Emevi hanedanının kurucusu olan ve dört büyük halifeden sonraki halife olan I. Muaviye hayatı hakkında bilgilerin yer aldığı sayfamız.
I. Muaviey (d. 602 – ö. 6 Mayıs 680), Emevî İmparatorluk hanedanının kurucusu, Arap tarihinin en büyük siyasi dehalarından biridir. Ebu Sufyan’ın oğludur; dedesinin babası «Umeyye» adını taşıdığı için bu Kureyş ailesine «Emeviler» denilmiştir. Bu ailenin Mekke’de çok sözü geçerdi.
Muâviye, uzun müddet Hz. Peygamber’e muhalefet etmişti. Peygamber’in son yıllarında (630’da) İslam dinini kabul etti, Hz. Muhammed’in katibi oldu.
Hz. Ömer 640’ta Muâviye’yi Suriye genel valiliğine atadı. Muaviye Şam’a yerleşti. Halife oluncaya kadar 21 yıl bu görevde kaldı. Aynı aileden olan Hz. Osman devrinde (644-656) nüfuzu olağanüstü arttı. Kıbrıs’ı fethetti. Anadolu seferlerinde bulundu.
Hz. Ali halife seçilince, Muâviye, önce gizli daha sonra da açık bir muhalefete başladı. Hz. Ali’nin halifeliğini kabul etmiyordu. Onun öldürülmesinden sonra fiilen halife oldu. İslam imparatorluğunun başkentini Şam’a aldı, Emevî hanedanını hilafet hanedanı olarak kabul ettirdi. 18 yıl büyük bir kudretle saltanat sürdü, öldükten sonra yerine oğlu I. Yezit, ondan sonra da bunun oğlu II. Muaviye (683-684) geçmiştir.
Büyük bir hatip olan Muaviye, siyasette her türlü davranışı meşru görmek suretiyle İslam ahlakına pek uymayan bir yol tuttuysa da, devlet adamı olarak, büyük işler başarmıştır. Emeviler’in hiçbiri onun dehasını gösterememiştir.
