Venezuela’da bulunan dünyaca meşhur Angel Şelalesi: Altın arayan gayrı resmi bir pilot; Venezuella’nın balta girmemiş ormanlarında dünyanın en yüksek şelalesini keşfetti.
Angel Şelalesi
Büyüklüğe ulaşmanın en tatmin edici yollarından biri, başka bir şeyi ararken ona toslamaktır, mesela Kristof Kolomb’u ve Yeni Dünya’yı ele alın. Bu örneğe uyacak başka biri, Amerikalı eski I. Dünya Savaşı pilotu ve göçebe Jimmy Angel idi.
1935’te Angel, bir nehri aramak üzere Venezuella’nın uçsuz bucaksız Auyan Tepui (Şeyan’ın Dağı) platosunda konaklamıştı. Bundan birkaç yıl önce, yaşlı bir maden arayıcısı heyecan verici altın yataklarından ona söz etmişti ve o zamandan beri bu yatakları bulmaya çalışıyordu. Angel, çift kişilik uçağından aşağıya bakarken, aşağıdaki yağmur ormanında kaybolan, platonun kenarından düşen su akışını gördü. Sonra, kule gibi kaya payandasının köşesini dönünce dondu, kaldı.
Yükseğin ötesinde, neredeyse bulutlar içerisindeki dik kayalığın koyu pembe zirvesinden, çok aşağıdaki vadiye, kendi motorunun gürültüsünü bastıracak kadar büyük bir gürlemeyle bir nehir dökülüyordu. Ancak aşağıya yönlenince anladı ki, dünyanın en muazzam şelalesini keşfetmişti.
Venezüella’nın başkenti Karakas’a döndüğünde, hikayesi, bir çift dağ kaşifinin, Gustavo Heny ve Félix Cardona’nin, ilgisini çekti ve onları üs kamplarından aşağıya Auyan Tepui’ye uçurmak için gönüllü oldu. Cardona yukarıda radyoyu kullanırken, Angel, karısı Mary ve Heny ile platoda bir iniş yeri bulmak için havalandı.
Kimse yaralanmadığı halde, tekrar havalanma şansı olmayan bataklıktan dönme bir nokta seçtiler. Bölge berbattı, gelişigüzel yağmur suyu ile açılmış yarıklar ve çatlaklar platoyu milyarlarca yıldır aşındırarak sık dokulu ormanla kaplamıştı. Şelalenin tepesine ulaşmak imkansızdı ve grubun en acil problemi de bu kötü durumdan paçayı kurtarmaktı. Mucizevi olarak bunu başardılar, iki hafta sonra kendilerinden ümit kesilmişken, açlıktan ölmek üzere perişan bir halde kampa geri döndüler.
ŞELALENİN KAYNAĞI
Angel ve kendisine eşlik edenler, şelalenin su kaynağı problemini çözdüler. Platonun çatlakları, dar ve derin dereleri 300 770 km2 genişliğinde muazzam bir yağmur topluyordu (yılda 7,260 mm) ve bunu Carrao’nun bir kolu olan Churun nehrini beslemek üzere çağlayanlarla aşağı atıyordu.
Angel’ın dünyanın en yüksek şelalesini bulduğu iddiası 1949’a kadar kabul edilmedi, ta ki eski bir Amerikan savaş muhabiri Ruth Robertsen’in liderlik ettiği keşif heyetinin motorlu kanolar ile Churun kanyonundan yukarı doğru gitme cüretinde bulunmasına kadar… Ay ışığı gözüne ilişir ilişmez şelaleyi aydınlattı, turuncu bir kılıf içinde gümüş bıçağın uzun kaması gibiydi.
Daha sonra kurulan aletler yardımıyla şelalenin yüksekliğinin 979 m olduğu bulundu. Niyagara şelalelerinden yaklaşık 18 kat daha yüksekti. Bununla beraber, akışı hiçbir şekilde sabit değildi. Nemli mevsimlerde, şelalenin ayağındaki su tozuması ormanı geniş bir alanda sırılsıklam bırakmakta, kuru mevsimlerde ise azalan akış nehre ulaşmadan sis içerisinde erimekteydi. Bu, şelalenin etrafında, suyun aşındırıcı etkisiyle milyonlarca yılda oyulmuş muazzam bir amfitiyatro dikkatleri çekmekteydi.
Jimmy Angel, Emesto Sanchez La Cruz isimli bir kauçuk toplayıcısının 1910’da şelaleyi ilk gören yabancı olduğunu iddia etmesine rağmen, atlaslarda ve kayıtlarda yerini aldı. Ve tabii ki, yerli halk her zaman biliyordu. Jimmy, 1956’da bir uçak kazasında öldüğü zaman, külleri kendisinden sonra adı verilen şelalenin üzerine serpildi. Yüksek kartal yuvasının bulunduğu yerden çıkartılan uçağının, şimdi Ciudad Bolivar Müzesi’nde onurlu bir yeri bulunuyor.
