Johann Heinrich Pestalozzi Kimdir?

0
Advertisement

Johann Heinrich Pestalozzi kimdir ve ne yapmıştır? Johann Heinrich Pestalozzi hayatı, biyografisi, eserleri, kitapları hakkında bilgi.

Johann Heinrich Pestalozzi

Johann Heinrich Pestalozzi Kimdir?

Johann Heinrich Pestalozzi; İsviçreli eğitimci, yazardır (Zürich 1746-Brugg 1827).Yoksulluk içinde desteksiz büyüdü, ilahiyat öğrenimini yarım bırakarak hukuk okudu. Jean Jacques Rousseau’nun Emile adlı eğitsel romanını (1762) okuduktan sonra yaşamının ülküsünü bulmuş oldu; öğrenim ve eğitim yoluyla insanları geliştirmeyi amaç edinen görevine bağlandı. 1774′ te kimsesiz çocukları barındıran ilk okulu kurup yaşatmaya, el emeği ve iş eğitimiyle kişileri daha yararlı ve kendine yeter duruma getirmeye çalıştı. Belli düzeyde başarı kazanmasına karşın para kaynağı yeterince besleyici olmadığı için bu deneyi yarım kaldı (1779). Bu aşamanın düş kırıklıkları ilk kitabına da konu oldu: Abendstunde eines Einsiedlers (Yalnız Yaşayan Birinin Akşam Saatleri) 1780. Ardından Emile etkisindeki eğitsel düşlerini açıklayan romansı anlatısını yarattı: Lienhard und Gertrud (L. ile G.) 1781-1787.

Fransız Devriminden Sonra

Fransız Devriminden sonra hem Fransız yurttaşlığıyla onurlandırıldı, hem Fransa’da düşüncelerini özgürlük içinde uygulamaya çağrıldı. Stans’daki Kimsesizler Yurdu’nun yönetimine geçen Pestalozzi, okul yaşamına ev sıcaklığını kazandıran uygulamaları gerçekleştirdi, düşüncelerini kolay formüllere dönüştürme denemesini tamamladı. Ardından Burgdorf daki yatılı okul deneyi doğdu (1800-1804); bu dönemin eğitim eseri de birlikte ortaya çıktı: Wie Gertrud ihre Kinder Lehrt (G. Çocuklarını Nasıl Eğitiyor) 1801. Hoşgörülü bir disiplinden yana, ezberciliğe karşı, duyuları olgunlaştırmayı savunarak, her bireyin kendi yeteneğini bulup geliştirmesini amaçlayan programı hemen hemen tamamlanmış oldu: Meine Nachforschungen Uber den Gangder Natur (İnsanlığın Gelişiminde Doğanın Etkisi Üzerine Araştırmaları) 1797.

Ama en geniş ve doğru uygulamalarını Yverdon’daki yatılı okulda buldu, 20 yıl boyunca birbirinden güzel başarı aşamalarına erişti, Avrupa’nın dünyanın ilgisini çekti, düşüncelerinin doğruluğunu bütünüyle kanıtladı. Çeşitli nedenlerle eserinin zedelendiğini gördü, eski çiftliğinde umutlarının çoğunu yitirmiş olarak öldü (17 Şubat). Doğaya aykırı olmaması gereken toplumsal kurumlarda insanın kafa, yürek ve el eğitimini gerçekleştirmek amacındaki çabaları günümüzün de eğitsel amaçlarının değişmez özüdür. Bütün eserleri önce 15 ciltte toplandı (1819-1827); ikinci kez 1899-1912 arasında 12 cilde sığdırıldı.


Kaynak – 2

Johann Heinrich Pestalozzi (d. 12 Ocak 1746, Zürich – ö. 17 Şubat 1827, Brugg, İsviçre), İsviçreli eğitim reformcusu. Yoksulların eğitilmesini ve öğrencinin yeteneklerini geliştirici eğitim yöntemlerine ağırlık verilmesini savunmuştur. Yöntemi yaygın biçimde benimsenmiş ve ilkelerinin çoğu çağdaş ilköğretime girmiştir.

Advertisement

Pestalozzi eğitimin bilinenden başlayarak yeni olana doğru ilerlemesi, somut el becerileri ve gösterilen duygusal tepkilerle bütünleşmesi ve hızının çocuğun gelişimine uyacak biçimde ayarlanması gerektiği görüşündeydi. Pedagojik görüşleri Johann Friedrich Herbart, Maria Montessori, John Dewey, son zamanlarda da Jean Piaget ve dil deneyimi yaklaşımının R. V. Ailen gibi savunucularını andıran bir düşünce çizgisini yansıtıyordu.

Düşünceleri

Pestalozzi ders programında Jean-Jacques Rousseau’nun Emile adlı yapıtını örnek aldı. Öğrencilerin ezberlerindeki dersi tek tek değil, grup halinde anlatmaları üzerinde durdu; ayrıca resim, yazı, şarkı, beden eğitimi, maket yapma, koleksiyonculuk, harita yapma ve geziler düzenleme gibi toplu etkinliklere önem verdi. Bireysel farklılıkları dikkate almak, öğrencileri yaş yerine yeteneğe göre gruplandırmak ve öğretmenlerin eğitilmesini eğitime bilimsel yaklaşımın parçası sayarak özendirmek gibi o dönem için çok yenilikçi düşünceleri vardı. Pestalozzi ülkesinin siyasal koşullarından ve Rousseau‘nun eğitim anlayışından etkilendi. “Doğaya dönmek” üzere ilahiyat öğrenimini yarıda bıraktı ve 1769’da Aare Irmağı yakınında boş bir arazide (Nuehof) tarıma başladı. Bu girişim başarısızlığa uğrayınca (1774) yoksul çocukları evinde topladı; eğirme ve örme işlerinde çalıştırdığı bu çocuklara kendi kendilerini geçindirmeyi öğretti. Maddi açıdan gene başarısız kalan bu proje değerli deneyimler edinmesine yol açtı.

Düşüncelerini uygulama olanağı bulamayan Pestalozzi bu kez yazmaya yöneldi. Temel kuramını ortaya koyduğu Die Abendstunde eines Linsiedlers (1780; Münzevinin Akşam Saati) adlı kitabında eğitimin “doğaya uyması” gerektiğini ve insanın mutluluğunun evdeki güvenliğine dayandığını söyledi. “Halk” için yazdığı Lienhard und Gertrud (1781-87; Lienhard ve Gertrud) adlı romanı, kırsal yaşamı gerçekçi bir biçimde anlatan ilk Almanca yapıt olarak edebi başarı kazandı. Roman, yoz uygulamaları açığa çıkararak düzenli ev yaşamıyla köy okuluna ve topluluğuna örnek olan ideal bir kadının öyküsüydü. Pestalozzi eğitimin ilk aşamasında annenin rolüne yazılarında sık sık değindi.

Çalışmaları Eserleri

Otuz yıl Neuhof’taki arazisinde yaşayan Pestalozzi eğitim, siyaset ve ekonomi üzerine pek çok yapıt verdi; yoksulların durumunun düzeltilmesi için yollar önerdi, ama önerileri ilgi görmedi. Temel felsefi yapıtı olan Meine Nachforschungen über den Gang der Natur in der Entwicklung des Menschengeschlechts’te (1797; İnsanlığın Gelişiminde Doğanın İzlediği Yol Üzerine Araştırmalarım) bir yandan uğradığı düş kırıklığını dile getirirken, bir yandan da insan doğasının enginliğine duyduğu sarsılmaz inancı ve kişilerin hem ahlaki, hem de düşünsel durumlarından kendilerinin sorumlu olduğunu belirtti.

Eğitim kendi adına düşünebilmesi için bireyin yeteneklerini geliştirmeliydi. Pestalozzi Fransız Devrimi’nin ardından, 50 yaşını geçtikten sonra düşüncelerini uygulama olanağı buldu. İsviçre’de Fransız baskısıyla kurulan Helvetia Cumhuriyeti tarafından yükseköğretimi örgütlemeye çağrıldı, ama o işe başından başlamayı seçti. Savaşın öksüz bıraktığı pek çok çocuğu topladı ve neredeyse tek başına onlara baktı; bir aile havası içinde manevi değerlerini yeniden edindirmeye çalıştı. 1800-04 arasında Burgdorf’taki bir eğitim kurumunun, 1805-25 arasında da Neuchâtel yakınındaki Yverdon’da bir yatılı okulun yöneticiliğini yaptı.

Bu okullarda zihinsel ve ahlaki eğitim yanında, meslek ve yurttaşlık eğitimini de içeren beden eğitimi konularındaki yöntemlerini deneme olanağı buldu. Gene bu okulların parasal desteğiyle en büyük düşü olan sanayi (yani yoksullar) okulunu kurabildi. Yverdon Enstitüsü dünya çapında ünlendi. Okula hayran olan Friedrich Froebel, J. F. Herbart ve Cari Ritter gibi konuk eğitimciler orada kalarak Pestalozzi’nin yöntemini incelediler ve sonradan kendileri de kullandılar.

Advertisement

Kendilerini işlerine adamış yardımcıları öğretimi yürütürken enstitünün kalbi ve ruhu olan Pestalozzi yöntemini geliştirmeyi sürdürdü. Wie Gertrud ihre Kinder lehrt (1801; Gertrud Çocuklarını Nasıl Eğitir) adlı kitabında zihinsel eğitimin ana ilkelerini ortaya koydu. Çocuğun doğuştan var olan yeteneklerinin geliştirilmesinin ve düşünmeyi öğrenmesinin, yani berrak düşüncelere varmak üzere yavaş yavaş gözlemden kavrayışa doğru ilerlemesinin gerektiğini söyledi. Öğretim yöntemini daha ayrıntılı biçimde ele almasına karşın en büyük önemi ahlaki eğitime verdi.

Öğretmenlerin Pestalozzi’nin gözüne girmek için aralarında mücadele etmesi sonraki yıllarda Yverdon’daki aile ortamını bozdu. İki yıl yaşatabildiği Yverdon Enstitüsü’ nün ününü ve öğrencilerini yitirmesi üzerine Pestalozzi, 1825’te birkaç öğrencisiyle Neuhof’a çekildi.


Leave A Reply