Bülent Tarcan kimdir ve ne yapmıştır? Bülent Tarcan hayat hikayesi, biyografisi, eserleri hakkında bilgi.
Bülent Tarcan Kimdir?
23 Ağustos 1915, İstanbul – 16 Şubat 1991, İstanbul
Türk bestecisidir. İstanbul’da Karl Berger’in keman, Cemal Reşit Rey’ in armoni, Adnan Saygun’un kontrapunta ve bestecilik öğrencisi olarak eğitim görmüştür. Asıl mesleği hekimliktir. Türk halk müziği öğelerinin yorumuna dayanan, «neo-modal» dilde besteler.
Başlıca yapıtları: Bale Süiti (Yapı ve Kredi Bankası Ödülü’nü kazanmıştır), «Masallar» adlı bir senfonik şiir, keman konçertosu, piyano konçertosu, keman ve viyolonsel için «Passacaglia ve Fuga», piyano sonatı.
ÜÇÜNCÜ SUİT
Bestecinin en çok ilgi görmüş yapıtıdır. Dört bölümden kuruludur: KERVAN — Eskişehir dolaylarından bir halk ezgisiyle işlenen bölüm Orta Anadolu yollarında giderek yaklaşan, sonra uzaklaşan bir kervanı resimler. VİRAN TEKKE — Eski bir tekke kalıntısı önünde geçmişi anımsayan kişinin duyuşları. Bölümün ana düşünü bir «bektaşi nefesi»dir ve genel karakteri bir ayin müziği olarak işlenmiştir. ZEYBEKLER — Gruplarla oynanan zeybek dansı. BOLU DAĞININ ATLILARI — «Köroğlu» türküsünün ana öğeyi oluşturduğu bölüm tipik bir yiğitlemedir.
«Üçüncü Suit» Cumhurbaşkanlığı Orkestrası’nın eski yöneticilerinden G.E. Lessing’e adanmıştır.
KEMAN KONÇERTOSU
İlk yorumu: 1973 İstanbul.
Üç bölümden oluşan yapıtın ilk bölümü bir «Fantasia»dır, özgür sonat biçiminde üç ayrı tema içerir. Temalardan biri yalnızca orkestrada yansıyan bir ezgi, kadans her üç temanın doğaçtan işlenmişe benzer sentezidir. İkinci bölüm «Interludio» gizemci bir ezginin arabesklerle işlenmesinden oluşur ve son bölüme kesintisiz bağlanır. Üçüncü bölüm «Burlesco» Karadeniz folklorundan bir temanın işlenmesi sonucu beliren bir «rondo»dur ve yapıtın en kıvrak ve coşkulu bölümüdür.
Alman kemancısı Ulf Hoelscher için yazılan ve gene ona adanan yapıtta çalgının hemen tüm olanaklarından yararlanılmakla birlikte önemli senfonik «tutti»lere de rastlanır.
Kaynak – 2
Bülent Tarcan; hekim, bestecidir. (İstanbul 1914-ay.y. 1991).
1931’de İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne, 1932’de İstanbul Belediyesi Konservatuvarı’na girdi. Buradaki öğrenimi sırasında Cemal Reşit Rey’den armoni, A. Adnan Saygun‘dan kompozisyon, kontrpuan ve orkestrasyon dersleri aldı. 1937’de bitirdiği İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne asistan oldu. l948’de doçentliğe, 1961’de profesörlüğe yükseldi. 1967’de aynı fakültenin Nöroşirürji Kürsüsü başkanlığını üstlendi ve bu görevden 1984’te emekliye ayrıldı. Müzik çalışmalarını 1939-1953 arasında Kadıköy Halkevi Orkestrası’nda yöneticilik ve çeşitli orkestralarda keman ve viyola çalarak sürdürdü. Aynca çeşitli gazete ve dergiler de müzik üzerine yazılar ve eleştiriler yazan besteci, eserlerinde folklor öğelerinden yararlanarak, neo-model ve çizgisel yazım tekniklerini kullandı. Eserleri SSCB, Federal Almanya, Fransa gibi ülkelerde seslendirildi.
Başlıca eserleri: Bale: Hançerli Hanım (1964), Deli Dumrul (1978), Keman Konçertosu (1971), Piyano Konçertosu (1982), Keman ve Çello İçin İkili (1961), Orkestra Süiti (1967), Sakarya (1983), Ölümsüz Mimar (1986), Parafraz (1987).
