Johann Friedrich Herbart kimdir? Alman filozof ve eğitim kuramcısı Johann Friedrich Herbart biyografisi, yaşam öyküsü, eserleri ve felsefesi hakkında bilgiler.
Kaynak: wikipedia.org
Johann Friedrich Herbart; (1776-1841), Alman filozof ve eğitim teorisyeni. 4 Mayıs 1776’da Oldenburg’da bir avukat ve kamu görevlisinin oğlu olarak doğdu. Jena Üniversitesi’nde felsefe okudu, ancak o zamanlar felsefe fakültesinde baskın olan Johann Gottlieb Fichte’nin aşırı felsefi idealizminden memnun olmadığı için doktorasını orada almayı reddetti.
1799’da İsviçre’de Burgdorf’ta Johann Pestalozzi‘yi ziyaret etti. Herbart, Pestalozzi’nin eğitimle ilgili ileri düzey fikirleri hakkında gördükleriyle ilgilendi, ancak yine de İsviçreli öğretmenin pedagojik yöntemleri hakkında eleştirel yorumlar yayınladı.
1802’de Herbart, Doktora derecesini aldığı ve bir öğretmen olarak atandığı Göttingen Üniversitesi’ne girdi. 1809’da Königsberg’deki felsefe kürsüsüne çağrıldı, 1804’te Kant’ın ölümüyle boş kaldı. Burada öğretmeye hazırlanan öğrencilerin eğitimi için bir “pedagojik seminer” kurulmasına vesile oldu. Bu, muhtemelen bir üniversite eğitim okulundaki en erken girişim olarak kabul edilebilir. Herbart öğretim yöntemleri üzerine dersler verdi, gösteri dersleri verdi ve öğretmen adaylarını denetledi.
1833’te Prusya hükümetinin baskıcı tavrı dayanılmaz hale geldi ve Herbart Göttingen’e döndü. Orada 14 Ağustos 1841’deki ölümüne kadar hem felsefe hem de eğitim alanındaki çalışmalarını sürdürdü.
Felsefe.
Herbart, felsefi idealizmin her şeyin yalnızca algılanmak suretiyle var olduğu inancını kabul edemezdi. Kantçı ikiciliği, algılanmaktan bağımsız olarak, kendinde-şeylerin var olduğunu, her birinin çeşitli içsel algılanabilir nitelikleri veya realia’ları (gerçeklikleri) ile koruduğunu savundu. Bu nedenle kendisini “gerçekçi” olarak adlandırır ve bazen modern gerçekçiliğin kurucusu olarak kabul edilir.
Herbart’ın etik teorisi biraz saftır. Dünya ve yaşam hakkında özgür ve engelsiz bir görüşe sahipseniz, tıpkı müzikte uyumsuzluğu tercih etmeniz gibi, doğal olarak iyiyi kötüye tercih edeceğini belirtir. Böylece insanlar iyi modelleri seçip taklit ederek sezgisel olarak ahlaklı olurlar.
Psikoloji.
Herbart, zihinsel yeteneklerin varlığını reddetti. Bunun yerine, zihin ona göre fikirlerin (ya da “sunuların”, Almanca Vorstellungen çevirisinin) üzerine yığıldığı, güçlü olanın merkeze aldığı ve zayıf olanı kenara ittiği bir sahneydi. “Algı” adını verdiği bir süreçle, ilgili fikirler birbirini güçlendirir ve “algı kitleleri” oluşturmak için bir araya gelir.
Gücü ölçmek ve fikirlerin eylemini incelemek için bazı araçlara ihtiyaç duydu. Bununla birlikte, aşırı düalizmi onu zihni ve bedeni tamamen ayırmaya yöneltti ve matematiksel hesaplamayı fikirlerin davranışına uygulamanın hiçbir yolunu görmedi.
Eğitim Teorisi.
Herbart’ın eğitim fikirleri, tamamen onun felsefi ve psikolojik inançlarına dayanıyordu. Eğitimin temel amacı ahlakı aşılamaktır. Ahlaki karakter, öğrencinin bir dünya görüşü kazandığı ve kabul veya reddedilecek örnekleri seçtiği çok yönlü ilgi alanları aracılığıyla geliştirilir.
Herbart’ın öğretim yöntemi, onun algı teorisi etrafında inşa edilmiştir; her önemli fikir, ilgili fikirlerle bilinçli bir şekilde ilişkilendirilerek odak haline getirilir ve güçlendirilir. Bu teoriden Herbart’ın takipçileri “okumanın beş resmi adımını” geliştirdiler. Hevesli savunucularının elinde bu adımlar, her dersin zorlanması gereken dar bir yol haline geldi.
Herbart’ın eğitim teorileri Leipzig’e ve oradan diğer Alman üniversitelerine yayıldı. Jena’daki Amerikalı öğrenciler Herbartizmi Amerika’ya götürdüler. 1890’larda Amerikan eğitiminde baskın teoriydi ve Ulusal Herbart Derneği üyeleri arasında ülkedeki en yetenekli eğitimcilerin çoğunu içeriyordu. Amerikan Herbartçılarının en iyi bilinenleri Cornell’den Charles De Garmo, Columbia, Teachers College’dan Frank Mc-Murry ve George Peabody College for Teachers’dan Charles McMurry idi.
Son olarak Amerika’da öğretilen yöntemin aşırı biçimciliği, çıkar kavramının yetersizliğiyle birlikte, John Dewey‘in 1896’da Ulusal Herbart Derneği’nin bir toplantısında okunan bir makalesinde bu yönteme karşı etkili bir saldırıya yol açtı. 1902’de Ulusal Bilimsel Eğitim Araştırmaları Derneği haline gelen organizasyonun adından “Herbart” kelimesini çıkarılması ile sonuçlandı.
