Ashâbı Kehf (Yedi Uyurlar) Ne Demektir? Hikayesi Nasıldır?

0
Advertisement

Ashâb-ı Kehf (Yedi Uyurlar) ne demektir? Çeşitli inançlara göre çeşitli versiyonları olan Ashâb-ı Kehf (Yedi Uyurlar) hikayesi nasıldır?

Ashabı kehf ne demektir?

Ashabı kehf, Yedi Uyuyanlar olarak da anılabilen; dünya üzerinde pek çok farklı kültüre ait izleri bulunan ve özünde inançları uğruna yaşadığı yerden ve çevre toplumdan vazgeçen kişilerin hikayesine dayandırılan bir öyküdür. Ashabı kehf hikayesi kısa olarak her versiyonunda bir grup gencin inançlarının peşinden giderek bir mağaraya sığınmasını ve orada çok uzun yıllar yaşayarak ilahi güç tarafından korunmasını anlatmaktadır.

İlk olarak Hristiyanlık diniyle birlikte ortaya çıkan bu Ashabı keyf hikayesi, daha sonrasında Hristiyan aleminde oldukça önem yitiren bir hale gelmiş ve İslam dini için oldukça önemli bir hale gelmiştir. Hatta Kuran-ı Kerim’de Ashabı kehf kıssası geçmekte ve İslam kültürü olarak Kuran-ı Kerim’de yazılanlara inanıldığı için otomatikman bu hikayenin gerçekliğine de inanılmaktadır.

Ashabı kehf hikayesine göre, dünya genelinde bu hikayenin geçtiği iddia edilen 33 ayrı mağara mevcuttur. Bu mağaralardan 4 tanesi de Türkiye sınırlarında yer almaktadır. Ölümsüz bir uyku çekilmesine dayandırılan bu hikaye, tarih boyunca pek çok farlı şekilde anlatılmış ve pek ok farklı inanışın içerisinde dile getirilmiştir.

Ashâb-ı Kehf (Yedi Uyurlar)

Ashâb-ı Kehf (Yedi Uyurlar)

Ashabı kehf içeriği

Kuran-ı Kerim’de yer alan bu hikayeye göre, ilk olarak Hristiyanlıkta ortaya çıkan ve “Yedi Uyurlar” olarak adlandırılmalarına neden olan 7 kişinin varlığına dair herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Olayın detayları tamamen ancak yüce yaratıcı Allah’ın bilebileceği şekilde geliştiği tasvir edilmiştir. Bu nedenle yedi kişi oldukları iddia edilen bu kişilerin kaç yıl uyudukları da açıkça belirtilmemiştir. Fakat ortaya çıkan söylentilere göre bu kişilerin mağaralarda 309 yıl boyunca yaşadığı iddiası ortaya konulmuştur.

Hikayenin en başında, Ashabı kehf denilen gençlerin İslam dinine inanmaları ve yaşadıkları yerde putlara tapılmasından dolayı inançlarını özgürce yaşayabilmek adına toplum yaşayışından vazgeçerek kendilerini uzak bir yerde yaşamaya ittikleri durumu anlatılmaktadır. Gittikleri mağarada da Allah tarafından koruyup gözlendikleri, onlarca yıl boyunca aralıksız uyudukları rivayet edilmektedir. Durumla alakalı kültürler arasında pek çok söylem ve farklı farklı iddialar bulunsa da; hikayenin karakterleri ve gidişatı değişmesine rağmen ana hikaye ve durum hep sabit kalmıştır.

Advertisement
En çok bahsi geçen hikayede de, Ashabı kehf gençleri Efsus denilen Afşin şehrinde yaşamaktadır.

Yedi gençten altısı sarayda görevli gençlerden oluşmakta ve hükümdara sürekli olarak hizmet ettikleri söylenmektedir. Hükümdarın sağında ve solunda bulunduğu söylenen gençlerin üçü sağında diğer üçü de solunda yer almaktadır. Sağında yer alan gençler Mislina, Mekselina ve Yemliha; solunda yer alan gençler Şazenuş, Debernuş ve Mernuş’tur. Hükümdarın sağ kısmında yer alan gençlere “Ashabı yemin”, sol kısmında yer alan gençlere de “Ashabı yesar” ismi verilmiştir.

Yanında bulundukları hükümdarın da Roma imparatoru Dokyanus olduğu, bu hükümdarın putperestlik inancına sahip olduğu iddia edilir. Dokyanus’un putperestlik dışında inanca sahip olanları katlettiği ve herkesi bu tip bir inanışa sahip olması için baskı altına aldığı söylenir ve bu gençlerin de İslam inanışına sahip oldukları için saraydan ve yaşadıkları yerden ayrılarak inançlarını istedikleri gibi yaşayacakları insanlardan uzak bir mağaraya göç ettikleri savunulur.

Bu altı genç yaşadıkları yerden ayrılarak yakınlardaki bir dağa yola koyulduklarında, giderlerken karşılarına bir çoban ve onun köpeği çıkmıştır. Durumu konuştuklarında çoban da onlara katılmak isteyince yeni ekip 7 insan ve 1 köpekten oluşmuştur. Köpeğin adının “Kıtmir” olduğu idda edilir. Dağa yaklaştıklarında çobanın önceden bildiği ve güvenli olduğunu söylediği mağaraya girerek teker teker dua etmeye başlamış, Allah’tan merhamet dilemişlerdir. Gençlerin ettikleri duaların Kuran-ı Kerim kitabında Kehf suresinde 13. ayette yer aldığı öne sürülür.

Ashabı kehf hikayesinin devamı

Hikayenin buraya kadarki kısmından sonra hükümdarın gençleri bulmak için harekete geçtiği ve saklandıkları mağarayı bulduğu keşfedilir. Mağaraya gidilerek bu gençlerin içeriden çıkamayıp ölmesi adına mağaranın ağzına taşlarla bir duvar örüldüğü söylenir. Ancak kralın düşüncesinin aksine gençler ölmemiş ve yüzyıllarca Allah’ın onları korumasıyla birlikte yaşamaya, daha doğrusu uyumaya devam etmişlerdir.

Ashabı kehf gençlerinin uyandıktan sonra ise aradan geçen yüzyılların farkında olmadığı söylenmektedir. Hatta kendi aralarında konuşarak aralarından Yemliha’nın şehre inerek yiyecek bir şeyler alıp geri gelmesi yönünde fikir birliğine varmışlardır. Yemliha şehre geldiğinde ise şehrin bambaşka bir hale büründüğünü ve bulunmuş olduğu garip hali yüzünden halkın dikkatini çekerek hükümdarın yanına götürüldüğü söylenmektedir. Yeni hükümdarın da onlarla aynı dini inanışa sahip olması ve gençlere inanmasından sonra olayların gerçeğini öğrenip kendisine hiç bir zarar gelmeden tekrar mağaraya geldiği, durumları arkadaşlarına anlattığı ve beslendikten sonra tekrar uykuya daldıkları rivayet edilmektedir.

Advertisement


Leave A Reply