Giulio Romano kimdir? Rönesans dönemi İtalyan ressam ve mimar olan Giulio Romano’nun hayat hikayesi, sanatsal kişiliği ve başlıca eserleri hakkında bilgiler.
Kaynak : wikipedia.org
Daha çok Giulio Romano ( Roma , h. 1499 – Mantua , 1 Kasım 1546 ) olarak bilinen Giulio Pippi , 16. yüzyılda yaşamış bir İtalyan ressam , mimar ve dekoratördür. Raphael’in önde gelen bir öğrencisiydi. Tavırcılık olarak tanımlanan stili tanımlamaya yardımcı oldu. Romano’nun çizimleri koleksiyonerler tarafından oldukça rağbet gördü. Çalışmaları sırasındaki gravürler, Maniyerist üslubun Avrupa’ya yayılmasına önemli bir katkı sağlamıştır .
Biyografi
Gençliğinde, Raphael’in çalışmasında genç bir asistan olarak Giulio Romano, ustası tarafından tasarlanan Vatikan Apostolik Sarayı’nın sundurmalarında ve ayrıca papalık saraylarının Raphael Odalarında bir grup figürde birçok fresk üzerinde çalıştı. Raphael’in 1520’deki ölümünün ardından Romano, Konstantin’in Apostolik Sarayı’ndaki hayatıyla ilgili fresklerin yanı sıra Bakire Coronation ve Transfiguration dahil Raphael’in bitmemiş eserlerinin tamamlanmasına yardımcı oldu. Roma şehrinde, Villa Madama’yı Kardinal Julius de’ Medici, daha sonra Papa Clement VII için dekore etti. Romano’nun freskleri, Raphael’in eserlerinin görkeminden ve dingin sadeliğinden yoksundur.
Borgo Ateşi, Vatikan’daki Apostolik Sarayı’ndaki Raphael Odalarındaki fresk (Kaynak : wikipedia.org)
İlk önemli mimari çalışmaları Roma’da yapıldı: Baldasarre Tunni da Pescia için Janiculum tepesinde inşa edilen Villa Lante ( 1518-1521 ) ve Stati – Maccarani Sarayı ( 1521-1524 ) .
1527’de Roma’nın Yağmalanması ve Leo X’in ölümünden sonra Roma himayesi azaldı. Ressam ve tarihçi Giorgio Vasari, Baldassare Castiglione’nin, II. Federico Gonzaga tarafından Romano’nun Mantua Dükalığı için resim, mimari ve mühendislik projeleri yaratması için nasıl gönderildiğini anlatıyor. Romano bu tür teklifleri kabul etti ve kariyerinin geri kalanını Mantua’da geliştirdi.
Devlerin Düşüşü , Palazzo Te , Mantua (Kaynak : wikipedia.org)
Mimari ve fresk resmindeki şaheseri, o şehrin Tè adlı bir banliyösünde yer almaktadır: Olympus adlı topluluk gibi ünlü illüzyonist freskleriyle Mantua Dükleri Palazzo Tè’nin ( 1525 – 1534 ) yazlık ikametgahıdır. Çalışmaları abartılı stili ve vurgusu ile karakterizedir. Palazzo Te, merkezi bir avlu etrafında eklemlenen bir yapıdır ve ana özelliklerinden biri, onu süsleyen çeşitli klasisist motifler ( metoplar , frizler , Lombard bantları , payandalar, columbaria ) arasındaki uyumdur. Orada da Mantua dük sarayının, katedralin yeniden inşasına yardım etti ve ayrıca yakındaki St. Benedict kilisesini tasarladı. Mantua’nın sele eğilimli birkaç bölgesi Romano’nun yönetimi altında kurudu. Dük’ün desteği ve dostluğu onu asla yarı yolda bırakmadı ; Yılda 1000’den fazla duka kazandığı söylenir. Stüdyosu çok ünlü bir sanat okulu oldu.
Vasari, “Vita” da şunları ifade eder : ” V. Charles , Mantua’ya geldiğinde, Giulio, Dük’ün emriyle güzel kemerler, komedi sahneleri ve benzeri görülmemiş şeyler inşa etti; kimse onu maskeli balolar için ya da mızrak şenlikleri, turnuvalar için ilginç kıyafetler yapmak için sevmiyor. bu imparatoru ve orada bulunan herkesi hayrete düşürdü. Mantua şehri için çeşitli zamanlarda tapınaklar, şapeller, evler, bahçeler, cepheler tasarladı ve onları süslemeye o kadar düşkündü ki, kendi inisiyatifiyle kirli yerleri temizledi.“
Romano ayrıca duvar halıları ve zamanın ahlakını çiğnediği için Roma’da hapsedilen Marcantonio Raimondi’nin ustalıkla oyduğu erotik albüm “ I Modi ” yi de tasarladı. 1546’da Aziz Petrus Bazilikası’nın mimarı olarak atandığında Giulio Romano öldü.
Giulio Romano, William Shakespeare‘in bahsettiği tek Rönesans sanatçısı olma ayrıcalığına sahiptir. “Kış Masalı“nın V. Perde, II. Sahnesinde , Kraliçe Hermione’nin heykeli “o nadir bulunan İtalyan usta Julius Romano” tarafından yapılmıştır diye geçer. Romano’nun kendini heykeltraşlığa adamamış olması anlamlıdır.
Madonna ve Çocuk , Galleria Nazionale d’Arte Antica , Roma (Kaynak : wikipedia.org)
Eserleri
- Vatikan Locaları (1519).
- Aziz Stephen’ın Taşlanması ( Santo Stefano , Cenova ): “Giulio bundan daha güzel bir eser yapmadı,” dedi Vasari .
- Domenico del Barbiere resmi oydu, böylece Cenova’da orijinalini hiç görmemiş tasarımcıları etkiledi .
- Borgo’daki Ateş veya Borgo’nun Ateşi , 1514, fresk ( Vatikan’daki Apostolik Sarayında Raphael’in Odaları ).
- Magi’nin hayranlığı , Louvre Müzesi .
- Çobanların Tapınması, pano üzeri yağlı boya, 48 x 37 cm. Kayıp orijinalinizin kopyası. Giovanni Francesco Penni ile işbirliği içinde . Prado Müzesi , Madrid .
- Noli me tangere , panel üzerine yağlıboya, 220 x 160 cm. Kayıp orijinalinizin kopyası. Giovan Francesco Penni ile işbirliği içinde. Prado Müzesi , Madrid .
- Maxentius’a karşı Konstantin Muharebesi veya Milvian Köprüsü Muharebesi olarak da adlandırılır, 1520-1524.
- Madonna ve Çocuk , 1522-1523, Roma, Palazzo Barberini , Galleria Nazionale d’Arte Antica .
- Alegorik Figürler , kalem ve grafit üzerine sepya mürekkep ( San Francisco Güzel Sanatlar Müzesi ).
- Çocuklu Madonna . Uffizi Galerisi, Floransa.
- Devler Salonu , 1532-1535, Palazzo Te’deki freskler, deneysel bir illüzyonist derinlik uygular, burada grotesk bir şekilde çarpıtılmış figürler ve görkemli mimarinin çöküşü, izleyicinin kalıntıların altına gömüleceği ve onun tarafından emileceği izlenimini verir.
- Titus ve Vespasian’ın Zaferi , 1537, Louvre Müzesi.
Kaynak – 2
Giulio Romano İtalyan ressam ve mimarıdır (Roma 1493-Mantova 1546). Raffaello‘nun öğrencisiydi. 1511’den başlayarak Stanza dell’Eliodoro’nun resimlerle süslenmesinde onunla birlikte çalıştı. Raffaello‘nun ölümünden sonra (1520), onun planlarına göre Vatikan’da Sala di Constantino’nun resimlerini yaptı (1520-1524). 1524’te Mantova Dükü Frederico II. Gonzaga’nın saray ressamı ve mimarı oldu. Montava’da en büyük eseri olan Palazzo del Te’nin yapım ve süslemesini gerçekleştirdi (1525-1535). Raffaello’nun Villa Madama’sından ve antik Roma yapılarından esinler taşıyan bu sarayın cephelerinden birinde, daha sonra Palladio üslubunun tipik motifi olan kemerleri kör kemerler biçiminde sıraladı. Yapının iç süslemesinde çoğunlukla e–tik konuları işlediği freskolara (Amor ve Psyche) yer verdi. Daha sonra aynı kentteki Dükalık Sarayı için bir avlu (yaklaşık 1544) ve Mantova Katedralini (yaklaşık 1545) tasarladı.
Romano’nun sanatı, Raffaello‘nun geç dönem üslubundan ve antik sanattan etkilenerek maniyerizm (yapmacıkçılık) doğrultusunda gelişmiş ve sanatçı bu akıma giren ilginç eserler vermiştir.
