Ağaççıl tarla kuşu (Orman Toygarı) nedir, nasıl bir hayvandır? Orman toygarı ya da ağaççıl tarla kuşu özellikleri hakkında kısa bilgiler.
Ağaççıl tarla kuşu (Orman Toygarı) Hakkında Bilgi
Ağaççıltarlakuşu ya da orman toygarı olarak bilinen bu kuş trünün latincesi Lullula arborea. İngilicesi woodlark’tır.
Kaynak: commons.wikimedia.org
Tarlakuşugiller familyasından kuş türüdür. Kuzey Afrika, ılıman Avrupa, Ön Asya ve Akdeniz ülkelerinde yaşar. Uzunluğu 15 santimdir. Tüyleri sırtta pas kahverengisi, karnı krem beyazıdır. Belirgin beyazımsı göz çizgileri, uzun ve düz bir tepeliği vardır. Güneşli, kumluk yerlerdeki tek tek ağaçları yeğler. Nisandan sonra yılda iki kez yumurtladığı 4-5 yumurta üzerine kuluçkaya yatar. Kuluçka sırasında dişiyi erkek besler. Ekimde göçer, şubat ve martta geri dönerler.
Bu, 13.5 ila 15 cm uzunluğunda bir kuştur. Orman toygarının genellikle üstü kahverengidir ve alt kısmı soluktur, ancak ense kısmında kendine özgü beyazdır. Oldukça küçük ve çoğu zaman göze çarpmayan bir tepesi vardır. Uçuş sırasında kısa bir kuyruk ve kısa geniş kanatları gösterir. Kuyruk beyaz renktedir, ancak kuyruk tarafları ve kanatların arka kenarı beyaz renkte değildir.
Kaynak: commons.wikimedia.org
Davranışları ve Özellikleri
Üreme
Yuva genellikle çimen, salkım, kök ve yosundan yapılır ve zeminde bir çukurda inşa edilir. Yuvalama erken, bazen ilk yumurtaların Mart ayı sonundan önce bırakılmasıyla başlar. Genellikle üç ila beş yumurta serilir. Dişi beyazımsı kahverengi benekli yumurtaları 13 ila 15 gün kuluçkaya yatıracaktır. Daha sonra her iki ebeveyn de yuvadaki gençleri besleyecek ve civcivler 11 ila 13 gün sonra yuvayı terk eder. Aileler yaz ve sonbaharda birlikte kalırlar. Her yıl iki, bazen üç kuluçka yetiştirilir.
Yemek ve beslenme
Orman toygarı yetişkin olarak öncelikle vejeteryandır, ancak üreme mevsimi boyunca orta büyüklükteki böcekleri de yer. Diyet temel olarak tohumlardan ve böcekler, sinekler ve güveler gibi böceklerden oluşur. Üreme mevsimi boyunca dişi kuluçkaya yatar.
Tehditler
Avrupa genelinde orman toygarı popülasyonları azaldı ve son yıllarda aralıklar daralmaktadır. Habitat kaybının, kuru otlaklar, nadas araziler, ova fundalıkları ve otlakların tarıma, terk edilmeye ve Kuzey Avrupa’daki kalkınmaya kaptırılmasının buna önemli bir katkıda bulunduğu düşünülmektedir. İngiltere’deki son orman yangınlarının da, korunan bazı ağaçlık habitatların tahrip edilmesiyle birlikte nüfusa zarar verdiği düşünülmektedir.
