Jacobus Henricus van ‘t Hoff Kimdir? İlk Nobel Kimya Ödülünü Kazanan Bilim İnsanı

0
Advertisement

Jacobus Henricus van ‘t Hoff kimdir? İlk nobel kimya ödülünü almış olan Hollandalı kimyacı Jacobus Henricus van ‘t Hoff hayatı, başarıları ve bilime olan katkıları.

Jacobus Henricus van 't Hoff

Jacobus Henricus van ‘t Hoff (Kaynak : wikipedia.org)

Jacobus Henricus van ‘t Hoff ( Rotterdam , 30 Ağustos 1852 – Berlin , 1 Mart 1911), stereokimya ve kimyasal kinetik ilkelerini oluşturduğu için 1901’de Nobel Kimya Ödülü’nü kazanan Hollandalı bir kimyagerdi.

Hayatı

Yedi çocuktan üçüncüsü olan Van ‘t Hoff, 30 Ağustos 1852’de Hollanda’nın Rotterdam kentinde doğdu. Babası bir doktor olan Jacobus Henricus van ‘t Hoff Sr. ve annesi Alida Kolff van ‘t Hoff’du. Küçük yaşlardan itibaren bilime ve doğaya ilgi duydu ve sık sık botanik gezilerine katıldı. İlk okul yıllarında şiir ve felsefeye yoğun bir ilgi gösterdi. Lord Byron’ı idolü olarak görüyordu.

Van ‘t Hoff babasının isteklerine karşı kimya okumayı seçti. İlk olarak, Eylül 1869’da Delft Teknoloji Üniversitesi’ne kaydoldu ve 8 Temmuz’daki final sınavını geçip bir kimyasal teknoloji uzmanı derecesi aldığı 1871’e kadar okudu. Eğitim için ayrılan süre üç yıl olmasına rağmen, tüm derslerini iki yılda geçti. Daha sonra kimya okumak için Leiden Üniversitesi’ne kaydoldu. Daha sonra Almanya’nın Bonn kentinde Friedrich Kekulé ile ve Paris’te CA Wurtz ile çalıştı. Doktorasını aldı 1874’te Utrecht Üniversitesi’nde Eduard Mulder altında çalışarak aldı.

1878’de Van ‘t Hoff, Johanna Francina Mees ile evlendi. İki kızı Johanna Francina (1880–1964) ve Aleida Jacoba (1882–1971) ve iki oğlu Jacobus Henricus van ‘t Hoff III (1883–1943) ve Govert Jacob (1889–1918) vardı. Van ‘t Hoff 58 yaşında, 1 Mart 1911’de Berlin yakınlarındaki Steglitz’de tüberkülozdan öldü.

Bilime Olan Katkıları ve Çalışmaları

Van ‘t Hoff en eski itibarını organik kimya alanında kazandı. 1874’te, karbon atomları ve komşuları arasındaki kimyasal bağların düzenli bir dörtyüzlü köşelere doğru yönlendirildiğini varsayarak optik aktivite olgusunu açıkladı. Bu üç boyutlu yapı, doğada bulunan izomerleri açıklıyordu. Bunun için aynı fikri bağımsız olarak ortaya atan Fransız kimyager Joseph Le Bel ile paylaşıyor.

Advertisement

Van ‘t Hoff, doktora derecesinin verilmesinden üç ay önce, bugün stereokimyanın temeli olarak kabul edilen bu teoriyi önce 1874 sonbaharında Hollandaca bir broşürde, daha sonra Mayıs ayında küçük bir Fransız kitabında (La chimie dans l’espace) yayınladı. 1877’de Van ‘t Hoff’un bulabildiği tek işin Utrecht’teki Veteriner Okulu’nda olduğu bir zamanda Almanca bir çeviri çıktı. Bu ilk yıllarda teorisi bilim çevreleri tarafından büyük ölçüde görmezden gelindi ve önde gelen bir kimyager olan Hermann Kolbe tarafından sert bir şekilde eleştirildi. Ancak, yaklaşık 1880’de Johannes Wislicenus ve Viktor Meyer gibi önemli kimyagerler tarafından Van ‘t Hoff’un teorisine verilen destek kabul gördü.

1884’te Van ‘t Hoff, kimyasal kinetik üzerine, Études de Dynamique chimique ( “Kimyasal Dinamikte Çalışmalar” ) başlıklı araştırmasını yayınladı ; burada, grafikleri kullanarak bir reaksiyonun sırasını belirlemek için yeni bir yöntem tanımladı ve termodinamik yasalarını uyguladı. kimyasal dengeye. Ayrıca modern kimyasal afinite kavramını tanıttı . 1886’da seyreltik çözeltilerin ve gazların davranışı arasında bir benzerlik gösterdi. 1887’de o ve Alman kimyager Wilhelm Ostwald , Zeitschrift für physikalische Chemie (” Journal of Physical Chemistry “) adlı etkili bir bilimsel dergi kurdular.”) Svante Arrhenius’un elektrolitlerin ayrışması teorisi üzerinde çalıştı ve 1889’da Arrhenius denklemi için fiziksel gerekçe sağladı. 1896’da Berlin’deki Prusya Bilimler Akademisi’nde profesör oldu . Stassfurt , Prusya’nın kimya endüstrisine önemli bir katkıydı.

Van’t Hoff , Utrecht’teki Veteriner Koleji’nde kimya ve fizik alanında öğretim görevlisi oldu . Daha sonra Amsterdam Üniversitesi’nde kimya, mineraloji ve jeoloji profesörü olarak çalıştı ve sonunda kimya bölümünün başkanı oldu. Van ‘t Hoff, 1896’da Almanya’ya taşındı ve 1911’de Berlin Üniversitesi’ndeki kariyerini burada tamamladı. 1901’de çözümlerle yaptığı çalışmalardan dolayı Kimyada ilk Nobel Ödülü’nü aldı. Çalışmaları, çok seyreltik çözümlerin, gazların davranışını tanımlayan yasalara çok benzeyen matematiksel yasalara uyduğunu gösterdi .


Leave A Reply