Hüseyin Cahit Yalçın Hayatı

0
Advertisement

Hüseyin Cahit Yalçın Kimdir? Hüseyin Cahit Yalçın hayatı, biyografisi, eserleri, hakkında bilgi.

Hüseyin Cahit Yalçın Hüseyin Cahit Yalçın; yazardır (Balıkesir 1874-İstanbul 1957).

Mülkiye’yi (SBF) bitirdiği yıl (1896) Servetifünun topluluğu oluşum başlangıcındaydı; daha önce Ahmet Mithat hayranlığıyla edebiyata yönelip ilk romanını yazmış (Nadide, 1892) olduğu için bu birikime uzak kalamadı; Servetifünun dergisinde öyküler yayımlarken kendi edebiyat beğenilerini savunan, eski edebiyat yanlılarına kafa tutan eleştirel yazılar hazırladı, fıkralar, düzyazısıyla şiirsel anlatılar da yazdı. Asıl geçimini öğretmenlik ve yöneticiliklerle sağlarken (Vefa, Mercan idadilerinde) politikaya kaydı, İkinci Meşrutiyet ile yerini saptamış oldu: Tanin (gazete, 1908). Böylece kişiliğinden kalan ilk değerler edebiyatla, sonraki aşamalarının ürünleri siyasetle ilgili oldu.

Başlıca eserleri: Hayat-ı Muhayyel (Düşsel Yaşam) 1899, Hayat-ı Hakikiye Sahneleri (Gerçek Yaşam Görünümleri) 1910. Çeşitli yayın organlarında yayımlanıp kitaplaşan anıları, günün diline ve gerekli açıklamalarına Rauf Mutluay’ın emeğiyle kavuştu: Edebiyat Anıları, 1975 (Edebi Hatıralar, 1935), Siyasal Anılar, 1976. (gazete tefrikaları). İkinci Meşrutiyet döneminde milletvekilliği yaptı, Malta sürgünlüğünden sonra (1919-1922) Tanin i yeniden çıkardı (1922-1925), siyasal çatışmalar yüzünden Çorum’da sürgün kaldı (1925-1926), önemli sayılan Fikir Hareketleri dergisini çıkardı (1933-1940), son yıllarında yine milletvekili (1939-1950) ve Ulus gazetesi başyazarıydı (1948 sonrası). Çeviri ve derlemelerini ‘Oğlumun Kütüphanesi’ dizisinde yaymıştı.

Edebi Hâtıralar, yazarın edebiyatçı kişiliğiyle ilgili anıları. Yazar çocukluğundaki edebiyat sevgisinin kökenini açıklayarak başladığı anılarını, ilk romanı Nadide’yi (1892) nasıl hazırladığını anlatarak sürdürür. Fransız kültürünün etkilerini, Mülkiye öğrenciliğini, basın yaşamına girişini, memurluklarını, Servet-i Fünun dergisini, gazetecilik tartışmalarını, başka dünyalar düşünü, Edebiyat-ı Cedide kitaplığını ayrıntılarıyla sergiler; Tevfik Fikret ile Mehmet Rauf için dostluk portreleri çizer, Servetifünun dergisinin kapatılmasıyla (1901) edebiyatçılık yaşamının sona erdiğini sezdirircesine konusunu İkinci Meşrutiyet’in ilk günlerinde bitirir.

Advertisement

Leave A Reply