Charles Gounod Kimdir? Ünlü Fransız besteci Charles Gounod hayatı ve eserleri ile ilgili bilgiler ve hayatının son döneminde yaşamış olduğu talihsiz olayın hikayesi.
Kaynak: wikipedia.org
Ünlü bir Fransız opera bestecisidir. Bilhassa «Faust» operası ile tanınmıştır. Charles Gounod Paris’te doğdu. Babası ressam, annesi de oldukça tanınmış bir piyanistti. Küçük Gounod daha okul çağına gelmeden müzisyen olmaya karar vermişti. Annesi sanatçıların zor bir hayat sürdüklerini bildiği için oğlunun bu kararına karşı koyduysa da, Gounod’nun kararından caymıyacağını anlayınca ona müzik dersleri aldırmaya başladı.
Gounod, on sekiz yaşındayken Paris Konservatuvarına girdi. Devrin tanınmış müzik öğretmenleri Halevy’den, Lesueur’den dersler aldı. 1839’da Roma Müzik Ödülünü kazandı, üç yıl Roma’da kaldı. Bu süre içinde küçük bir kilisede org çalarak hayatını kazandı. Gounod kendini tamamen dine ve müziğe vermişti. Devrin tanınmış primadonnası Pauline Viardot’la tanışmasaydı belki de ömrü boyunca dini eserler bestelemekle yetinecekti. Pauline, kendisi için bir opera bestelemesini işleyince Gounod da «Sappho» operasını besteledi. Mme. Viardot eserin Paris Operası’nda sahneye konulmasını sağladı, kendisi de baş rolü oynadı. Charles Gounod, bundan sonra da birkaç sahne eseri besteledi, fakat en güzel eserini 1859’da verdi.
«Faust» adındaki bu opera başlangıçta pek beğenilmedi, ancak elli yedi defa temsil edildi. On yıl sonra (1869’da) yeniden sahneye konulan «Faust» bu defa çok beğenildi, Gounod bir gece içinde uluslararası bir ün kazandı.
Gounod, ondan sonra sekiz opera daha besteledi. Bunlardan en tanınmışları «Mireille» ve «Romeo ile Juliette» tir. Gounod, 1870’te, Fransa ile Prusya arasında savaş başlayınca, Paris’ten ayrılmak zorunda kaldı.
Birkaç yıl İngiltere’de yaşadı. 1875’te Paris’e dönünce kendini tamamen dini müziğe verdi. Son bestelediği eser de bir cenaze marşıydı. Birisinin siparişi üzerine bestelediği bu parça, bestecinin kendi cenazesinde çalındı. Cenaze marşını bestelerken beyin kanaması geçirdi, üç gün sonra da öldü.
Gounod’nun başlıca eserleri şunlardır:
Operalar. — Margarethe: Faust ( 1859) Philemon’la Baucis (1860); Saba Melikesi (1862); Mireille (1864); Romeo ile Juliet (1867). Orkestra eserleri. — Küçük Senfoni. Şarkılar. — Ave Maria (Bach’ın bir prelüdü üzerine).
GOUNOD’NUN SON AŞKI
CHARLES GOUNOD, hayatının son yıllarında işlediği bir hatanın cezasını pek acı bir şekilde çekti. Besteci, 1870’de İngiltere’ye gitmişti. Orada kendine çabucak bir çevre yarattı. Onun toplantılarına katılanlar arasında Georgina Weldon adında son derece güzel, macera meraklısı bir kadın vardı. Gounod, piyanonun başına geçince Georgina, hemen onu dinlemeye koyulur, bir yandan da ağlardı. Kadının bu kurnazca davranışları Gaunod’yu Georgina’ya iyice bağlamaya yetmişti. Bestecinin dostları onu bu kadının elinden kurtarmak için bir hayli uğraştılar. En sonunda bunu başardılar ama, Georgina bu defa da Gounod’dan öç almak hevesine kapılmıştı.
Kurnaz kadının öç alışı pek acı oldu. Gounod nun «Polyeucte» adındaki yeni operasının müsveddeleri kadının evinde kalmıştı. Bütün ısrarlara rağmen bunları besteciye geri vermedi. Gounod operayı yeniden yazmak zorunda kaldı. Georgina, bununla da yetinmedi. Gounod’nun aleyhine yüz elli bin franklık bir tazminat dâvası açtı. Yeni bestelediği operanın baş rolünü kendisine vermeyi vadfettiği halde sonradan vazgeçtiğini, bu yüzden aleyhinde yazılar çıkmasına yol açtığını ileri sürüyordu.
Dâva tam on yıl sürdü. Sonunda Gounod Bayan Weldon’a elli bin frank tazminat ödemeye mahkum edildi. Bu, Gounod için pek ağır bir darbe olmuştu. Besteci, insanlara karşı beslediği sevgiyi kaybetti. Artık kimseyle görüşmek, temas etmek istemiyordu. İnzivaya çekilip dinî parçalar bestelemeye koyuldu. «Ölüm ve Hayat» adındaki oratoryosu bu maceradan doğmuştur.
Kaynak – 2
Charles Gounod; Fransız bestecisidir (Paris 1818-ay.y. 1893). Paris Konservatuvarı’nda öğrenim gördü. 1839’da Roma Ödülü’nü kazandı ve üç yıl eğitim gördüğü İtalya’da Palestrina’nın eserlerini inceledi. 1843’te Paris’te kilise orgcusu ve müzik yönetmeni oldu. 1852-1860 arasında Paris’te Orheon Korosu’nu, 1870-1875 arasında Londra’da sonradan Krallık Koro Derneği (Royal Choral Society) adını alacak koroyu yönetti. Önceleri kilise müziği besteledi, giderek din dışı müziğe, özellikle lirik operaya ilgi duydu. 1859’da bestelediği Faust (ya da Margarethe) operası ona asıl ününü kazandırdı. Çağdaş Wagner’in etkisinde kalmayarak Fransız müziğin yeni ve şiirsel bir duygusallık kazandıran opera alanında ulusal Fransız üslubunun oluşmasına katkıda bulundu.
Başlıca eserleri: la Colombe (Güvercin) 1860, la Reine de Saba (Saba Melikesi) 1862, Romeo et Juliette (Romeo ve Jülyet) 1867. Ayrıca requiem, missalar, Te Deum, oratoryalar, kantatlar, senfoniler ve piyano eserleri vardır. Papalık Marşı’nı da (1949’dan bu yana resmi) Gounod besteledi. Özyaşam öyküsünü 1875’te, Memoires d’un Arstiste (Bir Sanatçının Anıları) adıyla yayımladı.
