Gabriele D’Annunzio Kimdir? İtalyan Şairin Hayatı ve Eserleri

0
Advertisement

Gabriele D’Annunzio kimdir? İtalyan meşhur şair Gabriele D’Annunzio hayatı, biyografisi, eserleri, şiirleri hakkında bilgi.

Gabriele D'Annunzio

Gabriele D’Annunzio

Gabriele D’Annunzio; İtalyan şair ve yazarıdır (12 Mart 1863, Pescara, İtalya – 1 Mart 1938, Gardone Riviera, İtalya). İlk şiir kitabını, 1879’da daha lisedeyken çıkardı. Primo Vere (İlk Dizeler); daha sonrakileri Ganto Novo (Yeni Şarkı) 1882 ve Intermezzo di Rime (Şiir Entermozzosu) 1881-1883. Roma’da, edebiyat öğrenimi sırasında, pek çok yazar ve sanatçıyla tanıştı, salon yaşamına katıldı, bu dönemin deneylerini anlatan şiirler yazdı. Ra Chimera (Hayaller) 1885-1888; Elegie Romane (Roma Elejileri) 1887-1891. İlk romanlarında Verga’nın Verizm (doğruculuk) akımıyla, Dostoyevski ile Tolstoy‘un etkilerinde kaldı.

1897’de sağcı grubun parlamento üyeliğini yaptı; faşist dönemin sevilen ulusal şairi ve Mussolini‘nin dostu olduğu halde parti ve yönetimde etkin görev almaktan kaçındı. 1898-1910’da Floransa yakınındaki villasında en önemli eserlerinden bazılarını yazdı. Laudi (Methiyeler) 1-2-3; Dönemin ünlü kadın oyuncusu Eleanor Duse (1858-1924) ile yakın arkadaşlığını Il fuoco (Ateş) 1900, adlı romanında, açık kalplilikle betimledi. 1915’te gönüllü katıldığı hava savaşlarında bir gözünü yitirdi.

Savaş sonrası askerleriyle Finme’ye yürüyüp ele geçirmesi ve bir süre tek başına yönetmesiyle ün kazandı. 1921’de Garda Gölü’ndeki villasına çekilerek kendini yazmaya adadı. Zamanla adı bir efsane haline geldi, halkın gözünde ulusal kahraman olarak görüldü. Mussolini, 1924’te onu Montenevoso Prensi yaptı, 1937’de Kraliyet Bilimler Akademisi’nin başına getirdi. İtalyancayı büyük bir ustalıkla kullanan yazar, bütün akımları denediyse de, tamamen kendine özgü üslupta yazdı.

Ulusçu, benlikçi, kahramanlık ve çeşitli konuları eserlerinde aktardı. Parlak lirizm örnekleri sayılan övgüleri; Maia, 1902-1903; Eletir a, 1904; Alycone, 1907; Mer ope, 1912. Tiyatro için yazdıkları; Sogno di un Mattino di Primavera (Bir İlkbahar Sabahı Rüyası) 1897; Sogno di un Tramonto d’Autonno (Sonbaharda Bir Günbatısı Rüyası) 1898; la Citta M orta (Ölü Kent) 1898; la Gloria (Şan ve Şeref) 1889; la Figlia di İorio (İorio’nun Kızı) 1904; la Nave (Gemi) 1908; la Martyre de Saint Sebastian (Aziz Sebastian’ın Şehitliği) 1911 (Debussy tarafından sahne için bestelendi) ve le Chèvrefenille (Hanımeli) 1914. Paris’ te iken Fransızca yazdı.

Gabriele D'Annunzio

Gabriele D’Annunzio

Öyküleri:

Terra Vergine (Bakır Topraklar) 1884; le Novelle della Pescarc (Pescara Öyküleri) 1902. Romanları: Şehvet Çocuğu (L Piacere) 1889; Sığıntı (L’innocente) 1893; Episkopo ve Şürekası (Giovanni Episcopo) 1892; Ölümün Zaferi (İl Trionfo della Morte) 1894; F or se che Si, forse che No (Belki Evet, Belki Hayır) 1910; la Leda senza Cigno (Kuğusuz Leda) 1916 ve anılarını (1925) yazdı.

Advertisement

Son eserleri; II Venturiere senza Ventura (Serüvensiz Serüvenci) 1924, Fransızca yazdığı; le dit du Sourd et Muet qui fut Miraculé en l’An de Gracè 1266 (1266 Yılında Mucizeyle Kurtulan Sağır ve Dilsizin öyküsü) 1936.


Kaynak – 2

Gabriele D’Annunzio (12 Mart 1863, Pescara, İtalya – 1 Mart 1938, Gardone Riviera, İtalya). İtalyan romancısı, tiyatro yazarı, şairi, aynı zamanda İtalya’da Faşizm’in kurulmasında önderlik etmiş bir siyaset adamıdır.

İtalyanın Pescâra şehrinde doğdu. Henüz okula giderken yayınladığı «Primo Verse» (İlk Mısralar) adlı şiir kitabı ile dikkati çekti. Daha sonra Roma’ya giderek Cronace Bizantina adındaki edebi topluluğa katıldı. 1882’de çıkan «Canto Nuova» (Yeni Şarkı) vs. gibi birçok şiir kitabı ile zamanının edebi anlayışına yenilikler getirdi. 1886’dan sonra «Tribuna» gazetesinde yazıları ve şiirleri yayınlanmaya başladı.

Gabriele D’Annunzio «İl Piacere» (Haz) adındaki ilk romanını 1889’da yazdı. Bu ve daha sonraki romanları ona zamanında büyük bir ün sağladı. Bu sıralarda Gabriele D’Annunzio, tanınmış İtalyan tiyatro artisti Eleanora Duse ile ilgileniyordu. Onun için yazdığı «La Gioconda» adlı piyesten sonra tiyatro eserleri yazmaya başladı. Bunların en önemlileri «Francesca da Rimini» (Rimini’li Francesca) ile 1898’de, ünlü Fransız tiyatro sanatkârı Sarah Bernhardt için yazdığı «Cittâ Morta» (Ölü Şehir) dir.

1908- 1921 arası Gabriele D’Annunzio’nun hayatında edebiyattan çok siyaset bakımından önemli bir devredir. I. Dünya Savaşı’nın başlaması üzerine güçlü söylevler vererek halkı harekete geçirdi, İtalya’nın savaşa katılmasına yol açtı. Kendi de asker olarak çarpıştı, uçak kullandı, uçuş esnasında bir gözünü kaybetti. Savaşla ilgili hâtıralarını, yazılarını «Contro uno e contro tutti» (Birine Karşı Olmak Hepsine Karşı Olmaktır) adı altında 1919’da yayınladı. 1921’de, kör olmaktan dolayı duyduklarını dile getiren Notturno» (Noktürn) adlı kitabı çıktı.

Savaştan sonra İtalya’da gelişen Faşizm hareketine taraftar olduğu, bu arada Faşist denizciler federasyonunu kurarak bu uğurda çalıştığı için 1925’te Mussolini Gabriele D’Annunzio’ ya Monte Nevoso Prensi unvanını verdirdi.

Advertisement


Leave A Reply