İslam tarihinin en önemli antlaşmalarından birisi olan Hudeybiye Antlaşması ile iligli bilgiler. Hudeybiye antlaşması nasıl, ne şekilde ve ne zaman yapılmıştır.
Hz. Muhammed (sav.), Hicretin 6. Yılı 628’de yani Hendek savaşından bir yıl sonra Mekke’ye yakın bir konumda bulunan Hudeybiye köyünde Mekkeli Müşriklerle bir antlaşma yapmak durumunda kalmıştı. Çünkü Mekkeliler, Hz. Peygamberi ve 1500 kişilik Müslüman kafilesinin Umre ve Kâbe’yi ziyaret etmesini istemiyor ve izin vermiyorlardı. Oysa Peygamberimiz onlara “Biz savaşmak niyetiyle buraya gelmedik, ziyaret maksadıyla geldik. Gelin sizinle sulh yani antlaşma yapalım” teklifinde bulundu.
Hz. Muhammed (sav.) Mekkelilerle antlaşma yapmak için bazı arkadaşlarını elçi göndermek istemişse de en sonunda Hz. Osman (r.a.) gönderilmiş ve onu tutup bırakmamışlardı. Hatta öldürüldüğü haberi de gelmiş idi.
Savaş olacağı ihtimali göz önüne alınarak Peygamberimiz, ashabından “İslam’a bütün varlıklarıyla bağlı kalacaklarına ve bu uğurda bütün kuvvetleriyle mücadele edeceklerine” söz verip biat ettiler. Bu sözleşmeye “Hudeybiye biati” ya da “Rıdvan biati” denilmiştir.
Bu sözleşme Mekke’de işitilince derhal Hz. Osman serbest bırakılmış, antlaşma yapmak için de Süheyl b. Amr başkanlığında bir heyet gönderilmiş ve Hudeybiye Antlaşması yapılmıştır.
Hz. Muhammed üç gün daha orada kaldıktan sonra, Kabe’yi antlaşma gereği o yıl ziyaret edemeden orada kurbanlıklarını kesmiş, tıraş olmuş ve Medine’ye geri dönmüşlerdir.
Hicretin 7. Yılında Ka’be’yi ziyaret etmişlerdir. Bu ziyaretten bir yıl sonra da Mekke’nin feth olunacağı Müjdesi Müslümanlara Nasr suresi ile verilmişti.
Hudeybiye antlaşması henüz iki yılını doldurmamış idi ki, Mekkeliler bu antlaşma şartlarını bozup, Müslümanlarla ittifak eden Huzaalılara saldıran Bekiroğullarını desteklemişlerdir.
Hz. Peygamber, bunun üzerine Mekke’ye bir elçi gönderdi ve şu üç şartı onlara bildirdi;
- Öldürülen Huzaalıların kan bedelinin sahiplerine ödenmesi;
- Mekkelilerin, Bekiroğulları kabilesini himaye etmekten vaz geçmeleri;
- Bu iki teklif kabul edilmez ise, Hudeybiye antlaşması yok sayılacaktır. Ancak önce direnen Mekkeliler, daha sonra Ebu Süfyan’ın Medine’ye gelip yeni bir antlaşma yapmak istemesi de sonuçsuz kalmıştır.
