Hector Berlioz kimdir ve ne yapmıştır? Ünlü Fransız bestecisi olan Hector Berlioz’un hayatı ve eserleri hakkında bilgi.
Kaynak: commons.wikimedia.org
Hector Berlioz
Hector Berlioz (11 Aralık 1803, La Côte-Saint-André, Fransa – 11 Aralık 1803, La Côte-Saint-André, Fransa)
Ünlü bir Fransız bestecisidir. Grenoble yakınında La Cote-Saint-Andre’de doğmuştur. Ailesi tarafından tıp öğrenimi için Paris’e gönderilmişti, 22 yaşında konservatuara devama başladı. Aynı yıl ilk eseri olan büyük bir «dua»yı besteledi, kısa bir süre sonra okulu bıraktı, hayatını kazanmâk için muhtelif işlerde çalıştı. 1828′ de «Waverley» adlı konser uvertürüyle sanat çevrelerinin dikkatini çekti, 1830’da tamamladığı «Symphonie fantastique» le müzikte yeni bir tarzın doğumunu sağladı, üstün kabiliyetini kabul ettirdi.
Aynı yıl tekrar konservatuvara döndü, «Sardanapale» adlı kantatla Roma Armağanını kazandı. İtalya’dan, «Kral Lear» ve «Symphonie fantastique» in devamı olan «Lelicou le retour a la vie» (Lelio yahut hayata dönüş) adlı iki büyük eserle döndü.
Berlioz sanat çalışmaları yanında önce «Gazette musicale de Paris», daha sonraları «Journal des Debats» daki yazıları ile müzik eleştiricisi olarak da tanınmıştı. 1839 yılında konservatuvara öğretmen olarak girdi, 1852’den sonra aynı okulun kütüphanecisi oldu, 1856’da Fransız Akademisi üyeliğine seçildi.
XIX. yüzyılın müziğine yön verenlerden biri de şüphesiz Hector Berlioz’dur. Genç yaşından itibaren bilhassa Gluck ve Beethoven’e büyük sevgi ve hayranlıkla bağlanmış, romantizmin etkisinde kalmış, geniş fantezisi onu sanatında yeni şekil yapılara götürmüştür. Bunların en önemlisi «programlı müzik» denilen ve «bir haleti ruhiyeden ziyade bir hikâye anlatan müzik parçası» nevidir.
Ayrıca, fikirlerini ifade yönünden değişik imkânlar aramaktan çekinmemiş, zengin çalgı toplulukları ile modern orkestrasyonun kurucusu olmuştur. Bu alandaki görüşlerini «Traite d’instrumentation» adlı öğretim kitabında belirtmiştir. Gayet iyi bir yazar olan Berlioz çağının sanat ve müzik hayatı hakkında değerli bilgiler veren bazı kitaplar yazmıştır. Hâtıraları iki cilt halinde ölümünden sonra yayınlanmıştır. Adı geçenlerden başka diğer Önemli eserleri şunlardır: Viyola ve orkestra için «Harold en İtalie» (1834), «Benvenuto Cellini» (opera) ve aynı eser için «Roma Karnavalı» (uvertür, 1838); Orkestra, koro ve teganni solosu için «Romeo et Juliette» (senfoni, 1839); «La Damnation de Faust» (dramatik efsane, 1846); «İsa’nın Çocukluğu» (oratoryo triyolojisi, 1854); «Bâatrice et Bendict» (komik opera, 1862); «Les Troyens» (iki operalık seri, 1863).
Kaynak 2
Hector Berlioz; Fransız bestecisidir (la Côte-Saint Andre 1803 – Paris 1869).
Tıp öğrenimi için Paris’e gönderildiyse de üniversiteyi bırakıp Paris Konservatuvarı’na girdi (1826). Burada Lesueur’ün ve Reicha’nın öğrencisi oldu. 1830’da konservatuvarın Roma Ödülü’nü kazandı. Aynı yıl bestecinin ünlü eseri Symphonie Fantastique (Fantastik Senfoni) tamamlandı. Özyaşamsal özellikler taşıyan eserinde romantik “programlı müzik” türünün ilk örneğini gerçekleştirdi. Bir sanatçının ulaşılmaz sevgilisine olan delice tutkusunu konu alan senfonide “idée fixé’ (sabit fikir) adını verdiği bir melodi her bölümde yinelenmekte ve sevgiliyi anlatmak istemektedir. Sayısı artırılmış çalgılar ve yeni renklerle başarılı bir orkestralama ürünü olan eser, bu alanda çığır açtı. Düşüncelerini ve eserlerini İtalya, Almanya, Rusya ve Avusturya gezilerinde başarıyla tanıtmasına karşın sanatçının değeri Fransa’da uzun süre anlaşılamadı. 1839-1869 arasında Paris Konservatuvarı’nda kütüphaneci olarak çalıştı. Ancak ölümünden sonra üne kavuştu. Etkileri Liszt, Çaykovski ve Strauss üzerinden Şostakoviç’e kadar uzanır.
Eserleri
Öteki ünlü eserleri: Senfoniler: Harold en Italie (Harold İtalya’da) 1834; Romeo et Juliette (Rome ve Jülyet) orkestra, koro ve solo için “dramatik” senfoni, 1839; Ruquiem (Cenaze Duası) 1837; la Damnation de Faust (Fa-ust’un Lanetlenmesi) 1846; l’Enfance du Christ (İsa’nan Çocukluğu) oratoryo trilojisi, 1854.
Operaları: Benvenuto Cellini, 1838 (aynı eserde Roma Karnavalı üvertürü), les Troy ens (Troy alılar) 1863; Béatrice et Bén diet (Béatrice ve Bénédict) 1862. Traite d’Instrumentation (Orkestralama Yöntemi) 1844 adlı bir de kitabı vardır.
