Kırklareli İli Hakkında Bilgi

0
Advertisement

Kırklareli ili nerededir? Kırklareli ilinin ilçeleri, iklimi, bitki örtüsü, yüzey şekilleri, özellikleri ile ilgili bilgi.

kirklareliKIRKLARELİ

Yüzölçümü: 6.550 km2.
İlçeleri: Merkez, Babaeski, Demirköy, Kofçaz, Lüleburgaz, Pehlivanköy, Pınarhisar, Vize

Marmara Bölgesi’nin Trakya Bölümünde il ve bu ilin merkezi kenttir. 26°53′ -28°13′ doğu boylamlarıyla, 41°14′ -42°00′ kuzey enlemleri arasında kalan il toprakları; kuzeyden Bulgaristan, doğudan Karadeniz, güneyden Tekirdağ, batıdan Edirne illeriyle çevrilidir.

Yüzey Şekilleri; İlin yüzey şekillerinin oluşumuna, Istıranca (Yıldız) Dağları ile Ergene Irmağı’nın kolları egemendir. Bulgaristan sınırından başlayarak güneydoğu yönünde Karadeniz kıyılarına koşut uzanan Istıranca Dağları, Karadeniz kıyıları ve İç Trakya düzlüklerine doğru alçalır. Istıranca Dağları kütlesi, 500-1.000 m arasında değişen yükseltilerden oluşur. Dağlar üzerindeki en yüksek nokta, Kırklareli Merkez-Demirköy ilçeleri sınırında Mahya Tepe’dir (1.031 m). Fatmakayatepe (901 m), Sivritepe (851 m), Kamelyatepe (766 m), Topkuru Tepe (592 m), Sarımsaklı Tepe (238 m), Kocatepe (209 m), Kaletepe (846 m), Dalyantepe (846 m), Dalyantepe (725 m), Karakoltepe (719 m), Çavuştepe (726 m), öteki önemli yükseltileridir. Mahye Tepe’nin doğu-güney doğusunda 200-600 m, Bulgaristan sınırına yakın bölümde 200-300 m dolayında tepeler uzanır. Istırancalar’ın güneyinde, güneydoğusunda, Trakya’nın genel görünümünü oluşturan Ergene Havzası yontukdüz (peneplen) alanına geçilir. Burada tümüyle aşınmış dalgalı yapıda küçük tepelerle ovalar göze çarpar. Istıranca Dağları’nın etekleriyle Ergene Havzası arasında kalan bölge, Ergene Irmağı’nın kollarınca yarılmıştır.

Istırancalar’ın Karadeniz e uzanan yamaçları yayla görünümlü düzlükler, dik ya da hafif eğimli yamaçlarla uzanır, özellikle İğneada’nın batısında dik kayalıklarla denize iner. Karadeniz’e akan derelerle yarılı yamaçlar, yer yer genişleyen kıyı kumsallarıyla denize açılırlar. İğneada’nın batısında Limanköy çevresindeki düzlüklerin denizden ortalama yüksekliği 50 m iken batıya, Bulgaristan sınırına doğru 200 m’yi bulur.

Advertisement

Tekirdağ’ın Saray İlçesi’nde Istırancalar’dan doğan ve güneybatıya yönelerek Kırklareli’ne giren, ilin en önemli ırmağı Ergene, Edirne’ye geçerek Me-riç’e katılır. Paşaköy, Sulucak, Lüleburgaz, Babaeski veya Şeytan, Teke dereleri Istırancalar’dan doğan ve Ergene Irmağı’na dökülen öteki başlıca ırmaklardır. Istıranca Dağları’nın güney yamaçlarından doğan ırmakların hemen tümü Ergene ve kollarıyla birleşirken, dağların kuzey yamaçlarından doğan sular (Deringeçit, Bulanık, Kazan, Rezve) Karadeniz’e dökülür. Sular, Ergene Havzası ve Karadeniz’e dökülen ırmakların oluşturduğu iki ana havzada toplanır. Rezve Deresi, Dereköy çevresindeki dağlardan doğar, Bulgaristan-Türkiye sınırının bir bölümünü oluşturarak Karadeniz’e ulaşır.

Ayrıca, İğneada’nın güneyinde Erikli Gölü’ne dökülen Efendi Çayı, Vize’nin kuzeyinde Kastro Köyü’ne dökülen Bahçeköy Deresi, Çilingöz’da denize dökülen Çilingoz Dereleri, küçük akışlı sulardır. Karadeniz’e dökülen ırmakların suları, genelde her mevsim bol olmasına karşın Ergene Havzası’ndakilerin sulan yazın oldukça azalır, yağışlara bağlı olarak ve karların erimesiyle kışın ve ilkbaharda yükselir. Büyük göl bulunmamakla birlikte, İğneada çevresinde denizle bağlantılı küçük denizkulakları (lagün) vardır. İğneada’ nın çevresinde denize döküldüğü yerdeki Mert Gölü (Kocagöl) bunun en ilginç örneğidir. Çevresi sazlık ve ormanlıktır. İğneada’nın kuzeyinde Erikli, Mert Gölü güneyinde Sakpınar, Hamam, Pedina, öteki kıyı gölleridir. Teke Deresi üzerinde Kay alıkoy Barajı kuruludur. İlin tüm doğusu Karadeniz kıyılarıyla çevrilidir. Rezve Deresi le Limanköy arasında kıyılar dik kayalıklarla çevrilidir. Limanköy ve İğneada’nın güneyi 15-20 m genişlikte uzun kıyı kumullarıyla kaplıdır. Kıyı kumulları, ırmak ağızlarında genişler. Sakpınar Gölü güneyinde başlayan kıyı kayalıkları Kastro, Çilingoz kıyılarında yerini yeniden kumullara bırakır. Kıyıda Limanköy dışında, doğal liman yoktur. Hemen tüm koylar, Karadeniz rüzgârlarına açıktır.

İklim ve Bitki Örtüsü; Kırklareli ikliminin oluşumunda, Karadeniz ve Istıranca Dağları’nın büyük etkisi vardır. Karadeniz kıyılarıyla Istıranca kütlesi arasında ve dağların kuzey yamaçlarında karasal iklim gözlenir. Kıyı bölümünde yazlar serin, kışlar soğuk ve hemen her mevsim yağışlı; Ergene Havzası’nda yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve kar yağışlı geçer. Kırklareli il merkez meteoroloji istasyonu verilerine göre yıllık ortalama sıcaklık 13.2°C, en soğuk ay ocak, en sıcak ay temmuzdur. Yıllık ortalama yağış 575.8 mm’dir. En yağışlı aylar kasım, aralık, ocak; en az yağışlı aylar temmuz, ağustos, eylüldür. Trakya’nın en zengin orman örtüsü, Kırklareli’ndedir. Istırancalar’ın Karadeniz’e bakan yamaçlarıyla, güney yamaçları, bitki örtüsü yönünden farklılık gösterir. Kuzey, güney yamaçların 600 m’ye kadar olan bölümünde ve Bulgaristan sınırından İğneada’nın güneyindeki Panayır Deresi’ne kadar uzanan alanda kayın arasına çeşitli meşe türleri karışır. Kayın ormanları altında ormangülüne sıkça rastlanır. Yer yer gürgen, titrekkavak, kızılcık, üvez, akçaağaç, fındık, muşmula, yabani erik, dişbudak meşe ve kayının egemen olduğu ormana karışır. İğneada’da kıyı boyunca sazlıklar göze çarpar. Ayrıca, çevrede kışın göl görünümü alan subasar ormanları (Longos) çok zengin tür bileşimiyle ilginç görüntüler sergiler. Çok nemli ve balçık yönünden zengin topraklar üzerindeki bu ormanlarda; meşe dişbudak, kızılağaç, söğüt, kavak, karaağaç, gürgen, kayın, yaban eriği, üvez, fındık, geyik-dikeni türleri karışık olarak bulunur.

Ergene Havzası’nda, meşe türlerinin egemen olduğu ormanlar; Çilingoz, Kastro koyları çevresinde az oranda iğne yapraklı ağaç türleri görülür. Ormanın açılarak tarım alanına dönüştürüldüğü toprakların çevresi seyrek meşeler ve bazı verimsiz yerler karaçalıyla kaplıdır. Son 20 yılda sürdürülen orman ağaçlandırma çalışmalarıyla iğne yapraklı orman alanları kazanılmıştır. Irmak boylarındaki elverişli topraklarda kavak ağaçlamaları kurulmaktadır.

Ekonomisi; İlde tarıma elverişli topraklar, geniş yer tutar. Ergene Havzası’nda uzanan düz, geniş verimli topraklar tümüyle tarımsal etkinliklere ayrılmıştır: Tahıl (buğday, arpa, çavdar, yulaf, pirinç, mısır), baklagiller (bakla, fasulye, mercimek, fiğ), endüstri bitkileri (şekerpancarı, tütün), yağlı tohumlar (ayçiçeği, susam), yumru bitkiler (soğan, patates, sarımsak), meyveler (armut, ayva, elma, muşmula, erik, kayısı, kiraz, şeftali) ve çeşitli sebzeler. Büyük ve küçükbaş hayvan (koyun, kılkeçisi, inek, okuz, dana sığır), kümes hayvancılığı ve arıcılık son yıllarda önem kazanmaya başladı. Ormanlar, il yüzölçümünün % 44’ünü oluşturur. İldeki orman alanlarından yılda 300.000 m^3 dolayında tomruk, maden, tel direğiyle 300-350.000 ton dolayında yakacak odun üretilir. Lüleburgaz’da bulunan orman fidanlığı, yörenin ağaçlandırmalarında kullanılan fidan gereksinimini büyük ölçüde karşılar.

Advertisement


Leave A Reply