30 Ağustos Zafer Bayramı anlam ve önemi nedir? 30 Ağustos neden kutlanır? 30 Ağustos Zafer Bayramı ile ilgili yazı.
30 Ağustos Zafer Bayramı’nın Anlamı Nedir?
19 Mayıs 1919‘da Mustafa Kemal Samsun’a ayak bastı. Kurtuluş Savaşı’mızı başlattı. Sevr antlaşmasıyla yurdumuzu ele geçiren düşmanlar, Türk ulusuna acı günler yaşattılar. Fakat ulusumuzu teslim alamadılar, tutsak edemediler. Ordu ve millet tam bir güç birliği içinde üç buçuk yıl savaştı. I. ve II. İnönü savaşlarında yenilen düşman Marmara’dan Menderes’e geniş bir cepheyi tuttu ve savunmaya geçti. İngilizlerin: “Türkler, Yunan cephesini altı ayda yok edemez,” dedikleri güçlü bir cephe ile karşı karşıyaydık.
Atatürk, ünlü “Söylev“inde Kurtuluş Savaşımızı anlatır. Her Türk’ün severek okuyacağı, okuması gereken “Söylev’de (nutuk) savaşa nasıl hazırlandığımızı; kimlerin nerede, ne görevler üstlendiğini anlatır. Ondan öğrendiğimize göre; Başkomutan Mustafa Kemal, İnönü savaşlarının Kahramanı İsmet İnönü, Genel Kurmay Başkanı Mareşal Fevzi Çakmak tüm bir gizlilik içinde büyük taarruza hazırlık yaparlar. Türk ulusu yediden yetmişe savaş hazırlığına katılır.
26 Ağustos 1922
26 Ağustos 1922’de Mustafa Kemal gizlice gittiği Afyon cephesinde ordularınıza Kocatepe’den: “Ordular, ilk hedefiniz Akdeniz’dir. İleri!” emrini verdi. Bu emri sabırsızlıkla bekleyen ordumuz düşmana saldırdı. Altı ayda geçilmez sanılan düşmanın mevzilerini Mehmetçik, altı saatte geçiverdi. 30 Ağustos 1922’de yapılan Başkomutanlık meydan savaşında, Dumlupınar’da kahraman ordumuz düşmana son darbeyi vurdu. Büyük kayıplar veren düşman, bozguna uğradı. Kaçabilenler kaçtı. Yunan Başkomutanı Trikopis dahil pek çoğu tutsak edildi. Mustafa Kemal, Trikopis’i bir konuk olarak karşıladı. Kaçan düşman askerleri, 9 Eylül 1922’de İzmir’e canlarını zor attılar. Geldikleri gibi gittiler. Gittiler ama pek az sayıda kaçabildiler, izmir’i ve öteki şehirleri, köylerimizi yakıp yıkarak gittiler. Düşman, Marmara’da da denize döküldü.
Türk Ordusu 9 Eylül 1919’da İzmir’e girdi. İzmirliler şanlı ordumuzu coşkuyla, sevinç gözyaşlarıyla karşıladılar. Büyük kurtarıcı Atatürk, 10 Eylül 1922’de İzmir’e gitti. Samsun’dan başlattığı Türk Kurtuluş Savaşı’nı 3,5 yıl sonra İzmir’de sona erdirdi.
30 Ağustos zaferiyle Türk ulusu yurdunu kurtardı, dünyaya adını bir kez daha duyurdu. 30 Ağustos Zafer Bayramı şanlı Türk ordusuna ve Türk ulusuna kutlu olsun.
Tutsak Yunan komutanı Atatürk’le
Eylül’ün (1922) ikinci günü, Mustafa Kemal Paşa, Fevzi Paşa ve İsmet Paşa’lar Uşak’ta bir masanın etrafındaydılar.
Trikopis ve Dionis (Yunan komutanları) teslim olmuştu. Mustafa Kemal Paşa’nın huzuruna getirildiler. Eğer iyi korunmasalardı, Uşak halkı onları parçalayacaktı. Fevzi Paşa ile İsmet Paşa eğildiler, fakat ellerini vermediler. Mustafa Kemal, Trikopis’in elini uzunca sıktıktan sonra:
“Oturun general, yorulmuş olacaksınız!” dedi.
Sigara tabakasını uzattı, kahve ısmarladı.
Masanın etrafına oturdular. Bir Rum çevirmen aracılığıyla konuşmaya başladılar.
Konuşma bitince, Mustafa Kemal Paşa ayağa kalktı:
“Sizin için bir şey yapabilir miyim?” diye sordu.
Trikopis: “İstanbul’daki karımın durumumdan haberdar edilmesini rica ederim,” diye cevap verdi. O zaman Mustafa Kemal Paşa, Tirikopis’in elini yine uzunca süre elinde tutarak dedi ki:
“Savaş bir talih oyunudur general, bazen en ustası da yenilir. Siz görevinizi yaptınız. Üzülmeyiniz.”
General Trikopis, ellerini sallayarak:
“Ah, general! En son yapmam gerekeni yapamadım,” dedi. Bu, anlaşılan, intihara cesaret edememiş olmasıydı.
Yunan genaralleri gittikten sonra, Mustafa Kemal Paşa, hayal kırıklığına uğramış gibiydi. Sanki uluslararası bir sahnede dövüşmüş olduğu ve şampiyonluğu kazandığı oyundaki karşıtını (muhalifini) kendine lâyık görmüyor gibiydi.
