İntikal Savaşı nedir ve ne zaman, kimler arasında yapılmıştır? İntikal Savaşı nedenleri ve sonuçları hakkında bilgi.
İntikal Savaşı
İntikal Savaşı; Fransa ile İspanya arasında İspanyol Felemenki üzerinde egemenlik kurmak amacıyla patlak veren savaştır (1667-68).
İspanyol Felemenki’nin bazı eyaletlerinde, miras kalan toprakların paylaşımında, ilk evlilikten doğan kız çocuklara sonraki evliliklerden doğan erkek çocuklar karşısında öncelik tanıyan bir gelenek yerleşmişti. Bu geleneğin İspanya kralının toprakları için de geçerli olması gerektiğini ileri süren Fransa kralı XIV. Louis, kayınpederi İspanya kralı IV. Felipe’nin ölümünün (1665) ardından Felemenk’teki İspanyol topraklarının kayınbiraderi İspanya kralı II. Carlos yerine kendi karısı Marie-Thérése’e geçmesini sağlamak amacıyla İspanya’ya savaş açtı.
Mayıs 1667’de Flandre üzerine yürüyen Mareşal Turenne komutasındaki Fransız ordusu hiçbir güçlükle karşılaşmadan bölgenin içlerine kadar ilerledi. Bu zaferi diplomatik yöntemlerle pekiştirmeyi amaçlayan XIV. Louis, Ocak 1668’de Kutsal Roma-Germen imparatoru I. Leopold’le bir antlaşma yaptı. Bu antlaşmaya göre, uzun süre yaşaması ve çocuk sahibi olması beklenmeyen hastalıklı II. Carlos’un ölmesi durumunda, İspanya’nın egemenliği altındaki topraklar Leopold’le Louis arasında paylaşılacaktı. Antlaşmayla ayrıca, bu süre içinde Fransa’nın Felemenk topraklarının ne kadarını topraklarına katabileceği de belirleniyordu. Fransızların İngiltere’nin de desteğini kazanmak için yürüttüğü girişimler, Fransa yerine Felemenk ve İsveç’le ittifak kuran yeni İngiliz hükümetinin olumsuz tutumu nedeniyle sonuçsuz kaldı.
İngiltere, Felemenk ve İsveç, Fransa’nın ilerlemesini durdurmanın tek yolunun İspanya’yı Fransa karşısında daha ılımlı bir politika izleyerek bazı ödünler vermeye ikna etmek olduğunu düşünüyor, bu politikanın sonuç vermemesi ve savaş çıkması durumunda ise İspanya’yı destekleyeceklerini belirtiyorlardı. Önerilen çözüm I. Leopold’le XIV. Louis arasındaki anlaşmanın koşullarından pek farklı olmadığından, Nisan 1668’deki Aix-la Chapelle Antlaşmasıyla kısa süre içinde barış sağlandı. Condé 4. Prensi Louis II de Bourbon komutasındaki Fransız ordularının barışın imzalanmasından önce istila ettikleri Franche-Comté, antlaşmadan sonra İspanya’ya, Bergues, Fumes (Veume), Armentiéres, Oudenaarde, Kortrisk (Courtrai), Lille, Douai, Tour-nai, Binche, Ath ve Charleroi ise Fransa’ya bırakıldı.
