Kentler nüfuslarına göre nasıl sınıflandırılır? Türkiye’de nüfuslarına göre büyük, küçük ve orta kentler hangileridir, hakkında bilgi.
Kentlerin Nüfuslarına Göre Sınıflandırılması
Nüfuslara göre kentler şu şekilde gruplandırılır:
Küçük kent
10.000 – 100.000
Orta kent
100.000 -500.000
Büyük kent
500.000 – 1.000.000
Çok büyük kent
1.000.000 +
Türkiye hızlı bir kentleşme süreci geçirmektedir. Çünkü, ekonomik kalkınmasını tamamlamamış ve ekonomisi gelişen her ülkede olduğu gibi ülkemizde de hızlı kentleşme, kaçınılmaz bir nüfus hareketidir.
Türkiye’de kentleşme hareketinin başlıca dört göstergesi vardır. Bunlar;
*** Kentsel nüfus payının giderek büyümesi
*** Toplam kent sayısının giderek artması
*** Büyük kentler sayısının giderek artması
*** Metropolitan kentlerin sayısının giderek artması
Türkiye’de 1927’den günümüze kadar kentsel nüfus, toplam nüfus içindeki payı sürekli olarak artmıştır. 1927’de kent nüfus payı % 24,2 iken 1990’da % 55,3 2000’de ise % 65 olmuştur.
Türkiye’de kent nüfusu artarken aynı zamanda kent sayısında da hızlı bir artış olmuştur. Ancak kentlerimizin çoğu az nüfuslu küçük yerleşmelerdir.
| Nüfus sayım yılı | 1927 | 1950 | 1960 | 1975 | 1985 | 1990 | 2000 |
| Kent sayısı | 66 | 104 | 148 | 292 | 383 | 468 | 523 |
Türkiye’de kentleşmenin giderek önem kazanması, büyük kentler sayısının artması ile de belirgin duruma gelmiştir. Türkiye’de 1927 sayımına göre nüfusu 100.000’den fazla olan iki büyük kent vardı. Bunlar İstanbul (705.000) ve İzmir (154.000)’dir.
1970 sayımına göre ülkemizde büyük kent sayısı yirmiye ulaşmıştır.
Türkiye’de kent yerleşmelerinin bazıları, gelişen sosyal, kültürel ve özellikle ekonomik fonksiyonlar nedeniyle, daha çok nüfus çekmekte ve dolayısıyla da daha hızlı büyümektedir. Marmara Bölgesinde İstanbul, Ege Bölgesi’nde İzmir, iç Anadolu Bölgesi’nde Ankara ve Konya, Akdeniz Bölgesi’nde Adana ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde Gaziantep, daha çok nüfus çekmeleri ve daha hızlı büyümekte olmaları nedeniyle, giderek birer metropolitan kent durumuna gelmişlerdir. Kent nüfusumuzun önemli bir payı, günümüzde artık metropolitan kentlerde oturmaktadır. 1990’da 32 milyon olan kent nüfusunun % 45’e yakını büyük kentlerde oturmaktadır.
Türkiye’de 1927 yılından günümüze kadar kentlerin sayısı sürekli olarak artmıştır. Ancak, kentlerin coğrafi bölgelere göre dağılışı düzensizdir. Marmara Bölgesi’nde kent sayısı daha fazla iken Doğu Anadolu Bölgesi’nde daha azdır.
Türkiye’de toplam kent nüfusunun bölgesel dağılışı da düzensizdir. Örneğin 1950 yılında yaklaşık beş milyon kentli nüfusun % 68’den fazlası kıyı kentlerde toplanmıştı. Günümüzde de bu durumda bir değişiklik olmamıştır. Aynı zamanda nüfus 10,000’den fazla olan kentli nüfusun en fazla olduğu bölge Marmara Bölgesi iken en az Doğu Anadolu Bölgesi’dir.
