Jacques-Henri Bernardin de Saint Pierre kimdir? Jacques-Henri Bernardin hayatı, biyografisi, eserleri, ünlü kitapları hakkında bilgi.
Jacques-Henri Bernardin
Jacques-Henri Bernardin; Fransız yazarıdır (19 Ocak 1737, Le Havre, Fransa – 21 Ocak 1814, Éragny, Fransa). Martinique Adası’na yaptığı ilk geziden sonra istihkâm subayı olarak orduya katıldı. Uzun bir Avrupa gezisi yaptıysa da kendisini başarıya ve üne kavuşturacak egzotik edebiyat malzemesini ancak Batı Hint Okyanusu’ndaki Moritus’a gidince buldu (1769-1771). Kişiliğine ve eserine damga vuran doğa sevgisi ve hayranlığı, 1773’te basılan Voyage a l’İle de France (Moritus’a Yolculuk) kitabında göze çarpar. Kendisini, yazma konusunda yüreklendiren J.J.Rousseau‘nun (1712-1778) etkisiyle saygısı bu izlenimlerle birleşince kimliğinin bütün dokusu bir amaca yöneldi: insanı yaşamın merkezi sayan görüşle (antroposantrizm) mutluluğun temel koşullarını arayıp bulmak.
Etudes de la Nature (Doğa İncelemeleri) 1784, bu konuyu açıklayan eseri oldu ve 1788 basımında yazarı her çeşit olanağa kavuşturacak gerçek bir başeser sayılacak romanı yer aldı: Pol ve Virjini (Paul et Virginie). Ardından gelen eseri La Chaumière indienne (Hintli Kulübesi) bir İngiliz bilginiyle mutluluğu bulmuş bir parya arasındaki felsefe yüklü konuşma oldu (1791). 1792’de Botanik Bahçesi yöneticiliğine atandı; Yüksek Öğretmen Okulu’na ahlak hocası oldu, Napolyon’un gözüne girdi. Hermonies de la Nature’un (Doğanın Uyumları) basımı ölümünden sonra 1815’te tamamlandı. Bütün eserleri ikinci eşinin sonraki kocası ve izleyicisi Aime Martin’in emeğiyle basıldı. Fransız Edebiyatında egzotik eğilimlerin ve bunların edebiyata yansımasının en başarılı öncüsü sayılır.
Jacques-Henri Bernardin – Paul ve Virgin
Paul ile Virginie,
Bir ada yaşamının doğal ortamında birlikte büyüyen iki çocuğun önce cinselliğe kapalı arkadaşlığı. Daha sonra bu ilginin doğal gelişime koşut uyanışlarla bir gençlik aşkına dönüşümü. Hiçbir toplumsal baskıya uğramayan bu karşılıklı özlemin bir uzun ayrılıkla sınava girişi. Fransa gezisinden dönen Virginie’nin, gemisi batarken çektiği acıyla onu kurtarma çabasındaki Paul’un umutsuz uğraşı ve ölümü… Bu türün unutulmaz örneklerinden birini verir. Mutluluğa kavuşamayan ünlü çiftler arasında (Romeo ile Jüliyet, Leyla ile Mecnun, Kerem ile Aslı…) değerli yerini alır. 1930’da Ahmet Hidayet’in çevirisi basıldı (resimli); onu başka çevirileri izledi: Ali Kâmi Akyüz (1936), Kemal Demiray (1939), Ali Kâmi Akyüz’ün yeni çevirileri (1944, 1959, 1961, 1966, 1969), Fent Namık Hansoy (1969), Güzin Sayar (1968), Hilmi Dilibal (uyarlama, 1971) vb.
