Ekonomide üretim nedir? Ekonomide üretim faktörünün özellikleri, etkileri, unsuru ve yapısı hakkında bilgi.
Ekonomide Üretim
Üretim
Üretim, insan ihtiyaçlarını giderecek mal ve hizmetlerin elde edilmesi amacıyla yapılan çalışmalardır.
Üretim, bir malın miktarını artırarak ondan daha çok insanın yararlanmasını sağlayabileceği gibi, bir malın daha çok fayda yaratacak duruma getirilmesini de sağlayabilir. Bir malın faydasını artırmanın çeşitli yolları vardır ve bunların hepsi de üretim sayılır. Bir malın şeklini, dokusunu, yerini ya da zamanını değiştirerek yararı artırılabilir.
Örneğin; bir miktar kumaşı keserek koltuk döşemesi, perde ya da elbise hâline getirmek, kumaşın şeklinde değişiklik yaparak yararını artırmaktır ve üretimdir.
Üzümden sirke, şeker pancarından şeker elde etmek de malın dokusunda değişiklik yaparak yararını artırmaktır ve üretimdir.
Bir malı bol olduğu yerden az bulunan bir yere götürerek de insan ihtiyaçları daha iyi karşılanabilir. Bu da malın yerinde değişiklik yaparak yararını artırmaktır ve üretimdir. Bu amaçla yapılan taşıma ve ticaret hizmetleri de ekonomik anlamda üretim sayılır.
Bir malı çok bulunduğu zaman saklayıp az bulunduğu dönemde kullanılmasını sağlama da üretimdir. Örneğin; limonu bol olduğu kış aylarında çürütmeden soğuk hava depolarında saklayarak yetişmediği fakat ihtiyaç duyulduğu sıcak yaz günlerinde piyasada satılmasını sağlamak üretim yapmak demektir.
Üretim, her zaman maddi varlıkların miktarını ya da yararını artırarak sağlanmaz. Bir avukatın müşterisine, bir doktorun hastasına hizmette bulunması da üretimdir.
Çeşitli malların ve hizmetlerin elde edilmesinde kullanılan ekonomik kaynaklara üretim faktörleri adı verilir. Bunlar genellikle; doğa, emek, sermaye ve teşebbüs adı altında toplanır.
Doğa; çeşitli yer altı ve yer üstü zenginliklerini içine alır. Üretim için gerekli olan madde, mekân ve enerji doğadan sağlanır. İnsanlar; toprakları ekip biçerek, ormanlardan çeşitli ürünler elde ederek, madenlerden çeşitli eşyalar yaparak türlü şekillerde doğadan yararlanırlar.
Emek (iş gücü), üretimin temel faktörüdür. Üretime katılan her türlü insan kaynağı emek diye adlandırılır. Bir ülkede çalışma çağında (15-64 yaş) ve çalışabilecek durumda olanlarla çalışma isteğinde olanlar emek faktörünü oluşturur. Beyin gücü ya da zihinsel güç de kol gücü de iş gücü kapsamına girer. Bir ülkedeki iş gücünün bir kısmı eğitim görüp uzmanlaşmış kişilerden oluşur. Bunlar nitelikli iş gücüdür. Bu şekilde eğitim görmemiş, uzmanlaşmamış kişiler ise niteliksiz iş gücünü oluştururlar.
Sermaye (anamal), insan yapısı olan ve üretimde insanın yaratma gücünü artıran her türlü alet, makine, tesis ve binadır. Bunlar, daha çok önceki üretim etkinliği sonucunda elde edilmiş ve tüketim amacıyla kullanılmayıp yeniden üretim amacıyla kullanılan mallardır.
Halk dilinde sermaye farklı anlamlarda kullanılır. Sahip olunan para, hisse senetleri, altınlar sermaye diye adlandırılır. Fakat bunlar ekonomik anlamda sermaye değildir. Sermaye olabilmeleri için yeni malların üretimi için kullanılıyor olmaları gerekir. Örneğin, sahip olunan para sermaye değildir ama bu para bir fabrikanın yapımında kullanılıyorsa sermayedir. Özel arabamız sermaye değildir fakat bir taksi sermayedir.
Teşebbüs (girişim); emek, doğal kaynak ve sermayeyi organize eden ve amacı kâr olan kuruluştur. Bu kuruluşun sahibine müteşebbis (girişimci) denir.
