Giuseppe Tartini Kimdir? İtalyan Müzisyenin Hayatı ve Eserleri Hakkında Bilgi

0
Advertisement

Giuseppe Tartini Kimdir? İtalyan müzisyen Giuseppe Tartini hayatı, biyografisi, eserleri, besteleri ile ilgili bilgi.

Giuseppe Tartini

Kaynak : wikipedia.org

Giuseppe Tartini ( 8 Nisan 1692 – 26 Şubat 1770 ) İtalyan müzisyen , kemancı , besteci ve zamanının ( Barok ) müzik bilginiydi . Zamanının en büyük keman virtüözlerinden biriydi. Keman çalışmasındaki yenilikleri ancak Niccolò Paganini’nin (1782-1840) gelişiyle geride kaldı.

Hayatı

Tartini, o zamanlar Venedik Cumhuriyeti olan , bugün Pirán , Slovenya olan Istrian yarımadasındaki bir şehir olan Pirano’da doğdu . Annesi Sloven, babası Venedikli bir tuz tüccarı ve İstria kıyılarında arazi yöneticisiydi. Dört erkek kardeşten ikincisi olan Tartini, babası tarafından dini yaşam için seçildi . San Felipe Neri de Pirano Okulu’nun en iyi öğrencisiydi. On iki yaşında, 1704’te, temel müzik eğitimi alacağı Capodistria’nın Dindar Okullarının Babaları Koleji’ne (bugünkü Koper ) girdi; Antonio Vandini ile ömür boyu sürecek olan dostluğu orada başladı .

Padua Üniversitesi’nde hukuk okudu . Çalışmalar onun için o kadar kolay oldu ki tutkusu olan eskrim için çok fazla boş zamanı vardı. Birçok düelloda savaştı. Elisabetta Premazore ile tanışmamış olsaydı , eskrim ustası olmak için Paris’e gitmeye niyet edecek kadar eskrim sanatını mükemmelleştirmekle çok ilgileniyordu . İlişkisi Tartini’nin babası tarafından onaylanmadı çünkü daha düşük bir sosyal sınıftandı ve yaş farkı vardı. Ancak vefat ettiğinde 27 Temmuz 1710’da Carmine kilisesinde gizlice evlendi. Ne yazık ki Elisabetta, güçlü Kardinal Cornaro’nun koruması altındaydı.Tartini’yi adam kaçırmakla suçladı. Yargılanma tehlikesiyle karşı karşıya olduğunu görünce, hacı kılığında Roma’ya kaçtı. Assisi’deki San Francisco Manastırı’na sığınana kadar bir yerden başka bir yere dolaştı, akrabası rahip Giovanni Battista Torre tarafından korundu ve onu iki yıl boyunca sakladı ve o zamandan beri unutulan keman bilgisini geliştirmesi için onu teşvik etti. okul günleri. Manastırın usta orgcusu, ünlü Bohuslav Matěj ČernohorskýOna müzik dersleri verdi. Ayrıca, o yılların sakinliği, onun yüzeysel ve kavgacı karakterini, cana yakın ve mütevazı bir hale getirdi. Kilise korosunda çalarken tanınmasaydı emekliliği daha uzun sürecekti. Kardinalin kendisini affettiğini ve Padua’daki bir manastıra kapatılmış olan Elisabetta ile tanışmak için onu aradığını hemen anladı.

1714 yılında yerel tiyatroda kemancı olarak çalışmak üzere Ancona şehrine gitti . Müzisyen Giulio Terni’nin öğretileri, tekniğini mükemmelleştirmek için kullanışlı oldu. Tartini, üçüncü ses fenomeni ( toni risultanti veya toni di Tartini ) denen şeyi keşfetti: daha yüksek notaları hissettirerek, akor notasının üçüncü bölümünün rezonansını elde etti. Besteci ve teorisyen Francesco Antonio Vallotti ile tanıştığı ve arkadaş olduğu 1716’da Padua’ya döner . Tartini, 1715’te Antonio Stradivari tarafından yapılan bir kemanın bilinen ilk sahibiydi . Bu keman, müridi Signor Salvini tarafından miras alındı , o da onu Karol Lipinski’ye bıraktı., sözde Stradivarius Lipinski türetilmiştir.

1716’da, Saksonya Seçmeni ( Polonya Kralı III. Augustus olacak olan) onuruna bir konserde, Venedik’teki Palazzo Mocegino’da Francesco Maria Veracini’yi dinleme fırsatı buldu . Verracini’nin sanatı Tartini’yi etkiledi ama aynı zamanda kendi teknik yetersizliğini de ortaya koydu. Tartini, Ancona’ya gitme ve her şeyden önce yay tekniğini uygulamak için kendini izole etme noktasında kendisinden çok hayal kırıklığına uğradı. 1717 ve 1718 yıllarında kendini Papalık Devletlerinin Marche bölgesinde ( le Marche ) çalmaya adadı , burada Fano’daki Fortuna tiyatrosunun orkestrasında ilk keman olduğu görülüyor. Tartini bu dönemde çok gelişti. 1721’de Padua’daki Il Santo’da başkaları için konserler vermesine izin veren bir sözleşme ile Kapellmeister olarak atandı .

Advertisement

1723’te, II. Charles’ın Bohemya Kralı olarak taç giyme töreni için yapılan müzikal kutlamalara katılmak için arkadaşı Antonio Vandini ile birlikte Prag’a gitti . Prag’da Tartini ve Vandini, diğerlerinin yanı sıra besteci ve müzik teorisyeni Johann Joseph Fux , çellist Antonio Caldara ve ud sanatçısı Sylvius Leopold Weiss ile tanıştı . Festivallerin sonunda, Tartini ve Vandini Prag’da kalmayı ve Kont Kinsky’nin ailesine ve ayrıca Prens Lobkowitz’e hizmet etmeyi seçti .

1726’da Tartini’nin Prag ikliminden kaynaklanan sağlık sorunları nedeniyle ikisi de İtalya’ya döndü. Tartini, San Antonio Bazilikası’nda müzisyen olarak çalışmalarına devam ettiği Padua’ya kesin olarak yerleşir. Sözleşmesi ona Padua dışında konserler vermesine izin verdi; Parma (1728), Bologna (1730), Camerino (1735), Roma (belki de 1737), Ferrara (1739), Verona ve sık sık yakındaki Venedik’te oynadı. Öğretme hevesi onu 1728’de 18. yüzyılda İtalya, Fransa, İmparatorluk Almanyası, İngiltere ve diğer Avrupa ülkelerinden öğrencilerin ilgisini çeken bir keman okulu olan “Scuola delle Nazioni”yi (Uluslar Okulu) yaratmaya yöneltti. Bazıları büyük kemancılar oldu: Pasquale Bini , Domenico Ferrari , Pietro Nardini ,Domenico Dall’Oglio , Joseph Touchemoulin , Pierre la Houssaye , Carminati, Magdalena Lombardini , Antonio Capuzzi ve küçük kardeşi geleceğin bestecisi Antonio Salieri‘ye keman dersleri veren Francesco Salieri .

Armoni ve akustik teorisiyle giderek daha fazla ilgilenmeye başladı , öyle ki 1750’den yaşamının sonuna kadar, aralarında 1754’te yapılan Gerçek Uyum Bilimine Göre Müzik Üzerine İnceleme’nin de bulunduğu birkaç teorik inceleme yayınladı. Öğrencisi Giulio Meneghini’nin yerini aldığı 1765 yılına kadar Antoniana Şapeli’nde öğretmenlik yaptı, 6 ancak 1767’ye kadar öğretmen olarak devam etti.

Giuseppe Tartini , eşi Elisabetta’nın ölümünden iki yıl sonra, 26 Şubat 1770’de 77 yaşında , tek bacağındaki kangren sonucu Padua’da öldü . Her ikisinin de kalıntıları Santa Catalina Kilisesi’nde kaldı. Abbot Fanzago, cenaze töreninin anma töreninden ve Meneghini’den sorumluydu.

En iyi bilinen eserleri ” El Trino del Diablo ” ve ” klarnet ve piyano için Konçertino ” olmak üzere 150 civarında konçerto ve 100 keman sonat besteledi . İki nota aynı anda üretildiğinde ve bir süre tutulduğunda, üçüncü bir notanın algılandığını gözlemleyerek, ton harmanlanmasının akustik fenomenini keşfettiğine inanılıyor . Bu fenomene diferansiyel ses veya Tartini sesi denir . Ayrıca , hala yürürlükte olan yayı kullanmak için yeni bir teknik geliştirdi ve tellerde iyileştirmeler yaptı.

Başlıca eserleri:

140 keman konçertosu, 60 trio, 20 konçerto grosso, 60 sonat, 200 çeşitli eser. Kitap: Affetidi musica (Müziğin Hoşlukları) 1737, Tratto di Musica (Müzik İncelemeleri) 1754, Dissertazione dei principidell’armonia musicale (Müzikte Armoninin İlkeleri Üstüne Tartışma) 1767, Traite de s Agrements (Hoş Şeyler Kitabı) öls. s. 1782, Arte dell’Arco (Yay Sanatı).

Advertisement


Leave A Reply