E Harfiyle Başlayan Erkek Bebek İsimleri ve Anlamları, en güzel bebek isimleri ve isimlerin anlamları sözlüğü
Kaynak : pixabay.com
E Harfiyle Başlayan Erkek Bebek İsimleri
A – B – C – Ç – D – E – F – G – H – I – İ – J – K – L – M – N – O – Ö – P – R – S – Ş – T – U – Ü – V – Y – Z
Ebed: Sonsuzluk.
Ebubekir: İlk halife.
Ecebay: Saygın, yüce.
Ecebey: Saygın, yüce.
Ecehan: Ulu hükümdar.
Ecekan: Geçmişinde yücelik saygınlık barındıran.
Ecem: Acem.
Ecemiş: Çok bilmiş.
Ecer: Güzel, yeni.
Ecevit: Çalışkan açık fikirli, 2. Yaramaz. 3. Kurnaz. 4. Asabi
Ecir: Emeğin karşılığında verilen şey. 2. Kutsal kişi,
Ecmel: Çok güzel, yakışıklı.
Ecvet: Mükemmel. 2. Eli açık olan.
Edayi: Dua eden.
Edgü: İyi.
Edip: Saygılı, terbiyeli. 2. Edebiyatla ilgilenen.
Efdal: Erdemli. 2. Çok iyi, en üstün, en iyi
Efe: Ağabey. 2. Batı Anadolu’da köy yiğidi, zeybek. 3. Kabadayı.
Efekan: Yıkan, yıkıcı.
Efendi: Saygıdeğer, ince çelebi kimse. 2. Sözü geçen, buyruğu yürüyen kişi. 3. Eğitim görmüş kişi için
özel adlardan sonra kullanılan unvan. 4. Bey unvanından sonra kullanılan ikinci derecede bir unvan. 5. Koca.
Efgan: Çığlıklar, inlemeler.
Efgen: Düşüren yıkan kimse.
Efkan: Çığlıklar, inlemeler.
Efkar: Tasa, kaygı, üzüntü. 2. Düşünceler, fikirler.
Eflatun: Açık mor.
Efran: Sevinçli, neşeli.
Egealp: Egeli yiğit
Egebay: Saygın egeli.
Egebey: Saygın egeli.
Egecan: İçten ve sevecenlikle sahip çıkan.
Egehan: Engin denizlerin hükümdarı.
Egemen: Bağımlı olmayan, hükümran, hakim. 2. Sözünü geçiren, üstünlük sağlayan.
Egesal: Egeli olmasıyla nam salmış olan.
Egesan: Egeli olmasıyla anılan.
Egesay: Egeli saygın kişi.
Egetay: Genç egeli.
Egetürk: Engin görüşlü Türk.
Egezade: Egeli oğlu.
Eğilmez: Başeğmeyen, her türlü zorluğun üstesinden gelebilen.
Eğit: Kahraman, yiğit.
Ejder: Türlü biçimlerde tasarlanan korkunç bir masal canavarı, ejderha, dragon. 2. Korkunç ve acımasız.
Ejderhan: Acımasız hükümdar.
Ekber: Çok büyük.
Eke: Deneyimli, bilgili. 2. Kurnaz, uyanık. 3. Çokbilmiş tavırlı çocuk.
Ekemen: Olgun ve kibar kişi. 2. Nazlı ve ukala.
Eken: Toprağı işleyen kimse.
Ekenel: Elleriyle toprağı eken kişi.
Ekener: Toprak insanı.
Ekinci: Ekip biçen kimse.
Ekinel: Tanm1a, uğraşan.
Ekiner: Kültürlü ve yiğit. 2. Tarımla ilgilenen.
Ekmel: Mükemmel.
Ekrem: Fazlasıyla cömert. 2. Gururuna çok düşkün olan.
Elçi: Bir devleti başka bir devlet katında temsil eden kimse, sefir. 2. Bir Uzlaşma sağlamak veya iş bitirmek için birinin yanına gönderilen kimse. 3. Yalvaç, peygamber, resul.
Elçialp: Yiğit temsilci.
Elçibey: Temsilci.
Eldem: Ehli. 2. Cana yakın.
Elitez: Elitez, eline çabuk.
Elver: Yardımcı ol.
Elverdi: Yardım eden, yardımcı.
Elveren: Yardımcı olan.
Emanet: Korunmak birine veya bir yere bırakılan eşya, kimse. 2. Bir kimse ile birine gönderilen şey. 3. Eşyanın emanet olarak: bırakıldığı yer. 4. Can.
Embiya: Paygamberler, evliya.
Emcet: Onurlu.
Emet: Nihayet.
Emetullah: Allah’ın bereketi.
Emin: Güvenilir, inanılır kişi. 2. Sakıncasız, emniyetli, tehlikesiz. 3. Şüphesi olmayan. 4. Osmanlı
İmparatorluğunda bazı devlet görevlerindeki sorumlu kişilere verilen ad.
Eminel: Güvenilir kişi
Emir: Buyruk, komut. 2. Müslüman ülkelerin bazılarında bir kavim, şehir ya da ülkenin başı.
Emirbey: Yöneten saygın kişi.
Emirhan: Buyuran hükümdar.
Emirkan: Buyuran hükümdar kanından olan.
Emirsoy: Buyuran, hükümran bir soydan gelen.
Emrah: Oynayarak saz çalan.
Emran: Hayvan derisi ya da kürkü.
Emre: Aşık. 2. Ozan, 3. Arkadaş, kardeş.
Emri: Emirle ilgili.
Emrullah: Tanrı buyruğu.
Eneç: Dağlardaki karın erimesiyle kendine yatak oluşturan ve yaz gelmesiyle de kuruyan su yatağı. 2.
İki yükselti arasındaki düzlük.
Enek: Kapital.
Ener: Korkusuz kahraman.
Eneren: Çok ermiş, ermişlerin ileri geleni.
Enes: Secereli Arap atı.
Enginalp: Bütün güzellikleri benliğinde barındıran yiğit.
Enginay: Uçsuz bucaksız ay.
Enginel: İyi yetiştirilmiş derin bilgi sahibi kişi.
Enginer: Engin yürekli ve yiğit.
Enginsoy: Engin insanların soyundan gelen.
Enginsu: Uçsuz bucaksız deniz.
Engintürk: Her yanı sarmış olan Türk. 2. Derin bilgiye sahip Türk.
Engiz: Sık ağaçlıkların oluşturduğu karanlık.
Engür: Çok gür. 2. Çok verimli.
Enis: Dost, arkadaş.
Ensar: Koruyup gözeten. 2. Yardımcı olan.
Ensari: Ensar kişilerden biri.
Enver: Üzerinde nur ışığı varmış gibi parıldayan. 2. Çok güzel.
Eracar: Yetenekli kişi.
Eralonc.: Korkusuz akıncı.
Eral: Korkusuz yiğit.
Eralan: Her anlamda yiğitliğini gösteren.
Eralp: Yiğit ve korkusuz kişi.
Erandaç: Yiğitliğiyle ünlenmiş evlat.
Eranıl : Yiğitliği dilden dile dolaşan kişi.
Eraslan: Aslan gibi korkusuz ve güçlü olan kişi.
Eray: Er gibi aydınlık.
Eraydın: Yiğit ve aydın kimse.
Erbatur: Kokusuz, kahraman.
Erbay: Saygın ve korkusuz kişi.
Erberk: Cesur ve şimşek gibi hızlı.
Erbey: Saygın ve korkusuz kişi.
Erbil: Yiğitliği ile bilinen.
Erbilen: Yiğitlerin yanında olan.
Erboğa: Boğa gibi güce sahip olan.
Erboy: Yiğit, boylu, endamlı.
Ercan: Yüreğinde korku hissetmeyen, cesaret sahibi.
Ercihan: Korkusuzluğuyla, yiğitliğiyle dünyaya nam salmış kişi.
Ercivan: Yiğit ve genç.
Erciyes: Kayseri’deki dağın ismi.
Ercümend: İtibarı olan, çevresinde saygı gören.
Erçelik: Çelik gibi güçlü erkek.
Erçetin: Gözüpek ve hiçbir şeyden yılmayan.
Erçevik: Korkusuzluğu ve atikliğiyle ünlü olan.
Erdağ: Yeşermiş, çayır, çimenli dağ.
Erdal: Yeni yeni filizlenmeye başlamış dal.
Erdemalp: Erdemliğe erişmiş. yiğit
Erdemer: Erdemlilik yeterliliğine sahip olan.
Erdemir: Demir kadar güçlü.
Erdemli: Ahlaki açıdan her alanda yeterliliğe sahip olan, faziletli.
Erden: İnsan eli değmemiş, bakir,
Erdenalp: Dürüst ve iyiliksever yiğit·
Erdenay: Ay kadar bakir
Erdener: Dürüst ve iyiliksever kişi.
Erdeniz: Denizlerin korkusuzu.
Erdibey: Ermişliğiyle itibar gören kişi
Erdil: Yiğit, sözüne güvenilir.
Erdilek: Dilediklerine kavuşmuş kişi.
Erdin: İsteklerini elde ettin. 2. Yetkinliğe eriştin.
Erdinç: Dinç ve sağlıklı.
Erdiner: Amacına ulaşan yiğit.
Erdoğan: Doğuştan yiğit gibi doğan.
Erdoğdu: Yiğit, kahraman doğdu. .
Erdönmez: Ağzından çıkanı sahiplenen ve sözünden dönmeyen
Erdur: Yiğitliğiyle gereksiz yere övünmeyen.
Erduran: Durgun, sakin yiğit
Erek: Amaç, gaye, maksat, hedef.
Ereken: Çabuk eken.
Erel: Erkek eli, güçlü eL.
Erem: Bir işi yürekten isteme.
Erenalp: Ermişliği ve yiğitliği benliğinde barındıran.
Erenay: Ermiş ve ay gibi aydınlık.
Erenean: can dost.
Erençer: Huzur veren.
Erendiz: En büyük gezegen, jüpiter.
Erenler: Olağanüstü sezgileriyle bazı gerçekleri gördüğüne inanılan kişi. 2. Kendini tüm benliğiyle Tanrı’ya adamış kimse.
Erenöz: Kökü ermiş olan.
Erensoy: Ermiş soyundan olan.
Erentürk: Her şeyi bilen Türk.
Erer: Amaçlarına erişen.
Ereren: Benliğinden ayrılmış, kendini Tanrıya adamış.
Ergalip: Gücüyle üstün gelen.
Ergazi: Yiğit, kahraman, savaşçı.
Ergen: Buluğ çağına erişmiş olan. 2. Henüz evlenmemiş olan, bekar.
Ergenç: Genç erkek.
Ergene: Çadır kapısı. 2. Dağ yamacl.
Ergenekon: Dağın zirvesi.
Ergener: Genç, ergen erkek.
Ergi: Güzelliği yakalama. 2. İyi bir şeye erişme durumu, mazhariyet-
Ergiden: Yiğit erkek.
Ergil: İtimat edilen, inanılan kişi.
Ergin: Olmuş, yetişmiş, kemale ermiş. 2. Haklarını kullanabilecek yaşa gelmiş olan.
Erginalp: Yiğit delikanlı.
Erginay: Ay gibi parıldayan delikanlı.
Erginbay: Saygı duyulan delikanlı.
Ergincan: İçten ve sevecen delikanlı.
Erginer: Yiğit delikanlı.
Erginsoy: Soyunda yiğit1ik, delikanlılık bulunan.
Ergönül: Gönülden dürüst kişi.
Ergun: Hızlı giden oynak at
Ergüç: Güçlü, kuvvetli, yiğit.
Ergüder: Yiğitlik peşinde olan anlamında.
Ergül: Yeni açan gül.
Ergülen: Güler yüzlü, sempatik.
Ergüler: Durmaksızın gülen anlamında.
Ergümen: istediklerini elde etmiş olan.
Ergün: Mütevazi ve sessiz kişi. 2. Sulu kar.
Ergünay: Ay gibi sessiz.
Ergüner: Mütevazi.
Ergüneş: Sabah güneşi.
Ergüney: Her ilişkisinde mütevazi olan.
Ergüven: Kendine güvenen, kendiyle barışık olan.
Ergüvenç: Güven duyulan, itibarlı kişi.
Erhan: Korkusuz hükümdar. 2. Çok merhametli, acıma duygusu çok olan.
Erhun: Korkusuz savaşçı.
Erışık: Kültürlü, aydın kişi.
Erışın: içindeki cevheri paylaşan.
Eriker: Yetenekli kişi. 2. Korkusuz.
Eril: Erkek.
Erimer: Erişmiş, ulaşmış yiğit.
Erin: Olgunluğa erişmiş kişi.
Erinçer: Çevresine huzur saçan kimse.
Erip: Bilgisi ve yeteneğiyle zeki olduğunu belli eden kişi.
Eriş: Saldırı, hücum.
Erişkin: Yetkinliğe ermiş, gelişmiş.
Eriz: iz bırakan yiğit.
Erk: Kudret. 2. Kişiliği ya da konumuyla yaptırım gücü bulunan. 3. Samimiyet. 4. Sevgi.
Erkal: Her zaman için yiğitliğini koru, taviz verme anlamında.
Erkan: Yiğitliği geçmişinden gelen.
Erkaya: Kaya gibi güçlü.
Erkel: Gücü, kudreti bilinen el.
Erker: Güçlü kuvvetli.
Erkılıç: Kılıç gibi kudretli kişi.
Erkış: Kış gibi sert yiğit.
Erkin: Hiçbir şarta bağlı olmayan, istediği gibi davranabilen, serbest. 2. Her koşulda özgürlük yanlısı
olan.
Erkinel: Özgür el, özgürlüğünü seven.
Erkiner: Bağımsız, özgür ve de yiğit kişi.
Erkmen: Güçlü etkili, sözü geçen.
Erkoç: Koç gibi azameti ve gücü olan.
Erkol: Güçlü kollara sahip anlamında.
Erksan: Gücü ve kudretiyle nam salmış olan.
Erksoy: Gücü ve kudreti soyundan gelen
Erksun: Gücüyle çevresine yardımcı olan.
Erkul: Erkek kişi.
Erkunt: Zorluklara göğüs gerebilen kişi.
Erkut: Kutsanmış kişi.
Erkutay: Kutsanmış kişi.
Erman: Yiğitliğiyle nam salarak kahraman olmuş kişi.
Ermiş: İstediğine kavuşmuş. 2. Dini inançlara göre kendisinde olağanüstü manevi güç bulunan kişi, evliya, veli.
Ermutlu: Mutlu huzurlu.
Ernoyan: Cesur, korkusuz komutan anlamında.
Eroğlu: Yiğit kişinin oğlu.
Eroğul: Yiğit oğul.
Erokay: Elit, beğenilen.
Erol: Yiğit ol, dürüstlükten ayrılma anlamında.
Erozan: Yiğitliğin ozanı
Eröz: Yiğitliği özünde olan.
Ersal: Yiğitliğinle nam sal anlamında.
Ersan: Yiğit1iğiyle nam salmış anlamında.
Ersavaş: Yiğitçe savaş.
Erseç: Yiğit seç,
Ersel: Yiğit ve taşkın kişi.
Ersen: Mutlu neşeli erkek.
Ersev: Yiğit sev.
Erseven: Yiğit seven.
Ersever: Yiğit sever.
Ersevin: Yiğitliğiyle sevinen.
Ersezer: Kavrayış yetisi güçlü olan.
Ersoy: Yiğit soyundan gelen.
Ersöz: Sözleri yiğitçe olan.
Ersun: Yiğitliğiyle çevresine yardımcı olan.
Erşan: Yiğitliğiyle nam salmış.
Erşat: Mutluluk içinde olan.
Erşet: Dürüstlükten hiç ayrılmayan.
Ertaç: Yiğit kral, yiğit hükümdar.
Ertan: Gündoğuşu.
Ertay: Genç tay.
Ertaylan: Sırım gibi yakışıklı olan.
Ertekin: Uğurlu yiğit.
Ertem: Ahlaki açıdan her alanda yeterlilik sahibi.
Erten: Günün ilk ışıkları.
Ertuna: Yiğit ve Tuna nehri gibi gür.
Ertingü: Hayranlık uyandıran.
Ertok: Gözü yükseklerde olmayan, gözü tok yiğit
Ertöre: Törelerine bağlı yiğit.
Ertugay: Yiğitler topluluğu anlamında,
Ertuğ: Yiğit başlığı.
Ertuğrul: Acımasız yiğit
Ertuna: Delişmen yiğit.
Ertunç: Tunç gibi sert yiğit
Ertunga: Bahadır hakan.
Erturan: Yaşayan yiğit
Ertün: Akşam üzeri.
Ertüre: Yiğitler ara-
sında farklı bir yiğit
Ertürk: Yiğit Türk. .
Ertüze: Adaletli yiğit.
Ertüzün: Mütevazi yiğit.
Erün: Yiğitliğiyle nam salmış olan.
Erünal: Yiğitliğinle ün yap anlamında.
Erüstün: Yiğitliğiyle üstün olan.
Eryalçın: Sert, yaman. 2. Başı dik olan yiğit
Eryaman: Her işin üstesinden gelebilen yiğit
Eryavuz: Her işin üstesinden gelebilen yiğit.
Eryılmaz: Yürekli, korkusuz yiğit
Eryetiş: Çabuk gel.
Eryılmaz: Her türlü zorluğun üstesinden gelebilen yiğit
Eryiğit: Yiğitlerin yiğidi.
Erzade: Yiğit oğlu.
Erzan: Olabilir.
Erzen: Darı.
Erzi: Dini vecibelerini yerine getiren.
Esat: Çok vefakar.
Esenalp: Sağlıklı yiğit
Esenbay: Sağlıklı ve saygın kişi.
Esenbey: Sağlıklı ve beyfendi kişi.
Esendal: Sağlıklı, huzurlu kişi.
Esener: Sağlıklı, huzurlu kişi.
Esenhan: Sağlıklı hükümdar.
Esengür: Rüzgar gibi gürleyen.
Esenkal: Sağlıklı ve huzurlu ol.
Esenkul: Sağlıklı ve huzurlu insan.
Esentan: Tan vaktinde esen rüzgar.
Esentaş: Sağlıklı, taş gibi.
Esentay: Sağlıklı ve genç.
Esentürk: Sağlıklı ve güçlü Türk.
Eseralp: Yiğitliği dilden dile rüzgar gibi dolanan.
Eserbey: Çok saygın ve yakışıklı.
Eserbey: Çok yakışıklı ve beyfendi kişi.
Eserhali: Arkasında büyük eserler bırakan hükümdar
Eserkaya: Heykel gibi güzel.
Esersoy: Eserleriyle anılan bir soydan gelen.
Esertaş: Sert ve taş gibi sağlam.
Esertürk: Büyük eserler bırakmış Türk.
Esinalp: Yiğitliği çok kişiye örnek olan.
Esinbay: Saygıdeğerliliğiyle çok kişiye örnek olan.
Esiner: Rüzgar gibi esenyiğit
Esil: Soylu, zengin.
Eskin: Rüzgar. 2. Fırtına.
Eslek: Çalışkan. 2. Girişken.
Eşfak: İçten, çok şefkatli olan.
Eşit: Niteliği, görünüşü aynı olan.
Eşkin: Atın bir tür hızlı yürüyüşü.
Eşmen: Eş, dost, arkadaş, akran.
Eşref: Onurlu, şerefli.
Ethem: Karayağız at.
Evgin: Gecikmemesi gereken. 2. İvedi.
Evliya: Ermişler. 2. Koruyup gözetenler. 3. Allah’a yakın olanlar.
Evran: Uzun boylu. 2. Kasırga. 3. Kainat.
Evren: Gök varlıklarının bütünü, kainat. 2. Düzenli ve uyumlu bir bütün olarak düşünülen bütün varlıklar. 2. Kişinin içinde yaşadığı, ilişkide bulunduğu ortam.
Eyüp: Kuran’da “Sabırlı insan” peygamber.
Ezman: Gökyüzü.
