Advertisement
Anne ve Babanın Çocuklarına Karşı Yapmaması Gereken Davranışlar nelerdir? Sık yapılan hatalı davranışlar, maddeler halinde açıklaması.
Çocuk yetiştirmek zor iş. Her anne ve babanın da kendine özgü bir yetiştirme anlayışı tavrı bulunuyor. Ancak bazı gerçekler var ki bunlar her ailede geçerli olması gerekiyor. Anne ve babalar sıklıkla yapılan hatalı tavırları öğrenmeli ve bu davranışları çocuklarına uygulamamalılar. İşte sizler için çocuk yetiştirmekte hatalı olacak yapılmaması gereken davranışları maddeler halinde sunuyoruz.
Anne ve Babalar Neleri Yapmamalıdır? Maddeler halinde
- Anne ve baba çocuğunu başka çocuklarla kıyaslamamak.
- Çocuğu küçük düşürücü ve alaya alıcı söz ve davranışlardan kaçınılmalı.
- Çocuğa şartlı sevgi gösterilmemeli (teşekkür almazsan seni sevmem…).
- Çocuktan yeteneğine ve yaşına uygun olmayan davranışlar beklenmemeli.
- Çocuğun başarısız olması halinde ona olumsuz davranılmamak, çalışırsan başarabilirsin diye yüreklendirilmek.
- Çocuğun başarısız olduğu alanlar değil, başarılı olduğu alanlar öne çıkarılmalı ve konuşulmalıdır.
- Çocuğu çok serbest bırakmamalı, her istediğini yapmasına müsaade edilmemek.
- Aile içinde konulan kurallara çocuğun uymamasına müsaade edilmemeli.
- Çocuk çok katı bir disiplin içinde yetiştirilmemek.
- Otoriteyi sağlamalı ancak otoriter olunmamak.
- Çocuğun geleceği ile ilgili kararlar; sadece anne ve baba tarafından değil, uzmanına da danışarak, çocukla birlikte alınmalıdır.
- Hata yaptığında kendisini ifade etmesi imkânı verilmeli.
- Çocuğa İhtiyacından fazla para verilmemeli.
- Çocuğun yanında olumsuz ve tutarsız davranışlarda bulunulmamak.
- Çocuklara fiziksel ve ruhsal şiddet gösterilmemeli.
- Çocukla zıtlaşıp inadı tahrik edilmemeli.
- Paylaşmayı öğrenmesi için paylaşma sevdirilmeli.
- Çocuğun enerjisini boşaltmasına engel olunmamak, alternatifler sunulmalı.
- Çocuğa yasaklar konulurken nedenleri açıklanmalı.
- Çocuğun yanında onun sevdiği şeyler kötülenmemeli.
- Hangi tavır ve davranışların kötü olduğu anlatılmalı.
- Çocuğun arkadaşı doğrudan kötülenmemeli, (senin şu arkadaşının şu davranışlarını beğenmiyorum, biraz dikkat edersen iyi olur… gibi ikazlar yapılmalı).
- Çocuğun yeteneğinin olmadığı bir alanda başarılı olması için ısrarcı olunmamak.
- Hatalı davranışlarında kızılmamak. Ben senin hoşlanmadığın bir davranışı yapsaydım sen ne yapardın? Şeklinde soru sorarak empati yapması sağlanmak.
- Yemek saati dışında ve sofradan başka bir yerde yemek yemesine müsaade edilmemeli.
- Sofrada ne varsa o yenmek, sofrada oturma akşkanlığı kazandırılmalı, sofraya oturmamasına uygun dille engel olunmalı.
- Yemek zamanı bilgi ve tecrübelerin paylaşıldığı, aile bağlarının güçlendiren tavır ve davranışların olduğu zaman olmak.
- Çocukların uzun süre televizyon ve bilgisayar izlemesine müsaade edilmemek.
- Akıllı telefondan uzak durulmak, alınmış ise onun ihtiyaç anında, ihtiyacı kadar kullanılması gerektiği anlatılmalı.
- Konuşmalarında argolu cümleler kullanmasına (üf anne, gıcıksın anne…) izin verilmemek.
- Başkalarına karşı kaba ve saygısız davranışları hoş karşılanmamak.
- Fazla müdahaleci olunmamalı. Kendi işini kendisi yapmasına imkân sağlanmalı.
- Çocuklara afaki (gerçekçi olmayan ) hedefler konmamalı.
- Çocuklara başkasının yanında onun hoşlanmayacağı söz ve davranışlarda bulunulmamak.
- Çocukların yanında başkası hakkında olumsuz söz söylenmemek.
- Çocuklara ihtiyacı kadar olan harçlıkları verilmeli, nedeni ne olursa olsun harçlıkları kesilmemek.
- “Çok söyleme yüzsüz edersin, aç koyma hırsız edersin” sözüne göre hareket edilmeli.
- Bazı konularda çocuklara bilmesi gerektiği kadar bilgi verilmeli.
- Çocuğun başkaları hakkında kullandığı kötü söz ve davranışları hoş karşılanmamak, ikaz edilmek.
- Eşyalarını ve odasını dağınık bırakmasına müsaade edilmemeli.
- Her dediği yapılan, “küçük hakan veya prenses” gibi yetiştirilmemek.
- Davranışlarımızda anlık kararlar vermeden önce konu detaylı olarak öğrenilmeli, öfkemize yenik düşmemeliyiz.
- Çocuklarımızı önce anlamaya, sonra anlaşılmaya çalışmalıyız.
