Altın Horoz Operası kim tarafından hangi tarihte yazılmış, bestelenmiştir? Altın Horoz Operasının konusu, özeti, hakkında bilgi.
ALTIN HOROZ
Bir prolog, üç yerde ve bir epilog’dan kurulu operadır.
Metin: Vladimir Biyelski.
Bestecisi: Nikolay Rimski-Korsakov
İlk oynanış: 1909 Moskova.
Başlıca kişiler:
Müneccim (Tenor), Kral Dodon (Bas), Prens Guidon (Tenor), Prens Afron (Bariton), General Polkan (Bas), Amelfa (Kontralto), Kraliçe Şemaha (Soprano)
Konunun geçtiği çağ ve yer: Efsane çağlarında Rusya.
Konusu:
Prolog bölümünde müneccim gelerek eski çağlara ait bir oyunun başlamak üzere bulunduğunu, gidip kahramanlarını çağıracağını bildirir. Perde açıldığında Kral Dodon’un savaş kurulu görülür. Kral’ın sağında ve solunda iki oğlu; Prens Afron ve Prens Guidon yer almışlardır. Ordu komutanı General Polkan büyük ciddiyetle oturmaktadır. Kral söz alarak ülkenin düşmanlar tarafından tehdit edildiğini söyler, kuruldakilere ne düşündüklerini sorar.
Bu sırada müneccim belirir, bir altın kafes içindeki horozu göstererek kuşun kendilerine yardımcı olabileceğini söyler. Horoz tümüne rahat uyumalarını öğütler, bir tehlike olursa onları haber verecektir. Herkes dağılmış, kral uykuya yatmıştır. Horoz birden bağırıp tehlike haberi verir. Dodon kılıcını kuşanır, oyuncak bir ata biner, halkın gösterileri arasında savaşa girer. Dodon’un ordusu yenilgiye uğramış, oğulları öldürülmüştür. Her taraf cesetlerle doludur. Birden sis dağılmaya başlar, işlemeli bir çadır önünde güzel bir kadın belirir. Bu, düşman ülkenin kraliçesi Şemaha’dır. Dodon kadının güneşi öven şarkısıyla kendinden geçmiş, onunla dansa koyulmuştur. Yorgunluktan bitkin düşünce ona ülkesini alıp yönetmesini önerir.
Halk kral sarayı önünde toplanmakta, Kral Dodon gelince dönmektedir. Birden müneccim gözükür, Krala horozu getirdiğinde kendisine ne dilerse vereceğini vaat etmiş bulunduğunu hatırlatarak Kraliçe Şemaha’yı istediğini söyler. Kral asasını müneccimin başına indirerek cansız yere serer. Horoz kafesinden uçarak gelir, Dodon’un kafasına bir gaga vurarak öldürür. Gök gürler, her yer kararır, tekrar aydınlandığında kraliçe ve horoz kaybolmuş, halk krallarının ardından ağıt söylemeye başlamıştır. Epilog’da müneccim tekrar gözükerek şöyle der: «Bu peri masalında gerçek halk kraliçe ile bendim».
Baştan sona siyasal bir taşlama olan, türlü simgeleri yansıtan opera sansür tarafından kabul edilmemiş, bestecinin ölümünden bir yıl sonra özel bir sahnede oynayabilmiştir. Konu, Puşkin’in bir şiirinden esinlidir ve «Altın Horoz» zaman zaman «opera – bale» düzeninde sahneye konmaktadır.
Tanınmış bölümler:
«Uvertür», «Güneşe Övgü» (Kraliçe Şemaha.)
