Dante Alighieri’nin İlahi Komedya kitabındaki Araf (Purgatorio) neyi anlatıyor? Araf (Purgatorio) kitap özeti, açıklaması, analizi.
Dante – İlahi Komedya Araf (Purgatorio)
Purgatorio (Araf), Dante ile rehberi ünlü Latin şairi Virgil’in Cehennemden kaçmasıyla başlar. Dante artık “ikinci krallık” konusunu ele alacağını duyurur. Burası “insanın ruhunun temizlendiği” yer, Araf dağıdır. Bu noktada ilham perilerini çağırır. Dante temiz havanın tadını çıkarır ve Venüs’ün yükselişini izlerler. Dante ve Virgil kısa süre sonra Ante-Araf olarak bilinen bu bölgeyi yöneten Utica’lı Cato’yu görür ve konuşur. Cato, Dante’nin denize götürülmesini, yıkanmasını ve etrafına bir kamış sarılmasını emreder. İki şair kıyıya gelip onun talimatlarını takip ettiklerinde, kopardıkları kamış mucizevi bir şekilde canlanır.
Bir önceki yolculukları olan Cehennem (Inferno) için tıklayınız.
Şafak yükselirken, kıyıda bir dizi ruh belirir. Bunların arasında Dante’nin arkadaşı olan ve herkes adına şarkı söyleyen Casella da vardır. Cato, dikkati çok kolay dağıldığı için grubu azarlar ve dağılırlar. Dante ve Virgil, Araf dağına giden yolu keşfetmekte zorlanır, ancak Manfred ve çevresindeki ruhlar, şairleri yükselebilecekleri bir yere yönlendirir. Dante çabuk yorulur, ancak çok geçmeden Dante’nin tembel arkadaşı Belacqua’nın olduğu bir terasa ulaşırlar. Virgil tarafından yönetilen Dante yükselmeye devam eder.
İki şairin karşılaştığı ruhlar fark etmeye ve Dante’nin gölgesine hayran kalmaya başlar. Ölüler, vücudu olan birinin öbür dünyaya nasıl girebildiğini merak ederken, bu kafa karışıklığı şiir boyunca devam edecektir. Dante kısa süre sonra Geç Tövbe Eden’le karşılaşır ve Araf’a girmeden önce beklemesi gerekir; üçü Dante’ye hikayelerini anlatarak kimliklerini, ölümlerini ve son pişmanlıklarını anlatırlar. Sanki o bir ünlü gibi, ruhlar, yaşayan akrabalarına onlar için dua etmeleri için yalvararak Dante’nin etrafında toplanırlar. Dante bunu yapacağına söz verir ve yükselişine devam eder. Kısa süre sonra, tövbe eden kralların ve imparatorların ruhlarını içeren, Prensler Vadisi’nde şairlere rehberlik eden Sordello adında bir kişiye rastlarlar.
Vadide Dante, iki meleğin yanan kılıçlarla inişini izler. Vadiyi Cennet’te bulunan yılanın aynısından korurlar, ancak sadece kanatlarını çırpmaları yeterlidir ve yılanlar korkuyla uzaklaşır. Yakında gece olur ve Dante ve Virgil hemen uykuya dalar. Dante rüyasında bir kartal tarafından taşındığını görür ve uyandığında Aziz Lucy tarafından Araf’ın kapısına götürüldüğünü keşfeder. Dante, her biri kendine özgü bir öneme sahip, dağın girişine giden üç basamağı çıkar. Üstteki bir melek Dante’nin alnına yedi “P” yi işareti yapar ve kapıyı özel anahtarlarla açar. İçeride, Dante uzaktan şarkılar duyar. Sonunda içeri girer.
Araf’a Giriş
Şimdi Araf’ın duvarları içinde, Dante ve Virgil dar ve zor bir yolda ilerliyordur. Kısa süre sonra, alçakgönüllülüğün örnek figürlerinin oyulduğu yüksek bir duvara gelirler; Dante çok geçmeden tuhaf bir şekilde bükülmüş ve taş taşıyan insan ruhlarını görür. Bunlar, Cehennem’de acı çekenlere benzer. Bu ruhlar, yapıların içine oyulmuş küçük çömelmiş figürler olan çemberlere benzeyecek şekilde ezilmişlerdir. Rab’bin Duasını okurlar ve bitirdiklerinde Virgil yol sorar. Önce, tövbe edenler hikayelerini Dante’ye anlatır.
Virgil ve Dante, Araf’ın bu terasından ayrılırken, gururun örneklerini taşıyan mezar taşlarına benzeyen oymalar fark ederler. Yakında bir melek onları bir sonraki terasa götürmeye gelir; melek, Dante’nin alnına dokunur ve daha hafif hissederek, Dante alnındaki “P” lerden birinin kaybolduğunu fark eder. Bir sonraki teras kıskançlığı içeriyordur. Son terasta olduğu gibi, Dante’ye sadaka ve ardından kıskançlık figürleri gösterilir. Yine de bu sefer tuhaf bir sesle ona ifşa edilirler. Artık her kanto için ortaya bir yapı çıkar: Dante içeri girer. Önce terasın günahının karşısındaki erdem için örnek figürler, sonra da terasın günahı gösterilir. Bu ifşaatlar arasında tövbe edenlerle sohbet eder ve hikayeler paylaşır.
Kıskançlar Terası
Bunu kıskançların terasında yapan Dante, bir sonraki terasın girişine doğru ilerliyor; Yükseldiğinde bir ışık onu kör eder ve Virgil ilahi aşkın aynaya atılan büyük bir ışık gibi olduğunu açıklar; dünyevi varlıklardan farklı olarak, aynadan aynaya geçer gibi paylaşıldıkça çoğalır. Burası, dumanın tövbe edenleri boğduğu gazabın terasıdır. Dante gazabın örneklerini gördükten sonra, yakında batacak olan güneşe dumanın arasından bakar ve Dante bir sonraki terasa gösterilir. Bu noktada Virgil, tüm erdemlerin ve günahların – Araf’ta cezalandırılan yedi günah da dahil olmak üzere – ister erdem durumunda ilahi aşk, ister günah durumunda çarpıtılmış aşk olsun, aşkın tezahürü olduğunu açıklar. Bu teras, Tanrı’nın sevgisini takip etmekte yetersiz çaba gösteren tembellere aittir. Cezaları, tembelliklerini haykırarak dairesel terasın etrafında sürekli koşmaya zorlanmaktır. Yakında, Dante uyuyakalır.
Dante, rüyasında şarkı söylediğinde güzelleşen “kekeme” bir kadın görür. Uyandığında yeniden canlanmış olan Dante, bir sonraki terasa çıkar. Orada, açgözlünün terasında, Papa Adrian V ile tanışır. Diğer tövbekarlarla birlikte, “yere yatar ve ağlar.” Dante hızlı bir sohbetten sonra ilerler; kısa süre sonra Fransa kralı Hugh Capet ile tanışır. Terastan çıkmak üzereyken dağ bir depremle sallanır. Kısa süre sonra, tövbesini yeni bitiren Latin şair Statius diğer iki şairin arasına katılır; bir ruh her ayrılmaya hazır olduğunda bir deprem meydana gelir.
Statius katılır
Statius, Virgil’in Virgil olduğunu öğrenince çok sevinir. Üçü yukarı doğru hareket etmeye devam eder. Sonraki teras oburlar içindir; açlıktan ölmüş ruhları aç ve deforme olmuş bedenler gibi görünür. Terasta meyve yüklü bir ağaç varken yemek yiyemiyorlardır. Son teras, sürekli olarak kükreyen bir alevde yanan şehvettir. Cennet Bahçesi’ne yükselmek için, Dante ateşin içinden geçmelidir; ilk başta direnir, ancak Virgil Dante’ye Beatrice’i hatırlatır, iradesini sertleştirir ve acı çeker, ancak zarar görmeden geçer. Şimdi Bahçeye çıkan merdivenlerde, üç şair uyuyakalır. Dante, rüyasında Leah ve Rachel’ı görür ve uyandığında Virgil, vasiyetinin düzeltildiğinden emin olmak için Dante’ye son sözlerini söyler.
Dante bahçeye girer; Matelda olduğunu öğreneceğimiz kadını bahçeden takip eder. Kısa süre sonra muhteşem bir figür ve yaratık alayına gelir ve sonunda bir griffin tarafından yönetilen bir arabaya götürülür. İçinde Beatrice vardır; Beatrice indiğinde, onu kınar ve günahlarını itiraf etmeye zorlar. Dante neredeyse suskundur; gözyaşlarına boğulur. Kısa süre sonra itiraf eder ve bayılır. Matilda, onu günah anılarından arındırarak Lethe nehrine doğru sürükler. Beatrice, Matelda ve alayı bahçenin derinliklerine kadar takip eder.
Araba aniden birkaç garip yaratık tarafından saldırıya uğrar; aniden bir dev ve bir “fahişe” onu ele geçirerek onu Bahçenin daha da derinlerine götürür. Alay üyeleri az önce olanların yasını tutar, ancak Beatrice yakında her şeyin düzeleceğini söyler. Matelda’ya Bahçedeki başka bir nehir olan Eunoë’den Dante’ye içki içmesini emreder. İçtiğinde, Dante’nin iyilik anıları geri yüklenir ve Purgatorio (Araf), Dante “saf ve yıldızlara yükselmeye hazır” bir şekilde sona erer.
