Roma hukukunda interdictum ne demektir? İnterdictum nasıldır, tarihçesi, hakkında bilgi.
İnterdictum
İnterdictum; çoğul interdicta. Roma hukukunda praetor’un ve eyalet valilerinin, yasayla yaptırıma bağlanmamış olan hukuka aykırı bir davranış konusunda, yetkilerine dayanarak çıkardıkları emir ve yasak. Geçici ya da kesin nitelikte olabilir; birinci durumda sonradan yargıca başvurma yolu açık tutulmuş olur. Genellikle mal üzerindeki haklarla ilgili olan belgelendirici nitelikte interdictum, bir kişi ya da eşyanın ortaya çıkarılmasını isteyen bir karardır. Onarıcı nitelikte interdictum ise, alınmış bir malın geri verilmesi, yapılmış bir işin bozulması ya da bir hakka yapılmış özel bir müdahalenin durdurulmasını öngörür.
Katolik Kilisesi’nde interdictum, genellikle kişileri kiliseye bağlılığa zorlama amacıyla ayin, dinsel makam ve hatta araziden yoksun bırakmayı kapsar. Devlet ya da piskoposluk bölgeleriyle ilgili interdictum çıkarma yetkisi papaya ve kilise genel konsillerine aittir; tek tek kilise bölgeleri, topluluklar ya da kişiler için yerel piskoposlar da interdictum çıkarabilir, interdictum’lar ortaçağ boyunca kiliseye karşı gelen hükümdarlara yönelik olarak bazen fiilen, bazen de bir tehdit öğesi olarak sık sık kullanılmıştır.
