Johann Christoph Friedrich von Schiller Kimdir? Friedrich Schiller hayatı, biyografisi, şiirleri, eserleri ile ilgili bilgi.
Friedrich Schiller Hayatı
Johann Christoph Friedrich von Schiller;Alman şair ve yazardır (Marbach 1759 – Weimar 1805). Bir cerrahın oğluydu. Württemberg dükünün önerisiyle çocuğunun hukuk ve tıp öğrenimi görmesini kabul etmek zorunda kaldı (Karlschle, Stuttgart). J.J. Rousseau‘ya hayran kaldı, büyük yazarların eserlerini okudu. İçindeki tükenmez özgürlük eğitimi, sevgi tutumuyla insanlığın en yüce değerlerini ararken şiire başladı (1782), arada ilk oyununa da çalışmak fırsatını buldu: Die Rauber (Haydutlar) 1782.
Coşkulu bir seyirci kalabalığının önünde sahnelenen eser (13 Ocak) özgürlük yandaşlığı açısından geniş bir yankı yaratırken konu edinilen dük Karl Eugen’ın kızgınlığına hedef ve Schiller’in o yöreden uzaklaşmasına neden oldu. Leipzig ve Dresden’de yazarlığını sürdürdü: Kabale und Liebe (Hile ve Sevgi, oyun) 1784, Don Carlos (oyun) 1787. İki yıl sonra Jena Üniversitesine tarih konusunda öğretim üyesi oldu (1798), Fransız Devrimi’ni büyük ilgiyle izlediyse de sezgiyle düş kırıklığına uğrayacağım anlamaktan geri kalmadı. Beethoven’in bestesiyle ölümsüzleştireceği (9. Senfoni) Lied an die Frue (Sevince Övgü) şiiri de bu dönemin ürünüdür (1785). Bu dönemde sanat ve düşün adamlarıyla yakın ilişkiler kurdu (Herder, Wieland, 1794’te Goethe), kişiliğini zenginleştiren birikimler sağladı. Sağlığım tehlikeye sokan önemli bir ciğer hastalığına yakalandı (1790-1791 kışı).
Bu zaman dilimindeki başlıca eserleri:
Geschichte des Dreissigjâhrigen Kriegs (Otuz Yıl Savaşı Tarihi) 3 cilt, 1791-1793; Über den Grund des Vergnügens an Tragischen Gegestanden (Trajik Nesnelerden Duyulan Zevkin Nedenleri Üzerine) 1794; Über die Tragische Kunst (Tragedya Sanatı Üzerine) 1792; Über Anmuth und Würde (İncelik ve Onur Üzerine) 1793; Briefe über die Âsthetishe Erziehung des Menschen (İnsanın Estetik Eğitimi Üzerine Mektuplar) 1795; Über naive und Sentimentalische Dichtung (Arıtılmış ve Duygusal Şiir Üzerine) 1795 vb. 1799’da Weimar’a yerleşme olanağı bulunca Goethe-Schiller ilişkisi köklü bir işbirliğine dönüştü (Horen dergisinin yayımında emek ortağı), bu dostluk ölümüne kadar sürdü.
Alman edebiyatı’nı besleyecek kaynaklardan biri gelişmiş oldu (şiirde balad biçiminin oyunlaştırılması). Schiller’in (1781-1796), tarih, felsefe, estetik konularının ağır bastığı, eserler listesinden bellidir. Yazarın düşüncelerinin odak noktası “güzel” ile “iyi” kavramlarına ışık tutmak, onları bütün seçkinliğiyle açığa çıkarmak çabasıdır. Biri estetiğin, öteki ahlakın temel ilke ve amacı olan bu iki kavram, onu ömür boyu uğraştıran başlıca sorunlardır. Aradığı kavramların kaynağını sevgide (Liebe) bulan şair, insanın kendini yetiştirmesini de koşul sayan bir yöntemle sanat ve güzelliğe gereksinim duyulmasını temel bildi:
1796’da başlayıp ölümüne kadar yalnızca on yıl sürebilecek olgunluk döneminde şair, hem gençliğinin tükenmez pınarı şiire döndü, hem ona düşünce özünü ekleme çabasına girişti (Gedankenlyrik), balad biçimine özel bir önem verdi.
Bu dönemin başlıca oyunları:
Wallenstein (üçlemesi) 1800, Maria Stuart-(1801), Die Braut von Messina (Messinalı Gelin) 1803, Die Jungfrau von-Orleans (Orleanslı Kız) 1801; Wilhelm Tell (1804); bu eserlerin tümü dilimize kazandırılmıştır. Sağlığında toplanan şiir kitapları: Gedichte, 2 cilt, 1800-1803. (Bütün eserleri iki yüz yıldır çeşitli basımlarda okura sunulmaktadır). Oyunlarının hemen hepsi birçok kez filme çekilip sinema sanatına da konu olmuştur.
