Türklerin Kökeni Nereye Dayanır? Türk Adının Anlamı ve Kökeni Nedir?

Türk ne demek? Türklerin kökeni ve ilk Türklerin yaşamı nasıldır, kökenleri nereye dayanır? Türk adının anlamı ve kökeni nedir, hakkında bilgi.

Türkler

Türkler yeryüzünde yaşayan milletlerin en eskilerinden, en kalabalıklarından biridir. Çok geniş bir alana yayılmışlardır. Dünyadaki bütün milletler toplu olarak gözden geçirilirse, Türkler’in çokluk bakımından dördüncü, beşinci sırayı aldıkları görülür.

Türk Kelimesi

Türk kelimesi güçlü, kuvvetli anlamına gelir. Bu kelime, Ortaçağ İran edebiyatında “güzel” anlamında da kulanılmıştır. “Türk gibi kuvvetli!” sözü ise Batı dillerinde sık sık kullanılan bir deyimdir.

Türk kelimesine zaman zaman çeşitli anlamlar verilmiştir. Tu-kue (Türk) Çin kaynaklarında geçmektedir. Trk (Türk) Terk edilmiş(İslam kaynaklarında), Türük (Türk) doğan, türeyen, türeli, kanun ve düzen sahibi gibi.

Yapılan araştırmalar sonucunda Türk kelimesinin anlamının “GÜÇ, KUVVET’ (Sıfat hali ile güçlü, kuvvetli) anlamına geldiğini ortaya çıkarmıştır.

Türk adı ilk defa GÖK-TÜRK DEVLETİ tarafından devlet adı olarak kullanılmıştır. Daha sonra Türk adı, aynı dili konuşan, aynı kültüre sahip olan toplulukların ortak adı olmuştur. Türk adının geçtiği ilk Türkçe metne, ORHUN ABİDELERİ’NDE (GÖKTÜRK KİTABELERİ) rastlanmaktadır.

TÜRKLER’İN ANAYURDU

Türkler, tarihten önceki çağlarda Orta Asya’da oturuyorlardı. Türkler’in bu anayurdu Ural ile Altay dağları arasında uzanan bozkırın kuzey kesimindeydi. Türkler burada çevrelerine birçok etkiler yapmış, zaman zaman yeni boy düzenleri kurmuş, göçler yaparak öbür bozkır bölgelerine uzanmış, kültürlerini buralara da yaymışlardır.

Bugün Orta Asya bozkırlarla, yaylalarla dolu bir ülkedir. Eski çağlarda ise bu bölge dünyanın en güzel yerlerinden biriydi. Büyük iç denizlerle, ırmaklarla kaplıydı. Bugün bu iç denizlerin, ırmakların yerinde bozkırlar, bataklıklar vardır. îşte atalarımız, bu eski akarsuların vadilerinde, bu iç denizlerin kıyılarında ilk Türk uygarlığını kurdular. O zamanlar, Orta Asya’nın iklimi her türlü gelişmeye elverişliydi. Bu sayede de, Türkler, başka ülkelerde yaşayan insanlardan çok daha önce Yontma Taş Çağı uygarlığını aşmış, Cilâlı Taş Çağı’na, daha sonra da Maden Çağı’na ulaşmışlardı. Son yıllarda Orta Asya’da birçok kazılar yapıldı. Bu kazılar, eski Türk uygarlığının çok geniş bir alana yayılmış olduğunu meydana koydu.

ORTA ASYA’DA TÜRKLERİN YAŞAYIŞI

Türkler Orta Asya’yı dünyanın ilk uygarlık merkezi haline getirdiler. Buradaki uygarlığın tarihi M.Ö. 5000 yıllarına kadar uzar. Türkler, bu tarihlerde Orta Asya’nın birçok yerlerinde köyler, kasabalar kurmuşlardı. Ekin yetiştirirler, hayvancılıkla, avcılıkla uğraşırlardı. Çoğu, taşınması kolay olduğu için, büyük, rahat çadırlarda yaşarlardı. Bu çadırlara otağ denir. Sanat anlayışları da ileriydi. Süslemede daha çok hayvan motifleri kullanırlardı.

Atalarımız daha o günlerde Bakır Çağı’na ulaşmışlardı. Çiftçilik, hayvancılık, çanak-çömlekçilik dünyanın hiçbir yerinde gelişmemişken, Orta Asya Türkleri tarım yapıyor, hayvan besliyor, çanak-çömlek yapmayı biliyorlardı.

M.Ö. 4000 yıllarına doğru, Asya’da çeşitli uygarlıklar gelişti. Bunların kimi birbirine yakın, kimisi de uzak bölgelerdeydi.

Aral Gölü ile Hazar Denizi arasındaki bölgede yaşayanlar, kendilerine, odunlardan çatılıp sazla kaplanmış kulübeler yapmışlardı. Avcılıkla, balıkçılıkla geçiniyorlardı. Kaba toprak kaplar kullanıyorlar, taştan, kemikten el araçları yapıyorlardı. Buna karşılık, daha doğuda, Yenisey kıyılarına yakın bölgelerde, tarımla, avla, hayvancılıkla uğraştıkları halde, kap yapmada Hazar kıyısında oturanlardan daha ileri gitmiş insanlar yaşıyordu. Bunlar, çanak-çömlek üzerine ilkel süslemeler de yapıyorlardı.

TUNÇ ÇAĞINI TÜRKLER AÇTI

M.Ö. 2000 yıllarında, Orta Asya’da hayli ileri bir uygarlık gelişti. Altay Dağları’nda yaşayan Türkler, topraktan maden çıkarıp eritmeyi, bunları birbirine katmayı biliyorlardı. Bu arada, bakırla kalayı karıştırarak tunç elde etmeyi, bundan çeşitli kaplar yapmayı da başarmışlardı. Böylece, insanlık tarihinde Tunç Çağı başlamış oldu.

Baykal Gölü çevresinde yaşayanlar da çeşitli alanlarda ilerlemeler gösterdiler. Avcılığı, balıkçılığı, tarımı komşularından ileri götürdükleri gibi, sanatta da büyük gelişmeler göstermeyi başardılar: Taşlan, kemikleri, tahtaları yontup oyarak, üzerlerine türlü şekiller işliyorlar, yeşim taşından süsler, heykelcikler yapıyorlardı.