Altın Yaldızlı Pirinç Nedir? Elde Edilmesi ve İşçiliği Hakkında Bilgiler

0
Advertisement

Altın Yaldızlı Pirinç nedir? Altın Yaldızlı Pirinç işçiliği ve Altın Yaldızlı Pirinç, özellikleri, elde edilmesi ile ilgili genel bilgiler.

Altın Yaldızlı Pirinç Nedir?

Altın yaldızlı pirinç, bakır ve çinkodan başka bazen kalay da içeren altın renkli alaşım. Bu metallerin alaşım içindeki oranları değişebilirse de, bakır oranı genellikle yüzde 50’nin altına düşmez. Altın yaldızlı pirinç, mobilyaların, özellikle de 18. yüzyıl mobilyalarının kollarında, kenar süslerinde, köşelerinde ve daha başka çeşitli süslemelerde kullanılmıştır. Seyreltik sülfürik aside daldırılarak ya da cilalanarak alaşımın altın parlaklığı artırılır.

Altın Yaldızlı Pirinç
İlk altın yaldızlı pirincin 17. yüzyılın ortalarında Fransa’da üretildiği sanılmaktadır. 18. ve 19. yüzyıllarda başka ülkelerde de nitelikli ürünlere rastlanmaktadır. Altın yaldızlı pirince biçim vermek için ahşap, balmumu ya da elverişli başka bir malzemeden model yapılır; bundan alınan kalıbın içine eritilmiş alaşım dökülür. Dökme alaşım daha sonra, oyularak biçimlendirilir, çentiklerle bezenir ve altınla kaplanır. Gerçek anlamda altın yaldızlı pirinç elde etmek için ise toz altınla cıva karıştırılır, bu karışım dökme alaşımın üstüne fırçayla sürülür.

Daha sonra eşya, cıvayı buharlaştıracak kadar yüksek ısıda fırınlanır; cıva buharlaştıktan sonra yüzeyde yalnızca altın kalır. En son işlem olarak altın, istenen metalik parlaklık elde edilinceye kadar cilalanır ya da matlaştırılır. (19. yüzyılın ikinci yarısında eşyalar elektroliz işleminden geçirilerek altınla kaplanırdı. Bu yöntemle altın kaplanan eşyalardan, yanlış olarak altın yaldızlı pirinç diye söz edilmiştir.) Altın yaldızlı pirinç yapımının en büyük ustaları arasında Fransa’da Jean-Jacques Caffieri, Pierre Gouthiere, Pierre-Philippe Thomire, İngiltere’de ise Matthew Boulton sayılabilir.

Pirinç Alaşımından yapılmış Parçalar

PİRİNÇ, bakır ve çinkodan yapılan alaşıma verilen isimdir. Halk arasında sarı olarak da bilinir; adi ve özel olmak üzere iki çeşidi vardır.

Advertisement
Adi pirinçler:

Bileşiminde % 20’ye kadar çinko bulunan adi pirinçler, mücevhercilik ve kuyumculukta, küçük süsleme parçalarının yapımında kullanılır. Çinko yüzdesi 28 ile 36 arasında olanlar dövülgen alaşımlardır; bunlardan en önemlisi mermi kovanlarının ya da lamba duylarının yapımında kullanılan çekme pirinci’dir (67-33).

Çinko oranı % 40 ya da daha fazla olanlar talaş kaldırma pirinçleri’dir (60-40). Bu pirinçlerin işlenebilmesi için içlerine genellikle % 1 oranında kurşun katılır.

Özel pirinçler:

Pirinçlerin mekanik direncini artırmak ya da aşınmaya karşı dayanıklı olmalarını sağlamak için içlerine % 1 ile 5 oranında kalay, alüminyum, demir, nikel, manganez gibi elementler katılır. Bu alaşımlar yüksek dirençli pirinçleri oluşturur ve bazen yanlışlıkla yüksek dirençli bronzlar diye de adlandırılırlar. Bu pirinçlerde, kırılma yükü 50 kg/mm2’ye, uzama ise % 30’a ulaşmasına karşın adi pirinçlerde aynı nitelikler 40 kg/mm2 ile % 30’dur. Bunlar daha çok işlenmiş parçalar biçiminde ya da yüksek bir mekanik dirençle birlikte büyük bir sızdırmazlık isteyen döküm parçaları biçiminde kullanılır.

Pirinçlerin başlıca üstünlükleri şunlardır:

Çok çeşitli biçimlerde işlenmesini sağlayan levha ve tel haline gelebilme özellikleri, mekanik dirence sahip olmaları, atmosferin aşındırıcı etkisine karşı dayanıklılıkları, ergime ve döküm kolaylığı ve özellikle, ucuz bir maden olan çinkonun katılmasından dolayı fiyatının düşük olması. Bazı pirinçlerin parlaklığı ve rengi, bunların mücevhercilikte de kullanılmasını sağlar. Saf haldeyken, kırmızı olan pirincin rengi, çinkonun katılmasıyla pembeye, çinko oram % 30 ile 40’a çıkınca da sarıya döner.


Leave A Reply