Bayburt İli Hakkında Bilgi – İlçeleri, İklimi, Bitki Örtüsü ve Yüzey Şekilleri

0
Advertisement

Bayburt ili nerededir? Bayburt ilinin ilçeleri, iklimi, bitki örtüsü, yüzey şekilleri, özellikleri ile ilgili bilgi.

Bayburt

  • Yüzölçümü: 3.652 km2.
  • İlçeleri: Merkez, Aydıntepe, Demirözü.

Topraklarının büyük bölümü Karadeniz Bölgesi’nin Doğu Karadeniz Bölümü’ne giren, küçük bir bölümü Doğu Anadolu Bölgesi’nde kalan il ve bu ilin merkezi kenttir. Kuzeyden Trabzon, doğudan Erzurum, güneyden Erzurum ve Erzincan, batıdan Gümüşhane illeriyle çevrilidir.

Yüzey Şekilleri;

Dağlık bir bölgede yer alan il topraklarının büyük bölümü, dağ ve yaylalarla kaplıdır. Çoruh Irmağı vadisinde düzlükler sınırlı alanda uzanır. Bu düzlükler içinde en önemlisi Bayburt Ovası’dır. Doğuda Mescit Dağları’nın batı etekleri, kuzeyde Soğanlı Dağları, batıda Zigana Dağları, güneyde Kop Dağları üzerinde 2.500 m’yi aşan çok sayıda doruk vardır: Zigana Tepesi (2.511 m), Kemer Dağı (2.870 m), Soğanlı Dağı (2.731 m), Pölüt Dağı (2.879 m), Çimen Dağı (2.749 m), Kop Dağı (2.918 m), Karadağ (2.832 m). İlden doğan Çoruh Irmağı; Pulur Dere, Beşpınar Deresi, Masat Deresi gibi kollarla beslenir. Çoruh Irmağı vadisinde yükselti, 300-500 m’ye kadar inerken, dağlık alanda 3.000 m dolayına kadar çıkar. Jeolojik yapı genelde, paleozoik çağda ortaya çıkmış granit, granodiorit, kuvarslı diorit ile üst kretase volkanik katmanlardan oluşmuştur. Toprakların büyük bölümü, podsolik niteliklidir. Çoruh Vadisi’ndeki düzlükler alüvyonlarla kaplıdır.

İklim ve Bitki Örtüsü;

İlde Doğu Anadolu’ya özgü sert karasal iklim görülür. Karadeniz’e koşut uzanan yüksek dağlar; deniz ikliminin yumuşatıcı etkisinin iç kesimlere girişini engellediğinden, iklim oldukça serttir. Yazlar genelde kısa ve serin; kışlar uzun, soğuk ve kar yağışlıdır. İl merkezi meteoroloji istasyonu gözlem değerlerine göre, yıllık ortalama sıcaklık 7.0°C, en soğuk ay şubat (ortalama -4.8°C), en sıcak ay temmuz (18.7°C), bugüne kadar ölçülen en düşük sıcaklık -26.2°C (1964), en yüksek sıcaklık 36.2°C (1962), sıcaklığın 0°C’ın altına düştüğü gün sayısı 136’dır. Yağışlar, Karadeniz kıyı kesimiyle kıyaslandığında oldukça düşüktür. İl merkezinde, yıllık ortalama yağış tutarı 433.4 mm, yağışlı gün sayısı 115’tir. Yağışın büyük bölümü kış aylarında kar olarak düşer. Yıl içindeki karlı gün sayısı 36, en yüksek kar kalınlığı ortalaması 63 cm’ dir. Yıllık ortalama bağıl nem oranı % 63, yıllık ortalama rüzgâr hızı 2.6 m/sn, egemen rüzgâr yönü güneydoğudur.

İl, orman varlığı yönünden fazla zengin sayılmaz. Doğu-batı doğrultulu uzanan dağların, kuzeye bakan yamaçlarında daha nemcil nitelikli ormanlar görülürken, güneye bakan yamaçlarda seyrek, verimi düşük kurakçıl nitelikli ormanlar ortaya çıkar. Kuzey yamaçlarda nemli, korunaklı vadilerde geniş yapraklı orman ağaçları kızılağaç, gürgen, fındık, kayın, meşe; orman altında orman gülü; yükseklik arttıkça karaçam, göknar, ladin ve sarıçam ormanlarına geçilir. Güney yamaçlarda orman örtüsü zayıflar (seyrek, bodurlaşmış meşe ve karaçam ağaçlan). Ormanlar düzensiz kullanım sonucu büyük oranda alanı daralmış, verimden düşmüştür. Irmak boylarında kavak ve söğüt toplulukları görülür.

Advertisement
Bayburt Kalesi

Bayburt Kalesi

Ekonomisi;

Ekonomi, sınırlı alanda sürdürülmeye çalışılan tarım ve hayvancılık etkinliklerine dayanır. Yetiştirilen tarım ürünleri arasında tahıl üretimi önemli bir paya sahiptir: Buğday ve arpa. Baklagillerden mercimek, fasulye, fiğ; yağlı tohumlardan ayçiçeği; endüstri bitkilerinden şekerpancarı; yumru bitkilerden patates yetiştirilir. Yükselti, iklim koşulları nedeniyle, sebze ve meyve üretimi sınırlı bir alanda yapılır. Vadi tabanlarında ve ırmak boylarında görülen düzlüklerde yerel gereksinimi karşılayacak düzeyde sebze ve meyve yetiştirilir: Yaprağı yenen sebzelerden lahana, karalahana; meyvesi yenen sebzelerden kavun, karpuz, balkabağı, sakız kabağı, hıyar, domates, biber; baklagil sebzelerden fasulye, barbunya fasulye. Elma, armut ve vişne yetiştirilen başlıca meyvelerdir. Yaylaların geniş alanlar kaplaması, hayvancılığın gelişmesine olanak sağlanmıştır. İnek, koyun, kıl keçisi beslenir. Ancak, hayvancılık geleneksel yöntemlerle yapılır. Büyükbaş hayvan besiciliği aile işletmeciliği düzeyini aşmaz. Öküz, manda, at türü hayvanların gücünden yararlanılır. Kümes hayvancılığı ve arıcılık gelişme içindedir.

Bakır, linyit başlıca yeraltı kaynaklarıdır


Leave A Reply