İsmail Galip Arcan Kimdir? Oyun Yazarı ve Tiyatro Oyuncusu

İsmail Galip Arcan kimdir ve ne yapmıştır? İsmail Galip Arcan hayat hikayesi, biyografisi, tiyatro ve sinema kariyeri hakkında bilgi.

İsmail Galip Arcan; (d. 1894, İstanbul -ö. 8 Ağustos 1974, istanbul), tiyatro ve sinema oyuncusudur. Sahne için çeviri ve uyarlamaları, yazıp yönettiği radyo oyunları ve tiyatro eğitimi üzerine çalışmalarıyla da tanınmıştır.

Ravza-i Terakki Okulu’nda ve Soğukçeşme Askeri Rüştiyesi’nde okudu. 1909’da Ahmed Fehim Efendi’nin topluluğuna girdi ve Ahmed Vefik Paşa’nın Tabib-i Aşk adlı komedisinde oyunculuğa başladı. Ardından Namık Kemal’in Akif Bey’indeki rolüyle başarı kazandı. Dönemin ünlü oyuncuları Vahram Papazyan ile Ahmed Fehim’in etkisinde kaldı. 1910’da katıldığı Burhanettin Tepsi’nin topluluğunun Selanik turnesinde olumlu eleştiriler aldı. 1914’te açılan Darülbedayi’ye öğrenci olarak girdi. 1921’de Fransa’ya gitti ve André Antoine’ın yardımıyla Comédie-Française ve Théâtre de l’Odéon’da çalıştı.

İsmail Galip Arcan

İstanbul’a dönünce Raşit Rıza’nın topluluğuna katıldı. 1923’te yeniden Paris’e giderek tiyatro konusunda çalışmalar yaptı. Yurda dönüşünde Muhsin Ertuğrul’un kurduğu Ferah Tiyatrosu’nda çalışmaya başladı. Bu topluluk dağılınca bu kez Berlin’e gitti ve Alman tiyatrosunu inceledi. Daha sonra İstanbul Belediyesi Şehir Tiyatrosu’nda oyuncu olarak çalıştı. Burada Venedik Taciri (1930), Bir Kavuk Devrildi (1930), Akın (1932), Kafatası (1932), Ayak Takımı Arasında (1936), Kral Lear (1937), Kibarlık Budalası (1941), Kral Oidipus (1947) gibi oyunlarda başarılı kompozisyonlar çizdi. Bican Efendi Vekilharç (1921), Boğaziçi Esrarı (1922), Karım Beni Aldatırsa (1933), Aysel, Bataklı Damın Kızı (1935), Aynaroz Kadısı (1938) gibi birçok filmde oynadı. Yüzü aşkın radyo oyunu yazdı, bunların çoğunu yönetti. Yetmişin üstünde oyun çevirisi ve uyarlaması gerçekleştirdi. Tiyatro Meslek Okulu’nda diksiyon dersleri verdi.

Uzun yıllar Muhsin Ertuğrul’la birlikte çalışan Arcan’ın, Türk tiyatrosu ve sinemasının oluşmasında önemli bir yeri vardır. Temiz diksiyonu, titiz çalışması ve karakter rollerindeki yalın, ama ayrıntılara önem veren oyunculuğuyla haklı bir üne kavuşmuştur. Sinemada Bican Efendi, radyoda Habibe Molla tipleri ile uzun süre ilgiyle izlenen Arcan’ın Tiyatroda Makyaj (1941) ve Tiyatroda Diksiyon (1947) adlı iki de kitabı yayımlanmıştır.

Kaynak – 2

İsmail Galip Arcan hayatı, biyografisi. İsmail Galip Arcan kimdir? İsmail Galip Arcan eserleri, oyunları, başlıca filmleri.

İsmail Galip Arcan, tiyatro ve sinema oyuncusu, yazar (İstanbul 1894-ay.y. 1974). Fehim Efendi Kumpanyasında tiyatroya başladı (1910). Darülbedayi’ye öğrenci olarak girdi (1914). Paris’te yaptığı geniş incelemeler sonucu (1920-1924 arası) edindiği bilgi ve deneyimlerle İstanbul Şehir Tiyatrosu’nun gelişimine büyük katkıda bulundu. 1925’ten sonra oyuncu, yönetmen ve yazar olarak orada kırk yıldan fazla çalıştı. Ankara Devlet Konservatuvarı ile çeşitli eğitim kurumlarında uzun yıllar öğretmenlik yaptı. Fransızcadan çevirdiği ya da uyarladığı yetmişe yakın oyunu vardır.

Yazdığı oyunları: İki Kere İki (1939), Hava Parası (1945) ve Parisli Kız (1963). Ayrıca birçok radyo skeci, magazin dergilerinde gülmece yazıları yazdı. Tiyatroda Makyaj (1941) ve Tiyatroda Diksiyon (1947) tiyatro sanatına ilişkin önemli iki eseridir. Sahnede son kez 1967’de Büyük Romülüsçki antikacı rolüyle göründü.

Tiyatroda oyuncu ve yönetmen olarak: Bir Kavuk Devrildi (1930), Topaz (1930), Volpone (1933), Cürüm Ve Ceza (1934), Hamlet (1934), Ölçüye Ölçü (1935), Ayak Takımı Arasında (1936), Yaban Ördeği (1937), Oğlumuz (1939), Müthiş Aile (1941), As-r ile şen Baba (1942), Cimri (1944), Atinalı Timon (1944), Cyrano de Bergerac (1945), Bir Komiser Geldi (1949), Kadıköy İskelesi (1953), Benim Üç Meleğim (1957), Gelir Vergisi Mektebi (1958), Haremde (1964), Chaillot’daki Deli (1966).

Oynadığı başlıca filmler: Himmet Ağanın İzdivacı (1916), Nur Baba (1923), Kaçakçılar (1930), İstanbul Sokaklarında (1931), Cici Berber (1933), Aynaroz Kadısı (1938), Hürriyet Apartmanı (1945), Bir Dağ Masalı (1946), Büyük Sır (1956).

Yetmişinci yaş dolayısıyla şiirlerini de kitaplaştırdı: Yetmişinci Taş (1965).