Ülkeler Rehberi Hindistan – Hindistan ile ilgili bilgi, başkenti, ekonomisi, bayrağı, komşuları, coğrafi konumu hakkında bilgi
Kaynak: pixabay.com
Hindistan;
- Yüzölçümü: 3.287.530 kilometrekare
- Başkenti: Yeni Delhi.
- Dil: Hintçe, İngilizce, Bengalee, Urduca, Marathi, Bihari, Tamilce, vb. Ülkenin resmi dili Hintçe (Urdu), nüfusun % 30’unun ana dili olup, 6 kuzey devletinde yaygın olarak konuşulur. Hintçe’nin çok çeşitli lehçeleri vardır. 1965’e kadar Hintçenin yanı sıra resmi dil olan İngilizce, o dönemden bu yana ortak dildir. Eyaletlerde bölgesel dillere eşit hak tanınmış olup, 15 ana ve bölgesel dilin konuşulması serbesttir. 24 bağımsız dil, 720’yi aşkın lehçe, 23 boy dili ve Deragari yazısı öteki iletişim araçları arasında sayılabilir. Yazı çeşitlerinin farklılığı, Hintçenin bu dili konuşmayan topluluklara zorla benimsetilmek istenmesi, iletişimsel güçlükler yaratmakta, çatışmalara yol açmaktadır.
- Din: Hindu (% 80.3), Müslüman (% 11; % 8 Sünni, % 3 Şii), Hıristiyan (% 2.4), Sih (% 1.1), Budist, ateşe tapanlar, Cayniler (% 0.5). Nüfusun % 80.3’ü Hindu, % 11’i Müslümandır. Bu iki ana din topluluğunun yanı sıra, geri kalan % 2.4’lük grubu Hristiyanlar (yarısından çoğu Katolik), Sihler, Budistler, ateşe tapanlar, Yahudiler, Cayniler oluşturur. Dinler açısından görülen çeşitliliğe felsefi görüşler de eşlik eder. Laik bir devlet olan Hindistan’da, Müslümanlar, Hindular, Sihler arasında zaman zaman meydana gelen çatışmalarda, çok sayıda insan ölmekte, yaralanmaktadır.
- Para birimi: 1 Hindistan rupisi = 100 paysa.
- Başlıca kentleri: Bombay, Kalküta, Madras, Bangalore, Haydarabad, Ahmedabad, Kanpur, Nagpur, Luck-now, Poona, Surat, Caypur, Indore Bhopal, Vadodara, Ludhiana, Kalyan, Haora, Madurai, Benares (Varanasi), Patna, Agra, Allahabad.
Güney Asya’da devlettir. Kuzeyden Çin, Nepal, Bhutan; doğudan Myanmar Birliği (eski Birmanya), Bangladeş, Bengal Körfezi; güneyden Hint Okyanusu, batıdan Umman Denizi ve Pakistan ile çevrilidir. Hindistan Yarımadası’nın büyük bölümünü kaplayan, kuzey yarımkürede yer alan ülke, 8°4′ ve 37°6′ kuzey enlemleriyle, 68°7′ ve 97°25′ doğu boylamları arasında yer alır. Kıyı şeridinin uzunluğu 6.100 km’ye ulaşan ülkenin kuzey-güney arasındaki en büyük uzaklığı 3.214 km, doğu-batı arasında 2.933 km’dir. Nüfus yoğunluğu açısından dünyanın ikinci kalabalık, yüzölçümü yönünden yedinci büyük ülkesidir. Hindistan, 25 federal devlet (eyalet), 6 birlik toprağından oluşur (19970). Sınırlarının içinde Lakkadiv ve Andaman adalarını da barındıran ülke, 1949’dan bu yana Bhutan Krallığı’nı koruması altında tutmaktadır.
Kaynak: pixabay.com
Yüzey Şekilleri:
Himalayalar‘ dan güneye doğru uzanan üçgen biçiminde bir yarımadayı içeren Hindistan, Yakındoğu ile Uzakdoğu’yu birbirinden ayırır. Büyük dağlık kuşak, İndus-Ganj Ovası, çöl bölgesi ve Güney Yarımadası ülkenin başlıca bölgelerini oluşturur. Gondvana Kıtası’ndan kopmuş bir kratogen olan yarımadanın kuzeyi Himalayalar ile çevrilidir. Dünyanın en genç ve en yüksek sıradağları olan Himalayalar, birbirine koşut sayılabilecek üç dağ zincirinden oluşur. Aralarında büyük vadi ve yaylaların yer aldığı sıradağlar da dünyanın en yüksek tepesi bulunur. Yükseklikleri 8,000 m’yi aşan bu dorukların başında Godwin Austen Dağı (8.611 m), Kançencanga (8.598 m) ve Nanga Parbat (8.126 m) gelir. Dünyanın en yüksek noktası olan Everest Tepesi (8.848 m), Nepal-Tibet sınırındadır. Hindistan’ın en yüksek noktası, Nanda Devi 7.817 m yüksekliğindedir. Uzunluğu 2.500 km’yi bulan sıradağların genişliği kuzeybatıda 280 km, doğuda 150 km’dir. İndus-Ganj-Brahmaputra ırmak sistemlerinin havzalarının oluşturduğu İndus-Ganj Ovası’nın (240.000 km2) uzunluğu 2.400 km’dir. Himalayalar ile aynı dönemde oluşan ova, alüvyonlu topraklarla örtülüdür. Dünyanın en yoğun nüfuslu bölgelerinden biri olan düzlük, Dekkan Yaylası ile Himalayalar arasındaki alanı kaplar.
İndus-Ganj Ovası’nın güneybatısını kaplayan Tar Çölü, batık yanmada masifinin kaya katmanlarının uzantısı görünümündeki tepelerin yer aldığı bir alandır. Fazla yüksek sayılmayacak bir kesimde uzanan bölge, büyük ölçüde kıraçtır. Doğu Gatlar ve Batı Gatlar’ın çevrelediği Güney Yarımadasında yükselti 460-1.220 m arasında değişir. Yarımadanın başlıca yüzey şeklini oluşturan Dekkan Yaylası’nın güneybatısını Aravalli Dağlan kuşatır. Kuzeybatıya doğru giderek alçalan yaylanın en yüksek noktası Güney Gatlar’daki Anai Mudi’dir (2.695 m). Bölgede Batı Gatlar ve Umman Denizi arasında dar kıyı ovaları şeridi, Doğu Gatlar ve Bengal Körfezi arasında geniş bir kıyı düzlüğü uzanır. Ülkedeki ırmak sistemleri Himalayalar‘dan doğanlar, Dekkan Yaylası’ndakiler, iç kesimdeki akaçlama havzasına bağlı bulunanlar ve kıyı akarsulan biçiminde dağılım gösterir. Başlıca ırmaklar, Brahmaputra, Ganj, Godavari, Krişna, Narmada, Mahanadi ve Tapi’dir. Himalayalar Bölgesi ırmakları, karla beslendiklerinden yıl boyunca akarlar. Dekkan Yaylası ve kıyı ırmakları kurak mevsimde kaybolurken, iç kesimdeki akaçlama havzası ırmaklarının akış yönünden geçici bir özellik taşıdığı görülür.
İklimi:
Tropikal muson ikliminin egemen olduğu Hindistan’da, yıl boyunca genellikle sıcak, soğuk, nemli mevsimler birbirini izler. Sıcak mevsimde zaman zaman rüzgârlı havalar, toz fırtınaları görülür. Nem oranının ve sıcaklığın büyük ölçüde yükseldiği bu mevsimde, şimşekli fırtınalar sıcaklığı düşürür. Muson yağmurlarının patlak verdiği nemli mevsimde taşkınlar; kuraklığın en yoğun biçimde yaşandığı soğuk mevsimde, kuzeyde zaman zaman fırtınalar görülür. Yağışlar zaman dağılımı açısından düzensizdir. En çok yağış alan bölgeler yılda (2.000 mm’ nin üzerinde) Assam ve çevresi, Batı Gatlar, bitişik kıyı şeridi bazı kesimleri dolayında toplanmıştır. Ülkenin yanmada kesiminin doğusundaki geniş bir kuşak yılda 1.000-2.000 mm, Pençap ovalarından Dekkan’ın batısına doğru uzanan bölge 500-1.000 mm yağış alır. Hindistan’da yıllık ortalama yağışın 65 mm’yi aşmadığı (Racastan’ ın batı ucu ve 10.800 mm’yi geçtiği (Cherrapunji) yöreler de vardır. Ülkenin büyük bölümünde yağışlar haziran-eylül arasında, Tamil Nadu’da ise ekim-aralık arasında görülür. İç kesimlerde ve kuzeye doğru gidildikçe sıcaklık farkları artar. Mart-haziran döneminde yaşanan sıcak mevsimde sıcaklık en yüksek düzeye ulaşır ve mevsimde orta ve kuzey bölgelerde sıcaklık 42°C’ye kadar yükselir. Yüksek dağlann ve kuzeybatı kesiminin dışında sıcaklığın 0°C’nin altına düştüğü seyrek görülür. Pencap’ta en düşük ocak ayı ortalama sıcaklığı 13°C’dir.
Bitki Örtüsü ve Hayvanlar:
Eski çağlarda büyük bölümü ormanlarla örtülü olan ülkede, hayvan otlatma, tarım alanları açma, yangınlar gibi nedenlerle ormanlık bölgelerin çoğu yok olmasına karşın, yine de 75 milyon hektar orman alanı vardır. Bol yağış alan bölgelerde tropikal yağmur ormanları, kurak kesimlerde ise dikenli çalılar yaygındır. Yağışların 2.000 mm’ yi aşmadığı, 500 mm’nin altına düşmediği kesimlerde ise yaprak döken ve her mevsim yeşil kalan ağaçlarla tropikal muson ormanları görülür. Muson ormanları söğüt, kavak, sandal ağaçlarından oluşur. İklim koşullarıyla bağlantı göstermeyen bitki türleri de yetişir. Savanlar, akasyalar, mangrov ormanları, palmiye türleri, bambu ağaçlan ve kauçuk, kahve, çay plantasyonları bunlar arasında sayılabilir. Günümüzde ormanlık alanlar koruma altına alınmış olup, bu bölgelerin genişletilmesine çalışılmaktadır. Tükenmekte olan bitkilerin örnekleri ise botanik bahçeleri ve ulusal parklarda saklanmaktadır.
İklim ve fiziksel koşulların çeşitliliği nedeniyle doğal yaşam büyük zenginlik gösterir. Hindistan’da yaşayan canlılar arasında yaklaşık 500 tür memeli, 2.100 tür kuş, 30 bin tür böcek, pek çok balık ve sürüngen sayılabilir. Başlıca memeli hayvanlar arasında Asya fili, gergedan, yaban mandası, bizon, geyik, antilop türleri, kaplan, panter, Hint çitası, Asya aslanı, yabandomuzu, ayı türleri yer alır. Ormanlar, nemli topraklar tavuskuşu, sülün, kaz, ördek, muhabbetkuşu, güvercin, turna gibi kuşların yaşam bölgeleridir. Ulusal parklar, hayvanat bahçeleri, yaban hayvanlarını koruma alanları, doğal yaşamın geleceği açısından büyük önem taşır.
Kaynak: pixabay.com
Ekonomi:
Tarım: Günümüzde tahıl üretim alanlarının 1/3’ünde pirinç ekimi yapılır. Başta pirinç ve buğday olmak üzere, verimin artırılması için, Hindistan Tarım Araştırma Konsey i’ne bağlı 41 enstitü, 7 ulusal araştırma enstitüsü, 23 ziraat fakültesinde sürekli yeni tarımsal projeler geliştirilmektedir. Tahıllar, şekerkamışı , yağlı tohumlar, pamuk, jüt, mısır, baklagiller, çay, öteki öneli tarımsal ürünlerdir.
Hayvancılık: İnek, koyun, domuz, manda, keçi, at, eşek, katır, başlıca hayvan varlığını oluşturur, inek sayısının bu denli çok oluşu, ineğin, Hindu dininde kutsal sayılması, yenmesinin günah oluşudur. Yıllık balık üretiminin, 1.75 milyon tonu denizlerden, geri kalanı ırmak ve göllerden elde edilir.
Doğal Kaynaklar: Yeraltı kaynakları açısından zengin bir ülke olmasına karşın, demir filizi dışında, metaller, petrol ve fosfat üretimleri, tüketimi karşılamaktan uzaktır. Ülke, dünyanın 4. büyük kömür rezervlerini içerir. Bihar, Batı Bengal, Madhya Pradeş ve Andhra Pradeş eyaletlerindeki ocaklardan yılda 143 milyon ton kömür çıkarılır. Tamil Nadu, Rajastan ve Gucarat eyaletlerinde linyit üretim 13 milyon tondur. Yıllık üretim 49 milyon ton yüksek nitelikli demir filizi; Bihar, Orissa, Madhya Pradeş, Goa, Tamil Nadu ve Andhra Pradeş eyaletlerine dağılmıştır. Rezervlerin 8 milyar ton olduğu saptanmıştır. Mangan, boksit, bakır filizi, krom, altın, ham petrol, doğal gaz, öteki önemli doğal kaynaklardır.
Kurşun, çinko, gümüş, manyezit, dolomit, alçıtaşı, fosfor üretimleri küçük boyutlardadır. En zengin petrol yatakları; Assam, Gucarat eyaletleri ve Kambay Körfezi’ndedir. Hindistan topraklarının, % 38’i ekili olup, % 18’i ormanlarla kaplıdır. Toprakların verimlilik oranı düşük, ormanlar dağınıktır. 3/4’ü koruma altına alınan ormanların, % 95’i devletin elindedir. 6 milyon hektarlık tik, 5.5 milyon hektarlık sal ağaçlıkları ve 2.5 milyon hektarlık iğne yapraklılar değreli ağaç türleridir.
