Brahmanizm Dini Nedir? Brahmanlar Neye İnanır Brahmanizmin Özellikleri

0
Advertisement

Brahmanizm nedir? Brahmanizm dininin özellikleri nelerdir? Brahmanlar neye inanır, dini inançları nelerdir? Brahmanizm hakkında bilgi.

Brahmanizm

Brahmanizm

Hindu cemaatinin en hakim kastı olan Brahmanlar tarafından meydana getirilen ve geliştirilen bir dini inanış sistemidir.

Hindular’ın (Arya Hintlileri’nin) dini inanışları üç büyük aşama göstere gelmiştir. Birinci aşama hakkında, topluca «Veda» adı verilen kutsal yazılar sayesinde bilgi sahibi olabiliyoruz. M. Ö. 2000- 1000 yılları arasında devam eden bu devreden sonra Brahmanizm, ondan sonra da Hinduizm aşaması gelir.

Hinduizmin en belli özelliği kast sistemidir. Başlıca dört kast vardır:
1 — Brahman (rahip ve aydınlar);
2 — Kşatriya (devlet adamları, askerler);
3 — Vaysya (çiftçi, tüccar ve-zanaat erbabı);
4 — Sudra (köylüler, uşaklar vs.)

Bunların da dışında, çok hakir görülen ve bunun için kast sistemine girmeyen «Parya» lar vardır.

Advertisement

Kastları meydana getiren özelliklerden biri deri rengidir. Yukarı kastlardan aşağılara doğru gidildikçe deri renginin koyulaştığı görülür. Brahmanlar ve Kşatriyalar beyaza yakındır. Vaysya ve Sudralar ise koyu esmerdir. ‘Paryalar’ın derisi ise hemen hemen simsiyahtır.

Vedalar

Kast sisteminde en yüksek yeri alan Brahmanlar Vedalar’daki sade din duygusu yerine son derece sistemli, adeta askeri teşkilata benzeyen bir din müessesesi kurmuşlardır. İşte M. Ö. 1000- 800 yıllarından itibaren Arya dininin girdiği bu aşamaya Brahmanizm denir.

Brahmanizmde, Vedalar’da büyük rol oynayan tanrılar artık önemlerini kaybeder. Bunların yerine Brahmanlar adeta bir tanrı hüviyeti kazanır. Bu yüzden kast teşkilatı daha girift bir hal alır. Brahmanizm ruhların tekrar dünyaya döneceğini, insanların ancak Brahmanlar sayesinde selamete ulaşacağını ileri sürer. Brahmanistler insan ruhunun (yahut “Brahma” nın) ölümsüzlüğüne, insanın ilahi bir varlık olduğuna inanırlar.

Brahmanizmin ikinci aşamasında “Upanişad” lar önemli bir rol oynar. Upanişadlar kast sistemine daha çok manevi bir hava verir. Veda ve Brahmanlar’da dua anlamında kullanılan “Brahma” sözü, Upanişadlar’da en yüksek varlık, tanrı anlamını alır.

M.Ö. 250 yıllarında meydana gelen “Manava – Dharma Şastra” (Manu’nun Kanun Kitabı) Brahmanizm’in kanuni cephesini temsil eder. Burada günlük hayatta nasıl hareket edileceği belirtilmiştir. Manu kanunlarında putlar, yenecek ve yenmeyecek şeyler, suçlar ve bunlara verilecek cezalar yazılıdır.

Brahmanizmin son aşamasında (I. yüzyıl) “Bhagavad-Gita” adını taşıyan mükalemeli şiirler görülür. Bunlar kutsal eser sıfatını kazanmıştır. Koruyucu tanrı “Vişnu” nun şahıslanışı olan Krişna, Bhagavad-Gita’nın en önemli şahsıdır, Krişna, dünyada iyiliği hakim kılmak, kötülüğü yok etmek için insan kılığına girdiğini, ona tam bir sevgiyle tapanların selamete erişeceğini anlatır. Burada savaşta insan öldürmenin doğru olduğu çünkü ölenin fani cisim olduğu ruhun bundan hiçbir zarar görmeyeceği zira ebedi olduğu anlatılır.

Advertisement

Hindular’ın dininin bundan sonraki aşaması Hinduizm adını alır.


Kaynak – 2 

Brahmancılık; Hindistan’da köleci toplumun dinidir. İÖ 8. yy’da çoktanrıcı bir din olan Vedacılığın yerini aldı. Köleci toplumda egemenliğini sürdürürken dirençle karşılanan ruhban sınıfının kendi gereksinmeleri doğrultusunda oluşturduğu bir din oldu. Temeli, tüm varlıkların, başsız ve sonsuz tek bir evrensel kaynaktan, Brahman denilen Yaratıcı Ruh’tan türedikleri inancına dayanır.

Bu inanca göre, Brahman evreni yaratarak kendini maddesel varlıklar biçiminde algılanır kılmıştır. İnsanların duyulanyla algıladıkları bu evren (Maya), tıpkı ateşten yayılan ısı gibi Brahman’ın bir uzantısıdır. Eşdeyişle gerçek olan Maya (Evren) değil, Brahmandır (Yaratıcı Ruh). Evreni yaratmak için Brahman yaratıcı baş tanrı Brahma biçimine girer, sonra koruyucu baş tanrı, Vişnu biçiminde bu evreni korur, sürdürür; en sonunda (4 milyar 320 milyon yıllık bir süre sonunda) yıkıcı baş tanrı Şiva biçimini alarak evreni yok edecektir. Ondan sonra Brahman yeni bir evren yaratacak ve o da aynı süreçten geçecektir. Brahman mutlak ve sürekli, Maya geçicidir. Bir Karma (Yaşam Yasası) vardır. Bu yasa uyarınca insanın her ölüşünden sonra bireysel ruhu Atman, bir başka bedende dünyaya gelir. Eğer insanın yaşamı boyunca yaptığı iyilikler kötülüklere ağır basacak derecedeyse bir dahaki dünyaya gelişinde ödüllendirilir. Tersi durumdaysa cezalandırılır. Bu ödüllendirme ya da cezalandırma kast değiştirme biçiminde olur.

Brahmancılık, Hint toplumunun aralarında kesin sınırlar bulunan dört temel kasta bölünmüş yapısını kutsallaştırır. En üstte Brahman (kadınlarda Brahmin) denilen din görevlileri yer alır. Bunlar yöneticidir, egemen güçtür. Onların altında soylularla savaşçıları kapsayan Arya kastı bulunur. Üçüncü sırada işçiler ve kölelerin kastı Çudra gelir. En aşağı kast ise Hindistan’ın ilk yerlilerinin oluşturduğu Paryal dır. Bunlar kölelerden bile değersiz sayılır. Kastlar arası geçiş olanaksızdır. Yalnızca ölümden sonra yeniden dünyaya gelen ruh ödüllendirilecekse bir öncekinden daha üst bir kastta, cezalandırılacaksa daha alt bir kastta doğabilir. Kötülüğün sürmesi, cezanın da ağırla-şarak sürmesi demektir. İyiliğin sının ise Brahman ya da Brahmi olarak en üst kastta doğmaktır. Eğer iyi bir din görevlisi olursa öldükten sonra artık yeniden doğmaz, çünkü yaşam çemberini, Karma’yı tümüyle dolaşmış demektir ve dolayısıyla Brahman’a, her şeyin kaynağı olan Yaratıcı Ruh’a katılır. İnsan ruhunun, Atman’ın Karma’da bu sürekli göçüne samsara (ruhgöçü); yeniden kaynağa dönüp Brahman ile birleşmeye ise Nirvandya ermek adı verilir.

Brahmancılığın kökünde Hindistan’ın ilk yerlilerinin kutsal metinleri Vedalar yatar. Vedacılığın ilkeleri zamanla Brahmancılığa dönüştü. Brahmancı kutsal kitaplar “Brahmana” ve Upanişad’dır. Bunlara İÖ 6. yüzyıldan sonra halk inançlarını içeren Muhabbarata Ramayana destanlarının da eklenmesiyle Brahmancılık o dönemde kendisine rakip olarak çıkan Budacılık ve Cainizm karşısında halka tepeden bakan özelliğinden görece arınarak daha esnek bir din biçimini aldı. Öte yandan, aynı dönemde, Brahmancılık, aralarında derin ayrılıklar da bulunan birçok mezhebe bölündü. Kimi yazarlar Brahmancılığın bu dönemini Hinduizm olarak da adlandırırlar.

Brahmancılık günümüze kadar sürmekle birlikte, Hindistan ve çevresinin (Pakistan, Seylan, Bali, Birmanya) sınırlarını pek aşamadı. Günümüzde toplam 400 milyon dolayında inananı vardır.


Leave A Reply