Pakistan’ın önemli kentlerinden birisi olan Bahavalpur şehri ve tarihi ile ilgili genel bilgilerin yer aldığı sayfamız.
Bahavalpur, Pakistan’da, Pencap eyaletine bağlı il, ilçe ve kent. Buraya Sind’den gelen nevab’lar (mülki amir) önce bir prenslik kurmuşlar, 1802’de de bağımsızlıklarını ilan etmişlerdir. Pakistan’ın 1947’de bağımsızlığını kazanması üzerine, Bahavalpur da bu ülkeye katılmıştır. Satlec Irmağının hemen güneyinde yer alan il merkezi, 1748’de Muhammed Bahaval Han tarafından kuruldu. 1874’te belediye olarak tüzel kimlik kazandı. Pakistan’ın tek demiryolu köprüsü olan, Satlec Irmağı üzerindeki Adamvahan (İmparatoriçe) Köprüsü buradadır. Kent, Karaçi ve Peşaver’e demiryoluyla bağlanır. Nevab’lardan kalma Nur Mahal ve Gülzar Mahal adlı iki saraydan başka, kentte, bir kitaplık, bir müze, hayvanat bahçesi ve birçok hastane bulunur. Asya’nın önemli Atletizm alanlarından biri olan D biçimindeki stadyumun hemen yanında ayrıca yüzme havuzu yer alır. Pencap Üniversitesi’ne bağlı birçok yüksekokul Bahavalpur’dadır. İslam Üniversitesi ile (1975) Kaid-i Âzam Tıp Okulu’ nun da bulunduğu kent aynı zamanda tanmsal eğitim ve araştırma merkezidir. Sabun ve çırçır fabrikaları önemli işletmelerdir. Pamuk, ipek, halı, nakış işleri yanında olağanüstü güzellikte çanak çömlek üretilir. 1970’lerde pamukyağı ve küspe fabrikaları kurulmuştur.
Bahavalpur ilçesinin yüzölçümü 24.830 km2’dir. Bugün bile göçebelerin yaşadığı ilçenin büyük bölümü çöldür. Sulu tarım ve küçük ölçekli aile işletmeciliği halkın başlıca uğraşlarıdır. Yerel Bahavalpur dili, Mul-tan dilinden farksızdır. Yöredeki birçok tarihsel yerleşme arasında, Bahavalpur’un güneybatısında kuruluşu Hint-İskit dönemine (İÖ y. 128 – İS 450) uzanan Uçh kenti de bulunur.
1955’te kurulan Bahavalpur ili Bahavalpur, Bahavalnagar ve Rahimyar Han ilçelerini içine alır. 45.590 km2’lik bir alan kaplar. Uzunluğu yaklaşık 480 km, genişliği yaklaşık 65 km olan bir şerit biçimindedir ve boylamasına üç bölgeye ayrılır. Sind olarak adlandırılan batıdaki alüvyonlu bölge, taşkın sularıyla sulanır ve hurma ağaçlarıyla kaplıdır. Bu bölgede nüfus çok yoğundur. Pat (ya da Bar) adı verilen orta bölge, yandaki vadilerden daha yüksektir. Büyük bölümü çöl olan Pat’ta Satlec Irmağından gelen kanallarla sulama yapılır ve buğday, pamuk ve şekerkamışı yetiştirilir. Doğuda Rohi ya da Çölistan olarak bilinen bölge, kuzey ve batısında Hakra çöküntüsü ile kesilmiş yüksek yamaçlarında tepecik kalıntıları biçiminde eski yerleşim merkezleri bulunan verimsiz bir çöldür. Ekili alanın yaklaşık beşte dördünde (yaklaşık 1.600.000 ha) sulu tarım yapılır, buğday, pamuk, şekerkamışı, nohut ve hurma yetiştirilir. Yün ve deri ihracatı için koyun ve sığır beslenir. Yörenin başlıca sakinleri Çatlar ve Belucilerdir.
