Anestezi ne zaman ve nasıl keşfedildi? Anestezi ve anesteziklerin kısaca tarihsel gelişimi, kullanımları ve tarihçeleri.
Anestezinin Tarihçesi
Anestezinin geliştirilmesinden önce, bir cerrahın sahip olabileceği en önemli beceri,hızdı. Bir hastada bilinçsizliği tetikleyen modern anestezi, cerrahların daha doğru ve daha az ağrılı prosedürler gerçekleştirmesine izin verir.
Modern anesteziden önce, bilinçsizliğe neden olmak için otlar, alkol, afyon veya narkotikler kullanıldı, ancak her zaman etkili olmadılar ya da bazı durumlarda hasta aşırı dozdan öldü. Çinli uygulayıcılar hastaları anestezi altına almak için akupunktur kullandılar. Japonya’da 1804’te, Seishu Hanaoka, otlar kullanarak çok etkili bir genel anestezik formu geliştirdi.
Joseph Priestley tarafından 1772’de azot oksit veya gülme gazı keşfedilmiştir. Bir başka İngiliz bilim adamı olan Humphry Davy, 1799’da bu gazın, kendisini güldürdüğünü ve daha az acı hissettiğini keşfetti – bu yüzden bu gaza “gülme gazı” da denir. Azot oksit ilk olarak 1845’te anestezik olarak kullanıldı. Ne yazık ki hasta işlem sırasında uyandı ve kullanımı terk edildi. Eter sonraki yıl denendi. Kullanımı zordu ama etkili bir anestetikti. James Simpson, kloroformun bir anestetik olarak kullanılmasına öncülük etti ve hızla eterin yerini aldı. Hem eter hem de kloroform inhalasyon yoluyla uygulandı – 1877’ye kadar lokal anestezikler kullanılmadı.
1920’lerde intravenöz anestezikler kullanıldı ve bu da hastaların çok çabuk uykuya dalmasını sağladı. 1940’lı yıllarda kas gevşeticiler tanıtıldı ve yüzyıl ilerledikçe, hastaları izlemek için sistemler de geliştirildi, böylece anestezik uygulaması 1800’lerde olduğundan çok daha güvenliydi.
