Anatole France Kimdir? Hayatı, Eserleri ve Edebi Kişiliği Hakkında Bilgi

0
Advertisement

Anatole France kimdir? Fransa’nın en büyük yazarlarından olan Anatole France hayatı, biyografisi, eserleri, kitapları hakkında bilgi.

Anatole France; Fransız yazarıdır (Paris 1844-Saint Cyr sur Loire 1924). Stanislas Koleji’ ndeki ortaöğrenimden hemen sonra yayımcı Alphonse Lenerre’in yanında işe girdi. Bu hem edebiyat çevrelerine kolayca yaklaşmasını, hem yazdıklarını gecikmeden kitaplaştırmasını sağladı: Algred de Vigny üzerine bir çalışma (1868), Poemes Dores (Işıyan Şiirler) 1873, Parnanas (şiir derlemesi), les Noces Corinthiennes (Korent Şenlikleri), nazımla oyun, 1876. Senato kitaplığında görev aldı, kalemine daha uygun alan sayacağı düzyazıya, anlatı türüne yöneldi. İlk romanı Silvestr Bonard’ın Cürmü (le Crime de Sylvstre Bonnarda) 1881’de çıkınca ilgi gördü.

Anatole France

Anatole France

Belki de romanlarında öz yaşamsal konulara bağlanmaktan kurtulmuş olmak için çocukluk anılarını yayımladı: Les Desirs de Jean Servien (J. S.’in İstekleri) 1882, Dostumun Kitabı (le Livre de Mon Ami) 1885. Verimli çalışması ve düzenli yaşamı ile le Temps’da gazete yazılarını da aksatmadan sürdürdü. (1886-1893), dört ciltte kitaplaştırdı: Edebiyat Hayatı (la Vie Litteraire) 1888-1892. Sınavdan geçmemiş perhizin, ibadet sayılan cinsel kaçınışların yaşam güzellikler karşısında nasıl birden yakılacağını işleyen Thais (Thais) 1890, Massenet’ nin müziğiyle opera olarak da sahnelendi (1894).

Bu eser, Anatole France’ın yaşam boyu besleyeceği köklü kuşkunun, dinsel inanç ve ruh sıkı düzenlerine yönelmiş ilk örneği oldu.

Yakın ilişkide olduğu (1888) ve salonunda çok saygın bir yere sahip bulunduğu Mme de Cailelavet’nin verdiği esinle Kırmızı Zambak romanını yazdı (1894), bu da oyunlaştırılarak sahnelendi (1896).  Emile Zola, Marcel Proust, Andre Gide gibi yazarlarla birleşerek Dreyfus‘ü savundu. Kiliseyi eleştiren yazıları yanı sıra ön yargılı ve dar kafalı eğilimlerle eleştiren dört ciltlik I’Histore Contemporaine (Çağdaş Tarih) romansı dizini hazırladı: l’Orme du Mail (Karaağacın Gezisi) 1897, Lem Mannequin d’Osier (Kamış Manken) 1897, l’Anneau d’Amethyste (Ametist Yüzük) 1899, Monsieur Bergerat a Paris (B.B.Paris’te) 1901.

Bireysel sorunlardan gittikçe daha çok toplumsal konulara yönelerek kent soylu toplumun sertçe eleştiren çalışmalara yöneldi: l’Affarie Crainquebille (Crainquebille Olayı) komedisi (1901) yazarın sosyalizme yaklaşımını gösterir. Penguenler Adası romanında da (l’Ile des Pingouins) (1908) siyasal yaşamdaki yanlışlıkları, töre dışı davranışları eleştirdi. En dikkate değer romanlarından biri de (Danton’un deyişiyle “Devrim evladını yedi” Fransız İhtilali’nin gelişimindeki çarpıklıkları, yozlaşmayı yansıttığı Allahlar Susamışlardı’dır (les Dieux Ont Soif) 1912. Edebiyatçılığının sağlıklı, dürüst, içten, güçlü etkisinin en yaygın olduğu yıllarda Nobel Edebiyat Ödülü’ nü kazandı (1921).

Anatole France - Penguenler Adası

Advertisement

Onu Voltaire geleneğine bağlayan eleştirmen ve incelemeciler; sürekli kuşkuculuğunun yanı sıra içinde yaşattığı insan sevgisiyle haklılık mücadelesini, acılar karşısında derinliğine duygulu tutumunu, üslubundaki incelik ve olgunluğu gözönüne sererler.


Kaynak – 2

Ünlü bir Fransız romancısı ve eleştirmecisidir. Asıl adı Jacques Anatole Thibault’dur. Paris’te doğdu. Babası kitapçıydı. Anatole tek oğlu olduğundan, onun iyi yetişmesi için her türlü fedakarlığa katlanmaya razıydı. Anatole da çalışkan, kitaplara son derece meraklı bir çocuktu. Okuldaki ders kitaplarından çok babasının kitabevindeki klasik eserleri okumaktan zevk duyuyor, bilgisini bunların sayesinde artırıyordu.

Bir ara şiire merak sardı. İlk şiir kitabı “Les Poemes dores” (Yaldızlı Şiirler) 1875’te yayınlandı. 1879’da ilk hikaye kitabı, 1881′ de ilk romanı “Le Crime de Sylvestre Bonnard” (Sylvestre Bonnard’ın Suçu) çıktı. Yazar, bu eseri sayesinde 1888 yılı Fransız Akademisi Roman Ödülünü kazandı. Kısa bir zamanda bütün Fransa’da tanındı. Çağının büyük yazarları arasında yer almış bulunuyordu.

Anatole France, Voltaire, Renan, Stendhal gibi ünlü Fransız yazarlarının romantik eserlerinin tesiri altında kalmıştır. İki ciltlik Jeanne d’Arc biyografisi, 1918’de yayınlanan “Le Petit Pierre” (Küçük Pierre), 1922’de yayınlanan “La vie en fleur” (Körpe Hayat) en ilgi çekici eserleridir. Ayrıca “Les Opinions de Jerome Coignard» (Jerome Coignard’ın Fikirleri), “Les dieux ont soif” (Tanrılar Susadılar); “Le lys rouge” (Kırmızı Zambak) yazarın felsefesini belirtmesi bakımından önem taşır. 1896’da Fransız Akademisi’ne üye olan Anatole France 1921 ‘de de Nobel Edebiyat Ödülünü kazandı. 13 Ekim 1924’te öldü. Cenaze töreninde Devlet başkanı ve başbakan hazır bulundular. Askerî törenle gömüldü. Yazarın vasiyetine uyularak dini tören yapılmadı.

Anatole France, devrinin en başta gelen Fransız yazarıydı. Otuz yıl bütün dünyada Fransız edebiyatını temsil etti. Yazarın eserleri bugün de zevkle okunmaktadır. Fransız nesri bakımından ölümsüz eseri “Thais” ‘tir.

Advertisement


Leave A Reply