Bilecik ili nerededir? Bilecik ilinin ilçeleri, iklimi, bitki örtüsü, yüzey şekilleri, özellikleri ile ilgili bilgi.
BİLECİK;
Yüzölçümü: 4.321 km2.
İlçeleri: Merkez, Bozüyük, Gölpazarı, İnhisar, Osmaneli, Pazaryeri, Söğüt, Yenipazar.
Marmara, Karadeniz, Ege ve İç Anadolu Bölgeleri’nin birleştikleri noktada yer alan il ve aynı ilin merkezi kenttir. İlin batı ve doğudaki büyük kesimi Marmara ve Karadeniz bölgelerinin, güneydeki küçük kesimi Ege ve İç Anadolu bölgelerinin sınırları içinde kalır. Kuzeyden Sakarya, kuzeydoğudan Bolu, batıdan Bursa, güneyden Kütahya, güneydoğudan Eskişehir ile sınırlanır.
Yüzey Şekilleri; Kuzey Anadolu Dağları’nın batı uzantılarının bir bölümü il sınırları içinde kalır. Bu dağlar da yükselti, güneydoğuda Yirce Dağı (1.906 m) dışında hiçbir yerde 1.500 m’yi geçmez; ilin doğusuna düşen Bozdağ (1.371 m) ve Sipahi Dağı (1.324 m) öteki yüksekliklerdir. İli kuzeybatı güneydoğu doğrultusunda kesen Sakarya Irmağı ve kolları, yer yer dar, derin vadiler ve boğazlar oluşturur. Yayla yüzeyleri, ırmaklarla derin biçimde parçalanmıştır. İlin güneyinde, genelde doğu-batı yönünde uzanan İnönü Ovası, eski dolgulardan oluşmuş bir alandır. Ovayı içine alan kırıklı yapı boyunca birçok sıcak su kaynağı vardır. İlin en verimli kesimleri, Sakarya ve Karasu vadi tabanlarıdır. En önemli ırmak, Sakarya Irmağı’dır. Söğüt İlçesi’nin Alpagot Köyü yakınında, Eskişehir sınırından il topraklarına giren ırmak, önceleri doğu-batı yönünde akar. Sipahi Dağı güneyinde, kuzeybatıya yönelir. Değişik yönlerdeki küçük derelerle beslenerek, dar ve derin boğazlardan geçer, önemli kollarından birini oluşturan Karasu ile birleşir. Osmaneli’nin kuzeyinde Göksu’yu, güneydoğusundan da Göynük Suyu’nu alır. Kuzeyde Mekece yakınlarında il sınırlarından çıkar. Kışın ve ilkbaharda suları oldukça kabararak yer yer taşkınlara yol açar. Bilecik il sınırları içindeki uzunluğu 75 km’dir.
İklim ve Bitki Örtüsü; Bilecik’ te, Akdeniz ve Karadeniz iklimleri arasında da bir geçiş iklimi özelliğindeki Marmara iklimiyle, İç Anadolu ikliminin birbirine karıştığı bir iklim tipi hüküm sürer: Marmara Bölgesi’ne oranla biraz daha sert, İç Anadolu’nun karasal iklimine göre biraz daha ılıman. Bu durum, Sakarya oluğu boyunca deniz etkisinin buralara kadar sokulmasından kaynaklanır. Yıllık ortalama sıcaklık 12.3°C, en soğuk ay 2.7° C ortalamayla ocak, en sıcak ay 21.7° C ortalamayla temmuzdur. Sıcaklığın sıfır derecenin altına düştüğü gün sayısı yılda ortalama 53’tür. İlde bugüne kadar ölçülen en yüksek sıcaklık değeri 40.6°C (21 Ağustos 1945), en düşük sıcaklık değeri -16°C (13 Ocak 1950)’ dir. Yıllık ortalama yağış tutarı 4.363 mm’dir. Doğal bitki örtüsü, yüzyıllar süren yok etmeler sonucu geniş ölçüde ortadan kaldırılmıştır. Ormanlara, ancak dağların yüksek kesimlerinde rastlanır. Günümüzde yok etmeler sonucu, bozkır görünüşü olan ovalık alanların kenarlarından, dağların eteklerine doğru meşe çalılıklarıyla başlayan bitki örtüsü, yükseklerde orman topluluklarına dönüşür. Ormanın alt düzeylerinde geniş bir yayılış gösteren meşe ve gürgen gibi yayvan yapraklı ağaçlar, yerlerini, önce yine yayvan yapraklı kayın ağaçlarına daha yükseklerde karaçam, sarıçam gibi iğne yapraklı ağaçlara bırakır. Ormanlık alanlar, toplam yüzölçümün % 17’sini oluşturur.
Ekonomisi; Ekonomi, tarım ve hayvancılığa dayanır. İklimin uygunluğu dolayısıyla tarım ürünleri çeşitlilik gösterir. Toprakların ancak % 40’ının tarıma elverişli olmasına karşın, ırmakların sağladığı sulama olanaklarıyla bol ve çeşitli ürün elde edilir. İlde tarla tarımı alanları 76.600 hektardır. Bu alanın % 82′ sinde tahıl ekimi yapılır. En çok buğday ve arpa yetiştirilir. Endüstri bitkilerinden şekerpancarı, Eskişehir ve Adapazarı şeker fabrikalarında işlenir. Şekerpancarının ekim alam 3.160 hektar, buğdayın 45.650 hektar, arpanın 14.250 hektardır. Baklagillerden nohut ve fasulye ekiminin yanı sıra, ayçiçeği, patates ve sulak vadi tabanlarında yapılan sebze ekimi de (7.424 hektardan 110.550 ton yaprağı yenen, baklagil ve meyvesi yenen sebzeler) önemlidir. Meyvecilik ve bağcılık gelişmiştir. Hayvancılık ikinci gelir kaynağıdır. Küçükbaş hayvanlardan en çok koyun, keçi ve inek beslenir. Kümes hayvancılığı gelişmiştir.
Endüstri etkinlikleri, son yıllarda özellikle Bozüyük ve Osmaneli ilçelerinde gelişmeye başlamıştır. İlde var olan çeşitli tezgâh işlerine, kiremit, tuğla yapımevleri, kereste, un, iplik, mozaik ve ayçiçeği işleyen yağ fabrikaları eklenmiştir. Ayrıca ilde yer alan Bozüyük ve Söğüt toprak seramik fabrikalarıyla kâğıt ve konserve fabrikalarının il ekonomisi ve ülke ekonomisinde de önemli katkıları vardır. İldeki madenler arasında Bilecik taşı olarak bilinen çeşitli renkte mermerler başta gelir. Özellikle, Söğüt İlçesi’nin Dudaş, Çaltı ve Samrı köylerinden çıkartılan oniks mermerleri, dışsatım ürünüdür. Yine bu ilçede yer alan kil ocaklarından elde edilen toprak Bozüyük ve Söğüt toprak seramik fabrikalarında işlenir. Ayrıca, Pazaryeri İlçesi’nin Güde Köyü’nde krom, Bozcaarmut Köyü’nde manganez, Ahmetler Köyü’nde amyant, Karaköy’de de kuvars ve çakmaktaşı madenleri vardır. Bu madenlerin bir bölümü Bilecik dışında işlenir.
