Edebiyatta idil nedir? İdil şirin konusu ve özellikleri nelerdir? Edebiyatta idil hakkında bilgi.
İdil (Şiir)
İdil (Yunanca eidyllion: “küçük resim”), kır ya da köy yaşamını anlatan, yer yer bir manzarayı betimleyen ya da çağrıştıran kısa şiirdir. Antik Çağda terim, basit konuları işleyen ve doğa betimlemelerine yer veren kısa pastoral şiirler için kullanılıyordu. Pastoral şiir, İÖ 3. yüzyılda İskenderiye şiir okuluna bağlı Theokritos, Bion ve Moskhos gibi şairlerce geliştirildi. Theokritos’un Eidyllia (İdiller) adlı yapıtı, bu tür şiirlerin yaygınlaşmasında önemli rol oynadı.
İdil terimi, Rönesans’ta yeniden canlandırıldı. Bu dönemin bazı şairleri, öykülü pastoral şiirleri diyalog biçimindekilerden ayırabilmek için idil sözcüğüne başvurdular. Sözcüğün yaygın bir kullanım kazanması ise, 19. yüzyılda Victor-Richard de Laprade’ ın Idylles héroïques (1858; Kahramanlık İdilleri) ve Alfred Tennyson’ın Idylls of the King (1859; Kralın İdilleri) adlı yapıtlarının çok beğenilmesiyle gerçekleşti. Pastoral şiir geleneğiyle bir ilgisi olmayan bu iki yapıt, sözcüğün başlangıçtaki anlamının da değişmesine yol açtı. Sonraları terim, daha esnek bir biçimde, çeşitli konulardaki yapıtlar için kullanıldı.
