin elde edilmektedir. Sodyum ve potasyum tuzu halinde kullanılan bu tuz, uluslararası bir standarda göre üretilir. Gram pozitif bakterilere (stafilokok, streptokok, pnömokok, tetanos basili, difteri basili, gazlı kangren basili), sprillere (özellikle frengi mikrobuna) gonokok ve me-nengokoklara karşı etkili olan penisilin, verem basiliyle Gram negatif basillere (tifo basili, kolibasiller vb) etkili değildir. Bakteriler üstünde üremeyi durdurucu, öldürücü ve eritici etki göstermesine karşılık, toksinleri yok edici nitelik taşımadığı için toksinlerden ileri gelen hastalıklarda (tetanos, şarbon, difteri) başan sağlamaz.
