Oğlanlar Şeyhi olarak da bilinen İbrahim Efendi kimdir ve ne yapmıştır? İbrahim Efendi hayatı, biyografisi, şiirleri ve eserleri hakkında bilgi.
İbrahim Efendi
İbrahim Efendi; (Oğlanlar Şeyhi), Olanlar Şeyhi İbrahim olarak da bilinir (d. 1591, Eğirdir -ö. 1 Mart 1655, İstanbul), vahdet-i vücut (varlığın birliği) felsefesini işleyen şiirleriyle tanınmış Osmanlı mutasavvıftır.
Eğirdirli bir tüccarın oğluydu. Genç yaşta İstanbul’a giderek Eğrikapı’daki Halveti tekkesi şeyhi Hakikizade Osman Efendi’ye bağlandı. Yedi yıl onun yanında kaldıktan sonra Aksaray’da Halveti tarikatından Gavsi tekkesine şeyh oldu. Halifelerinden Gaybi Sunullah’ın Sohbetname’sinden anlaşıldığına göre, İbrahim’in bir sözü üzerine atası Tap-tap Şah Ali “bu oğlancık şeyhtir” demiş ve İbrahim bundan sonra “Oğlanlar Şeyhi” olarak anılmaya başlamıştır, İbrahim’in divan edebiyatı kurallarına uymayan az sayıda gazeli ve aruzla yazılmış kasideleri vardır. “Olmuşam” adlı redifli kasidesinde Ebu Hanife’ye, Emevilere ve Abbasilere ağır sözler söyleyerek Şiiliğe yakınlık duyduğunu göstermiştir. Hece ölçüsüyle yazdığı ilahilerinde Yunus Emre’nin etkisi görülür. En tanınmış yapıtı olan Dil-i Dana adlı kasidesi Melamiler arasında kutsal sayılır. Ölümü konu alan ve tekkelerde okunan Devriye’si de ünlü yapıtlanndandır. Divan’ından başka Tasavvufname ya da Vahdetname adlı mesnevi biçiminde bir risalesi vardır. Bazı kaynaklar Müfid-i Muhtasar adlı bir başka risalesinden de söz ederler.
