Kaos nedir? Kaosun özellikleri, tarihteki yeri, Kaos hakkında görüşler, hakkında bilgi.
Kaos; Evrenin, acun haline gelmeden önce geçirdiği düşünülen uyumsuz, karışık hale felsefede “kaos” denir. Bu düşünüşe göre, “evren” yani var olan şeylerin, özellikle gök varlıklarının bütünü başlangıçta “kaos” halindeydi, sonradan bu varlıklar birbiriyle uyumlu bir düzen, yani “acun” haline geldi.
M. Ö. VIII. yüzyılda yaşamış olan Eski Yunanlı şair Hesiodos, Yunan tanrılarıyla ilgili mitoloji hikayelerini ilk olarak sistemli bir şekilde içinde topladığı “Theogonia” adlı eserinde, bütün nesnelerden önce var olan sınırsız, boş uzaydan “Kaos” diye bahsetmişti. Theogonia’ya göre her şeyden önce Kaos vardı; Kaos’tan Erebus (Karanlık) ile Nüks (Gece) çıktı. Bunların Aether (Hava) ile Hemera (Gündüz) adında çocukları oldu.
Hesiodos’tan sonra yaşamış olan bilginlerin evren görüşlerinde Kaos, nesnelerin kaynağı olarak anlatılmıştır. Aristophanes, “Kuşlar” adlı eserinde, kuş türlerinin, kanatlı Eros’la karanlık Kaos’un birleşmesinden meydana geldiğini ileri süren Orpheus görüşünün gülünçlüğünü ele alır. Aristoteles ise, Hesiodos’un anlattığı Kaos’u, “felsefi düşüncenin başlangıcından önceki devirlerde uzayın açıklanışı” şeklinde yorumlar.
Lâtin şairi Ovidius de, Kaos’un başlangıçta var olan kaba, biçimsiz bir kitle olduğunu, dünyayı yaratanın ise buna düzen vererek tek tek nesnelere biçimlerini kazandırdığını, evrensel uyumu (ahengi) yarattığını anlatır.
