Siyaset bilimi nedir? Nasıl tanımlanır? Siyaset biliminin dalları nelerdir ve siyaset biliminin felsefesi nedir?
Kaynak : pixabay.com
Siyaset bilimi, hükümetleri hem teorik hem de pratik olarak tüm biçimleri ve yönleriyle inceler. Bir zamanlar felsefenin bir dalı olan siyaset bilimi bugün tipik olarak bir sosyal bilim olarak kabul edilir. Aslında, çoğu akredite üniversitenin siyaset bilimi içindeki temel konuların incelenmesine adanmış ayrı okulları, bölümleri ve araştırma merkezleri vardır. Disiplinin tarihi neredeyse insanlığınki kadar uzundur. Batı geleneğindeki kökleri tipik olarak Platon ve Aristoteles’in eserlerinde, özellikle de sırasıyla Devlet ve Politika’da belirtilmiştir.
Siyaset biliminin dalları
Siyaset biliminin çok çeşitli dalları vardır. Siyaset felsefesi, politik ekonomi veya hükümet tarihi gibi bazıları oldukça teoriktir; diğerleri, insan hakları, karşılaştırmalı siyaset, kamu yönetimi, siyasal iletişim ve çatışma süreçleri gibi karma bir karaktere sahiptir; Son olarak, toplum temelli öğrenme, şehir siyaseti ve başkanlar ve yürütme siyaseti gibi bazı dallar siyaset bilimi pratiğine aktif olarak katılır. Siyaset bilimindeki herhangi bir derece, tipik olarak bu konularla ilgili derslerin bir dengesini gerektirecektir; Ancak siyaset biliminin yüksek öğrenimin yakın tarihindeki başarısı aynı zamanda disiplinler arası doğasından kaynaklanmaktadır.
Siyaset felsefesi
Belirli bir toplum için en uygun siyasi düzenleme nedir? Tüm insan toplumunun yönelmesi gereken en iyi yönetim biçimi var mıdır ve eğer öyleyse, nedir? Bir siyasi lidere hangi ilkeler ilham vermelidir? Bu ve diğer ilgili sorular, siyaset felsefesi üzerine düşünmenin merkezinde yer almıştır. Eski Yunanlıların bakış açısına göre, Devletin en uygun yapısını aramak nihai felsefi hedeftir.
Hem Platon hem de Aristoteles için, bireyin gerçek mutluluğu ancak politik olarak iyi örgütlenmiş bir toplum içinde bulabileceği söylenebilir. Platon’a göre bir Devletin işleyişi insan ruhunun işleyişine paraleldir. Ruhun üç bölümü vardır: rasyonel, ruhsal ve iştah açıcı; dolayısıyla Devletin üç bölümü vardır: ruhun rasyonel bölümüne karşılık gelen egemen sınıf; manevi kısma karşılık gelen yardımcılar; ve iştah açıcı kısma karşılık gelen üretken sınıf. Platon’un Devlet’i, bir devletin en uygun şekilde yönetilebileceği yolları tartışır ve bunu yaparken Platon, yaşamını sürdürmeye en uygun insan hakkında da bir ders vermeyi amaçlar.
Aristoteles, birey ve Devlet arasındaki bağımlılığı Platon’dan bile daha fazla vurgulamıştır: biyolojik yapımızda toplumsal yaşama katılmak vardır ve yalnızca iyi yönetilen bir toplumda insan olarak kendimizi tam olarak gerçekleştirebiliriz. İnsanlar “politik hayvanlardır”.
Çoğu Batılı filozof ve siyasi lider, görüşlerini ve politikalarını formüle etmek için Platon ve Aristoteles’in yazılarını model aldı. En ünlü örnekler arasında İngiliz ampirist Thomas Hobbes (1588-1679) ve Floransalı hümanist Niccolò Machiavelli (1469-1527) sayılabilir. Platon, Aristoteles, Machiavelli veya Hobbes’tan ilham aldığını iddia eden çağdaş politikacıların listesi neredeyse sonsuzdur.
Siyaset, ekonomi ve hukuk.
Politika her zaman ekonomiyle ayrılmaz bir şekilde bağlantılı olmuştur: yeni hükümetler ve politikalar oluşturulduğunda, yeni ekonomik düzenlemeler doğrudan dahil edilir veya hemen ardından gelir. Bu nedenle siyaset bilimi çalışması, ekonominin temel ilkelerinin anlaşılmasını gerektirir. Siyaset ve hukuk arasındaki ilişki konusunda da benzer değerlendirmeler yapılabilir. Küreselleşmiş bir dünyada yaşadığımızı eklersek, siyaset biliminin zorunlu olarak küresel bir bakış açısı ve dünyadaki siyasi, ekonomik ve hukuk sistemlerini karşılaştırma yeteneği gerektirdiği açıkça ortaya çıkıyor. Modern demokrasilerin örgütlendiği belki de en etkili ilke, güçler ayrılığı ilkesidir: yasama, yürütme ve yargı.
