Hicret ne anlama gelir? Hicret kelimesinin terimler sözlüklerindeki anlamı, deyimler ve birleşik kelimelerin anlamları nedir?
Hicret
Hicret
- Göç
- İslam takviminde tarih başı sayılan Hz. Muhammed’in Mekke’den Medine’ye göç etmesi
“Hicretten yüz elli yıl sonra.”
hicret etmek
- göç etmek
Hicret Hakkında Bilgiler
Hicret, 622 yılında İslam peygamberi Hz. Muhammet(s.a.v) ve takipçilerinin Mekke’den Yathrib’e göçü veya yolculuğudur, daha sonra onun tarafından Yathrib ismi Medine’ye döndürülmüştür. 622 Haziranında, kendisine suikast düzenlenmesi konusunda uyarıldı. Mekke’de, Mekke’nin 320 km (200 mil) kuzeyindeki Yathrib’e göç ettti ve ona Ebu Bekir eşlik etti. Yathrib kısa bir süre sonra Madīnat an-Nabī (Arapça: مَدينة النّبي, kelimenin tam anlamıyla “Peygamberin Şehri”) olarak değiştirildi. Ancak daha sonra sadece şehir anlamına gelen “Medine” ismi verilmiştir.
Hicret ayrıca sık sık, 19 Nisan 622’de Julian takvimin denk gelen İslami takvimin başlamasıyla tanımlanır.
İlk Hicri 615 ya da Rajab (Eylül-Ekim) 613’e tarihlenir ve Hz. Muhammet(s.a.v) tarafından Mekke’de zulümden kaçmaları için danışmanlık yapan bir grup Müslüman, günümüz Etiyopya ve Eritre’de bulunan Aksum İmparatorluğu’nun Hıristiyan hükümdarının (Negus) mahkemesine geldiğinde Ashama ibn-Abjar. Hz. Muhammet(s.a.v)’in kendisi bu göçe katılmadı. O yıl, takipçileri Mekke’nin Arap kabilesine geri getirmeleri için Etiyopya’ya elçiler gönderen Kur’an-ı Kerim’den kaçtı. Ancak, Negus onları geri göndermeyi reddetti.
Mekke’de, 620 hac sezonunda Hz. Muhammet(s.a.v), Medine’den Banu Khazraj’ın altı adamıyla tanıştı, onlara İslam öğretilerini önerdi ve Kuran’ın bazı bölümlerini okudu. Bundan etkilenen altı kişi İslam’ı kucakladı ve 621 Hac’da beşi de onlarla birlikte başkalarını da getirdi. Bu on iki kişi Hz. Muhammet(s.a.v)’e Medine’deki İslam’ın kademeli olarak gelişmesinin başlangıcı hakkında bilgi verdi ve Hz. Muhammet(s.a.v)’in eline resmi bir sadakat sözü verdi.
Onu peygamber olarak kabul etmeye, tek bir Tanrı’ya ibadet etmeye ve hırsızlık, zina gibi günahlardan vazgeçmeye söz verdi. ve cinayet. Bu “Akabe’nin İlk Rehni” olarak bilinir. Hz. Muhammet(s.a.v) onların isteği üzerine Mus‘ab ibn ‘Umair’i onlara İslam’ın talimatlarını öğretmek için gönderdi. Biyografiler, Mus`ab ibn `Umair’in İslam’ın mesajını vaaz etme ve insanları Medine’de İslam’ın şemsiyesi altına getirmedeki önemli başarısını kaydetti.
Ertesi yıl, 622 hacında, Medine’den yaklaşık 75 Müslüman Banu Aws ve Khazraj’dan oluşan bir heyet geldi ve resmi vaatleri yeniden düzenlemenin yanı sıra, Hz. Muhammet(s.a.v)’in göç edeceği takdirde tam destek ve korunmasını sağladılar. topraklarına. Düşman kabileler arasında uzlaşmak için hakem olarak Medine’ye gelmeye davet ettiler. Bu, “El-Aksabah’ta ikinci rehin” olarak bilinir ve kendisinin ve takipçilerinin Medine’ye göç etmesinin önünü açan ‘politik-dini’ bir başarıydı. Vaatlerin ardından Hz. Muhammet(s.a.v), takipçilerini Medine’ye göç etmeye teşvik etti ve iki ay içinde Mekke Müslümanlarının neredeyse tamamı Medine’ye göç etti.
Yedinci yüzyılın başlarında Medine’de iki tür nüfus vardı: Yahudi ve putperest Araplar. Oradaki Yahudilerin üç ana klanı vardı: Banu Qaynuqa, Banu Nadir ve Banu Qurayza. Arap putperestlerin iki kabilesi vardı – Banu Aws ve Khazraj. O zaman, orada Yahudiler büyük yerleşimleri ve devasa malları ile üst ellere sahipti. Hz. Muhammet(s.a.v) ve 620’de Medine’den altı adam arasındaki karşılaşmadan önce, Aws ve Khazraj arasında, Buath Savaşı olarak bilinen, her iki tarafın önde gelen birçok insanının öldüğü ve Yathrib’in düzensiz bir durumda kaldığı bir savaş vardı.
Hukukun ve düzenin korunması için geleneksel kurallar işlevsiz hale geldi ve işler üzerinde önemli bir otoriteye sahip tarafsız bir adam olmadan istikrar olası görünmüyordu. Pagan Medine Arapları Yahudilere yakın yaşarken, kutsal yazıları hakkında biraz bilgi edindiler ve Yahudilerin gelecekteki bir peygamberin gelmesini bekleyenleri duymuşlardı. Bu bilgiden ötürü, bir hakem ihtiyacı ile birlikte ele alındığında, 620 hac sezonunda Hz. Muhammet(s.a.v) ile tanışan altı adam mesajını kolayca kabul ettiyse, Yahudiler onlara bir yürüyüş yapmalılar.
