İlhan Usmanbaş ve Eserleri İle İlgili Bilgi

0
Advertisement

İlhan Usmanbaş kimdir? İlhan Usmanbaş hayatı, biyografisi, besteleri, eserleri hakkında bilgi.

İlhan Usmanbaş

İlhan Usmanbaş Kimdir?

28 Eylül 1921, İstanbul Türk bestecisidir. Ankara Devlet Konservatuvarında Ferit Alnar ve Adnan Saygun’un öğrencisi olarak eğitim görmüş, 1951 yılında Fulbright bursu ile Amerika’ya gitmiş ve öğrenimini Bennington’da Luigi Dallapiccola yanında sürdürmüştür. 1958 yılında Rockefeller bursu ile ikinci kez Amerika’ya gittiğinde Milton Rabbitt ile çalışmıştır. 1949’dan bu yana Devlet Konservatuvarında öğretmenlik yapmıştır. Genç kuşak Türk bestecilerinin önemlilerinden ve Türkiye’ de çağdaş müziğin ileri sistemlerinin başlıca uygulayıcılardandır.

Yeni-klasik yoldaki ilk eserlerinde görülen Bartok, Stravinski ve Hindemith etkileri sonraki yapıtlarında dizisel yazıyla birleşmiş yerini daha kişisel bir üslubu bırakmıştır. Başlıca yapıtları: 3 senfoni, yaylı çalgılar dörtlüsü (Fromm ödülünü kazanmış ve Amerika’da plak üstünde yayınlanmıştır), keman konçertosu, Ertuğrul Fırat’ın metni üzerine «Müzikli Üç Şiir», «Bale Müziği», «Kurtuluş Savaşı Adına», «Devri Kebir».


SENFONİ 1948

İlk yorumu: 1952, Ankara.
Bestecinin Ankara Devlet Konservatuvarı Bestecilik Bölümü öğrencisi olarak son sınıf ürünü. Çağdaş bazı besteci ve yapıtların etkisi kolaylıkla gözlenir. Bunlar arasında İ Stravinski’nin «Psalm’lar Senfonisi», C.R. Rey’in «Birinci Senfoni»si, B. Bartok’un eseri en önemlileri sayılır. Yapıt üç bölümden kuruludur: Preludio — Allegro-Postludio. «Senfoni 1948» 1977 yılında yeniden gözden geçirilmiş, üzerinde düzeltmeler yapılmıştır.


SENFONİ No. 3

İlk yorumu: 1979, İstanbul.
Yedi bölümden kurulu yapıt TRT Kurumunun siparişi üzerine bestelenmiştir. Seslendirişlerde yapıt bu bölümlerden bazıları seçilerek programa konulabilir. Her bölüm ayrı çalgı toplulukları için düşünülmüştür, bölümlerden bazılarının bir «yönetici motif »le ilişkisi vardır. Çok hareketli bir çizgisel yapıya sahip «senfoni»de yer yer çeyrek tonlar da kullanılmıştır.

Advertisement

KURTULUŞ SAVAŞI ADINA

İlk yorumu: 1968, Ankara.
TRT Kurumu tarafından ısmarlanmış, büyük orkestra için A. Berg’in anlatım yolunda yazılmıştır. Yer yer «oniki ses» tekniği kullanılan ve bütünüyle bir «senfonik şiir» görünümü taşıyan yapıt ayrıca geniş ve kalın çizgiler içerir. «Kurtuluş Savaşı Adına» UNESCO‘nun düzenlediği «Paris Tribüne des Compositeurs»de «yedinci» olmuştur.


DEVR-İ KEBİR (Vurma çalgılar altılısı için)

İlk yorumu: 1975, İstanbul.
Siegfried Fink’in yönettiği «Würzburg Vurma Çalgılar Topluluğu» için yazılmış otuzdan çok vurma çalgı içeren bir partisyon. Geleneksel Türk müziği «usul anlayışı»na uyarlı ince-kalın, güçlü-hafif vuruş özelliklerinin yer aldığı bir tür tını çeşitlemesi. Besteci kullandığı usul «devr-i kebir» olmamakla birlikte bu adı yapıya uygun düşeceğini düşünerek seçmiştir. Partisyonda davul gibi bizim olan çalgılara ek olarak ziller, silofon, marimbafon, vibrafon ve kampana gibi belirli ses yükseklikleri veren çalgılar da bir dizi-usul karışımı oluşturur. Yapıtın ortalarına doğru beliren büyük yükseliş sırasında özgür «tempo»larla koşullanmış bir yorum yer alır.


Kaynak – 2

İlhan Usmanbaş; bestecidir (İstanbul 1921).

Küçük yaşta viyolonsel çalmaya başladı, 1941 ‘de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi ile birlikte Belediye Konservatuvarı’nın derslerini izlemeye başladı. 1945’te Altı Prelüd, 1946’da yaylı çalgılar orkestrası için Küçük Gece Müziği’ni besteleyerek neo-klasik bir deneme ortaya koydu. 1947’de, sonradan 1955’te ABD’de FROMM müzik ödülünü kazanacak Yaylı Dördül’ü yazdı. 1948’de solfej öğretmenliğine başladı. 1951’de ABD’ de bulundu. Rockefeller bursuyla ikinci kez ABD’ye gitme fırsatını buldu.

Başlıca eserleri:

Solo için: Ölümsüz Deniz Taşlarıydı (Piyano için, 1965); Soruşturma (piyano için 1965); Ki-Yalnızdılar (keman için, 1966); Mavi Üçgen (obua için, 1967); Biçisizler (piyano için 1968); Dört 12-ton Parçası (piyano için, 1970); FL-75 (flüt için, 1975); Bas Klarinet x Bas Klarinet (1977); Aly-Cosa-Gi (çembalo için, 1983); Partita (keman için. 1985); Partita (viyolonsel için, 1985), Saxmarim (saksafon ve maribafon için, 1982-1985), Gilgameş (O.Asena’ nın oyunu için tiyatro müziği, 1983), Partita (1985).

Advertisement


Yorum yapılmamış

Reply To Anonim Cancel Reply