Boğmaca nasıl bir hastalıktır? Boğmaca hastalığının belirtileri, alınacak önlemler ve tedavisi hakkında bilgi.
Boğmaca; Çocuklarda teneffüs yollarının en tanınmış bulaşıcı hastalıklarından biri boğmacadır. Karakteristik vasıfları ile hemen hemen herkes tarafından anlaşılan boğmaca her mevsimde görülebilirse de ilkbahar ve sonbahar aylarında bir artış gösterir. Kız çocuklarda erkeklere nazaran daha fazladır. İki yaşından ufak bebekler de buna yakalanmaktadırlar. Okul çağlarında ise gitgide yakalanma ihtimali azalır. Doğumdan sonraki altı ay içinde nadir olmakla beraber tutulurlarsa, bu vak’alarda ölüm ihtimali biraz fazla olmaktadır.
Bir defa boğmaca geçiren bir daha bu hastalığa tutulmaz.
Mikropları öksürükle etrafa yayılır. Bulaşma ihtimali nezle hallerinde daha fazladır. Bazı siniri ve hassas kimselerde öksürük uzun zaman devam eder. Fakat bu süre içinde artık bulaşma ihtimali yoktur. Kuluçka devri 7-14 gündür. Hastalığın devam süresi altı hafta olup üç devrede cereyan eder. Birinci kısım nezle devresidir. Bu devrede henüz boğmacaya ait belirtiler yoktur.
Basit bir üşütmeye benzer. Aksırma, öksürme ve ateş hali müşahade edilir. Bu arada ses kısılarak gözler sık sık yaşlanır. Bu ortalama bir iki hafta kadar sürer. İkinci devre spazm devresidir. Bu sıralarda öksürükler nöbet halinde gelmeye başlar. Çocuk ara vermeden bazen on defa öksürür. Yüzü kızarır. Hatta öksürüğün uzun sürdüğü zamanlarda morarır.
En sonunda kusma başlar. Bu kadar şiddetli öksürüğe rağmen ak ciğerlerde bir arıza yoktur. Sinirlenme, fazla sıcak, sigara dumanı ve korkular çocukdaki öksürük nöbetlerinin tutmasına sebep olur. Şiddetli vak’alarda çocuk dilini ısırabilir. Bazen göz beyazlarında kanamalar da olur. Çok ufak bebeklerde böyle nöbetler esnasında kendini kaybetme olayına raslanmaktadır.
Nöbetlerin dışında çocuk çok rahattır. Boğmacası şiddetli geçen çocuklarda göz kapakları şişer. Bu devrede 2-6 hafta sürer. Üçüncü devre azalma devresidir. Nöbetlerin sayısı gitgide azalır. Boğmacaya has yapışkan ve köpüklü balgam görülmez tekrar eski halini alır. Bazı sinirli mizaçta olan çocuklar altı ay ile bir sene arasında öksürürler. Fakat bu onların boğmacalarının devam ettiği zannını uyandırmamalıdır.
Nöbetler esnasında boğmacayı tanımak çok kolaydır. Eğer akciğerlerde müsait ortam, bir tüberkülozun canlanmasına sebep olursa boğmaca geçirmiş çocuklarda hafif ateşlenmeler ve iştahsızlık, varsa derhal bir doktora baş vurmak lazımdır.Bu arada orta kulak iltihapları fıtıklar ve beyin kanamaları da boğmacanın itilatları arasında sayılabilir. Çocuğu üşütmeden mümkün mertebe açık havada tutmalıdır. Rüzgarsız havalarda deniz kenarında yapılan dolaştırmaların faydası çoktur.
Gıdaları hafif ve sulu olmalı, azar azar fakat sık sık yedirilmelidir. Gerekli antibiyotikler, bilhassa teskin edici öksürük şurupları faydalıdır. Bütün çocuklara yapılması gereken boğmaca aşısı genellikle difteri ve tetanos aşılarıyla birleştirilerek uygulanır.
