Karadeniz Bölgesi Ekonomik Faaliyetler

Karadeniz Bölgesi’nde gerçekleşen ekonomik faaliyetler nelerdir? Karadeniz Bölgesi’nde tarım, hayvancılık, sanayi vb. hakkında bilgi.

Karadeniz Bölgesi Ekonomik Faaliyetler

TARIM

Bölge halkının en önemli geçim kaynağı tarımdır. Ancak bölgenin doğal koşulları nedeniyle tarım alanları oldukça dardır. Tarımda makina kullanımı çok güç olduğundan insan ve hayvan gücü ile işlenen tarım alanları vardır.

Bölgenin en geniş tarım alanları Orta Karadeniz’deki Bafra, Çarşamba delta ovaları ile Amasya, Suluova, Taşova, Turhal, Tokat, Niksar ovalarıdır. Doğu ve Batı Karadeniz’de kıyıdaki ovalar çok dardır. Dağların iç kesimindeki en önemli ovalar Bolu, Düzce, Kastamonu, Tosya, Gümüşhane ve Bayburt ovalarıdır.

Kıyıdaki ovalarda her mevsimin yağışlı geçmesi nadas alanlarının çok az olmasına neden olmuştur. Kıyı ovalarının en önemli tarım ürünleri fındık, mısır ve çaydır.

Fındık bütün Karadeniz kıyılarında yetiştirilebilir. Bölge Türkiye fındık üretiminin % 85’ine yakınını karşılar. En fazla üretim Ordu – Trabzon arasında yapılır.

Mısır, Karadeniz kıyılarının tahıl ürünüdür. Yaz kuraklığı isteyen buğday yerine mısır üretimi yapılır. Kıyı ovalarında sulama yapılmadan yetiştirilen mısır, bölgenin iç ovalarında sulama ile yetiştirilebilir.

Çay, Türkiye’de yalnızca Doğu Karadeniz kıyılarında yetiştirilir. En fazla üretim yapılan il Rize’dir. Rize’yi Trabzon , Artvin ve Giresun izler.

Yaz kuraklığı ve bol Güneş ışığına ihtiyaç duyan tarım ürünleri bölgenin kıyı kesiminde yetişemezler. Doğu Karadeniz’de çok dar alanda zeytin ve turunçgil tarımı yapılır.

Bölgenin diğer önemli ürünleri şunlardır: Pirinç, (Kastamonu-Tosya ile Bafra Ovası’nda üretilir.) keten -kenevir (Batı Karadeniz’de), şekerpancarı (Kastamonu ve Amasya’da), tütün (en fazla Orta Karadeniz’de) buğdaydır. (iç ovalarda)

HAYVANCILIK

Karadeniz Bölgesi’nin kıyı kesimi her mevsim yağış alması nedeniyle bol ve daima yeşil ot bulunabilmesinden dolayı büyükbaş hayvancılık için uygundur. Bölgede en fazla büyükbaş hayvancılık Doğu Karadeniz Bölümü’nde yapılır. Yaz mevsiminde hayvanlar yaylalara çıkarılır. Bölgenin iç kesiminde büyükbaş hayvancılığın yerini küçükbaş hayvancılık almıştır. Şeker fabrikalarının etrafında ahır hayvancılığı, Batı Karadeniz’de Ankara – İstanbul yolu üzerindeki Bolu – Düzce çevrelerinde kümes hayvancılığı yapılır. Arıcılık yaylalarda yapılan bir hayvancılık faaliyetidir.

Tarım alanlarının dar, kişi başına düşen tarım alanının az olması, tarımdan elde edilen gelirin yeterli olmaması nedenleriyle halkın bir kısmı balıkçılığa yönelmiştir. Türkiye’de avlanan balıkların % 85’i Karadeniz-den sağlanır.

ORMANCILIK

Türkiye’deki ormanların % 27’si Karadeniz Bölgesi’nde bulunur. Orman örtüsü zengindir ve hemen kıyıdan başlar. Bölgede orman örtüsü en zengin olan bölüm Batı Karadeniz’dir. Orman ana ve yan ürünlerinin en fazla işlendiği bölge Karadeniz’dir. Özellikle Batı Karadeniz’de kereste, sunta gibi orman sanayisi, Zonguldak – Çaycuma, Kastamonu – Taşköprü, Giresun – Aksu’da kağıt fabrikaları vardır.

MADENCİLİK

Bölge maden kaynakları bakımından zengin değildir. Bölgenin en önemli yer altı kaynakları taşkömürü ve bakırdır. Taşkömürü Zonguldak havzasından çıkarılır. Bakır ise Küre (Kastamonu) ve Murgul (Artvin) dan çıkarılır. Bölgede az da olsa linyit, manganez, kurşun, gümüş çıkarılır.

SANAYİ

Bölgenin en önemli sanayi kuruluşu Karabük ve Ereğli’deki demir – çelik fabrikalarıdır. Bölgede demir madeni yoktur. Sivas ve Malatya’dan buraya demiryolu ile taşınan demir bu fabriklarda işlenir. Ereğli limanından pazarlanır. Fabrikanın buralara kurulma nedeni enerji kaynağı olan taşkömürünün bu havzada bulunmasıdır.

Karadeniz Bölgesi’ndeki sanayi kuruluşlarının çoğu bölgedeki tarım ürünlerini işleyen fabrikalardır. Sinop’ta cam, bakır, işleyen fabrikalar, Çaycuma, Taşköprü ve Giresun’da kağıt fabrikaları, Zonguldak Çatalağzı’nda termik santral, Kastamonu ve Amasya’da şeker, Tokat ve Samsun’da sigara, Trabzon ve Rize’de çay fabrikaları, Ordu ve Giresun’da fındık işleme fabrikaları başlıca sanayi kuruluşlarıdır.

ULAŞIM

Arazinin dağlık olması nedeniyle ulaşım çok zordur. Yol yapım maliyeti çok fazladır. Özellikle kıyı ile iç kesimler arasındaki karayolu ulaşımını sağlamak için bazı geçitler kullanılır. (Zigana (Kalkanlı), Kop, Ecevit Geçidi) Ulaşımın en kolay sağlanabildiği yer, yerşekilleri daha sade olan Orta Karadeniz’dir. Samsun kıyıdaki limanlar içinde hinterlandı en geniş olandır. Doğu Karadeniz’de en önemli ulaşım yolu kıyıyı takip eder ve doğu-batı yönlüdür. Demiryolu ulaşımı yoktur. Trabzon’un iç bölgeler ile bağlantısı daha gelişmiştir. Doğu Karadeniz’in en büyük kenti Trabzon’dur. Bolu ve Düzce, Ankara – İstanbul yolu üzerinde bulunur. Bölgede trafik yoğunluğunun en fazla olduğu yer burasıdır. Demiryolu ulaşımı Samsun ve Zonguldak’ta vardır. Her iki demiryolu da yolcu taşımacılığından çok yük taşımacılığı için kullanılır.

TURİZM

Bölgede deniz (plaj) turizmi gelişmemiştir. Bunun nedeni iklimdir. Yaz mevsiminin serin, yağışlı ve bulutlu geçmesi, deniz suyu sıcaklığının düşük olması nedenleriyle deniz turizmi gelişme gösterememiştir.

Bölgede doğal güzelliklerin çok olması dağcılık, yürüyüş ve rafting gibi turizm etkinliklerini geliştirmiştir. Yaylacılık etkinliği son yıllarda tanıtımın artmasıyla bir turizm etkinliği haline getirilmiştir. Sarp sınır kapısının açılması bölgede turizmi canlandırmıştır. Safranbolu tarihi evleri, Trabzon Sümela Manastırı, Amasya kaya mezarları, Bolu kaplıcası turizme hizmet veren bazı turistik alanlardır. Bölgenin turizm potansiyeli yeterince değerlendirilememiştir.